Gnosis nu! – online jaarprogramma – week 25
Shakespeare
18 juni 2022
WEEK 1 – WEEK 2 – WEEK 3 – WEEK 4 – WEEK 5 – WEEK 6 – WEEK 7 – WEEK 8 – WEEK 9 – WEEK 10 – WEEK 11 – WEEK 12 – WEEK 13 – WEEK 14 – WEEK 15 – WEEK 16 – WEEK 17 – WEEK 18 – WEEK 19 – WEEK 20 – WEEK 21 – WEEK 22 – WEEK 23 – WEEK 24 – WEEK 25 – WEEK 26 – WEEK 27 – WEEK 28 – WEEK 29 – WEEK 30 – WEEK 31 – WEEK 32 – WEEK 33 – WEEK 34 – WEEK 35 – WEEK 36 – WEEK 37 – WEEK 38 – WEEK 39 – WEEK 40 – WEEK 41 – WEEK 42 – WEEK 43 – WEEK 44 – WEEK 45 – WEEK 46 – WEEK 47 – WEEK 48 – WEEK 49 – WEEK 50 – WEEK 51 – WEEK 52 – WEEK 53
Niemand kan de weg van heiligmaking bewandelen, die het wezen met de ezelskop blijft beminnen, ook al zal hij er een zogenaamd mystiek leven op na houden. Niemand kan de nieuwe natuur aandoen zonder de oude natuur vaarwel te zeggen. Beide natuurwaarden stellen hun midzomernachtsdroom. Het ontwaken uit de ene droom beduidt: gebondenheid aan het wiel van op- en ondergang. Het ontwaken in de andere midzomernachtsdroom stelt de eeuwige volheid.
Allen, die de weg gaan van de ware verlossing, zullen tot de ontdekking komen, dat die weg bevochten zal moeten worden. Allen, die de weg gegaan zijn, laten ons daarover niet in het onzekere, want er zijn velen die er belang bij hebben, de leerling aan de oude natuur te binden. Het staat onomstotelijk vast dat de winst van een entiteit voor de nieuwe natuur, een crisis betekent voor de oude natuur. In de midzomernachtsdroom van William Shakespeare (1564-1616) is het Oberon, de koning van het natuurgeestenrijk, die door middel van zijn dienaren al het mogelijke doet om Hermia vast te ketenen aan Lysander. Zo blijkt dat de leerling niet alleen zichzelf heeft te overwinnen, maar ook al die anderen, die hem weerhouden van de verlossende daad.
Iedere leerling, die op het pad van vernieuwing staat, zal kunnen getuigen hoe juist dit is, en welk een geweldige strijd te strijden is, maar voor hem ligt het vreugdevolle hierin, dat hij nu mag bewijzen, dat het zaad, dat door de goddelijke levenssubstantie is ontkiemd, hem de nieuwe levensidee heeft doen grijpen en hij de mensheid in het nieuw opgekomen zonnelicht zal mogen voorgaan, om nimmermeer onder te gaan.
Uit: Het universele pad
Hoofdstuk: Midzomernachtsdroom
De levensloop van de mens op aarde wordt al vele eeuwen vergeleken met de kringloop van het jaar. De meeste mensen zijn vertrouwd met het inzicht dat de jeugd vergelijkbaar is met de lente, de jonge volwassenheid met de zomer, de rijpe volwassenheid met de herfst en de ouderdom met de winter. Veel minder bekend is dat de gnostieke weg, waar een grote meerderheid van de mensheid nog geen notie van heeft, ook een ontwikkeling kent die die analoog is aan de opeenvolging van de jaargetijden.
Het universele pad begint, symbolisch gezien, niet in de lente, maar in de winter. De mens ervaart op aarde kou, leegte, oppervlakkigheid, troosteloosheid en misschien ook lijden, bedrog en uitbuiting. Diep van binnen is er een innerlijk weten dat het anders kan en anders moet. En ook dat er een fundamentele ommekeer nodig is in het bewustzijn en het leven van de mensen. Dat winterbeleven van de ziel duurt niet een paar maanden, maar vele jaren, mogelijk een mensenleven of zelfs vele incarnaties.
Je kunt in de diepste duisternis van je zielewinter plotseling een aanraking door gnostieke lichtkracht ervaren. Dat vreugdevolle punt in de tijd is te vergelijken met de winterzonnewende en ook met Kerstmis, waarop de nieuwe ziel wordt geboren in het hart van de mens, en daarna heel geleidelijk krachtiger wordt. Dit is het moment waarop de geestvonk ontwaakt en opvlamt.
Wanneer je het gnostieke pad leert kennen en ook gaat, ontstaat er onvermijdelijk een innerlijke strijd omdat de belangen van het ego tegengesteld zijn aan die van de ziel. Het oude ik benut dan allerlei mogelijkheden om zichzelf te kunnen handhaven. Wanneer je volhardt op het gnostieke pad, sterft je oude ik, terwijl je nieuwe ik er nog niet is. Dat is een onaangename periode die bekend staat als de donkere nacht van de ziel, die bij volhouden culmineert in de opstanding van de ziel. Dat innerlijke Paasfeest, waarop hoofd en hart harmonisch samenwerken, vindt symbolisch plaats tijdens de lente-evening, waarop dag en nacht even lang zijn. Dankzij het toegenomen licht kan de ziel dan verder groeien.
Als het zielelicht maximaal is, symbolisch op de dag van de zomerzonnewende, dient er een omkering plaats te vinden: van groei naar rijping, De focus ligt dan op het voortbrengen van vruchten voor anderen, die symbolisch kunnen worden geoogst tijdens de herfstevening.
Het bekende toneelstuk ‘Midzomernachtsdroom’ speelt zich af rond de zonnewende, tijdens midzomer dus, een moment van ommekeer. Evenals in alle andere 36 toneelstukken die worden toegeschreven aan William Shakespeare – en waarvan er vele nog steeds worden opgevoerd – kun je vele waarheden over de menselijke natuur en het leven op aarde herkennen. De grootste en beroemdste schrijver en dichter die Engeland heeft voortgebracht slaagde erin het universele, het onzegbare en onuitsprekelijke te laten doorklinken in zijn werken.
LEES OVER DE BOVENSTAANDE BOEKEN VAN EN OVER WILLIAM SHAKESPEARE
In navolging van diverse onderszoekers schrijft Jan van Rijckenborgh dat achter de schrijversnaam William Shakespeare een grote figuur staat: Francis Bacon. Bacon staat bekend als staatsman, wetenschapper, filosoof en schrijver van essays, maar uit onderzoek blijkt dat hij veel meer was: een grote ingewijde die zeer intensief werkte aan een algehele hervorming van Europa op basis van vernieuwing van de mensen.
Er zijn vele feiten die erop wijzen dat Francis Bacon niet alleen de genius is achter de werken van Shakespeare, maar ook kan worden gezien als de grootmeester van de klassieke rozenkruisers uit de zeventiende eeuw. Het is misschien reuze interessant om daar meer over te weten te komen, maar voor het gaan van het universele pad is die kennis niet nodig. In de woorden van Bacon zelf: ‘Niet wat geweest is, maar wat men nog kan doen, is van belang.’
LEES OVER DE HOEKSTEENSERIE VAN J. VAN RIJCKENBORGH EN CATHAROSE DE PETRI