Gnosis nu! – online jaarprogramma – week 36
Het levende Rozenkruis
3 september 2022
WEEK 1 – WEEK 2 – WEEK 3 – WEEK 4 – WEEK 5 – WEEK 6 – WEEK 7 – WEEK 8 – WEEK 9 – WEEK 10 – WEEK 11 – WEEK 12 – WEEK 13 – WEEK 14 – WEEK 15 – WEEK 16 – WEEK 17 – WEEK 18 – WEEK 19 – WEEK 20 – WEEK 21 – WEEK 22 – WEEK 23 – WEEK 24 – WEEK 25 – WEEK 26 – WEEK 27 – WEEK 28 – WEEK 29 – WEEK 30 – WEEK 31 – WEEK 32 – WEEK 33 – WEEK 34 – WEEK 35 – WEEK 36 – WEEK 37 – WEEK 38 – WEEK 39 – WEEK 40 – WEEK 41 – WEEK 42 – WEEK 43 – WEEK 44 – WEEK 45 – WEEK 46 – WEEK 47 – WEEK 48 – WEEK 49 – WEEK 50 – WEEK 51 – WEEK 52 – WEEK 53
Door de eeuwen heen is een erfenis van levende kennis, van licht en eenheid bewaard gebleven en telkens doorgegeven aan mensen die er voor open stonden. In het begin van de zeventiende eeuw leek de wereld rijp voor de geschriften over de mysterieuze universele figuur Christiaan Rozenkruis. Deze geschriften wilden duidelijk maken dat er nieuwe wegen ingeslagen moesten worden. Wat toen met deze geschriften is neergelegd in het menselijk bewustzijn leeft opnieuw in onze tijd.
Een groot deel van de wereldproblematiek is veroorzaakt door ‘teveel’ alleen rationeel te benaderen. De mens heeft een nieuw uitgangspunt, een nieuwe visie en een weidser levensperspectief nodig. Dit alles ligt vervat in de naam Christiaan Rozenkruis. Denk hierbij dus niet aan een historisch figuur maar aan een nieuwe levenswijze.
Wat wil het nu zeggen een rozenkruiser te zijn? Een mens die de eigen waardigheid ontdekt en weet heeft van nog een andere, dan de ons bekende wereld, de lichtwereld van de geest. Een rozenkruiser is een vrijdenker, hij plaatst zijn hart centraal in het leven. Met een geopend hart laat hij zijn horizontaal tijdelijke leven doorkruisen door verticaal instromend licht. Licht in de zin van inzicht. De wereld van de eeuwigheid doorkruist altijd ieder moment, wanneer ook, de wereld van de tijd. Op dit wereldkruis geen lijdende figuur maar, een kruis doorstraald van licht, dat een uitnodiging is en een hulp om de weg van het persoonlijke kruis te bewandelen.
Zodra jouw hart zich opent en je die weg gaat, bloeit op het kruispunt van die twee uiteenlopende werelden de roos open in je hart, het goddelijk kernbeginsel. Die roos is het aanrakings- en opvangpunt voor het licht. Daarom begint alle werkelijke wezenlijke verandering altijd alleen vanuit dit kruispunt, dus in het hart.
Misschien heb je ook weleens horen zeggen: ‘De mens is het middelpunt van de aarde’. Het wordt wel opgevat als dat de mens het meest belangrijk zou zijn, dat de schepping alleen om hem zou draaien. Maar dat kan de bedoeling niet zijn. Al wat leeft, leeft in samenhang en eenheid met elkaar. Wel is het, het mensenhart, dat samenvalt met het hart van de wereld, met de wereldziel, de Christuskracht, de universele lichtkracht van alle tijden, dat zich daarvoor bewust kan openen. De voornaam ‘Christiaan’ verwijst naar de Christuskracht. De kracht, die de wereld, en het Al, en ons omvat, draagt en voortbeweegt.
De Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis nodigt ieder uit die hunkert naar werkelijke vernieuwing om de bruiloft te vieren van de ziel met de geest. Het is door de eeuwen heen de bedoeling van de rozenkruisers geweest het licht van de Geest in mensen te ontsteken tot geluk van allen.
‘Ik maak mij gereed om op weg te gaan, trek mijn wit linnen kleed aan, omgordt mijn lendenen met een bloedrode band en bind deze kruiselings over mijn schouders. Op mijn hoed steek ik vier rode rozen.’
De roos van mijn toewijding aan het licht. De roos van actief intelligent meewerken. De roos van innerlijk harmonie en evenwicht bewaren en tijdens alle omstandigheden van buiten en de vierde roos van mensenliefde.
Het is mogelijk de alchemische bruiloft te vieren. De transfiguratie te volvoeren. Mijn afgescheiden individualiteit te vervangen door de oorspronkelijke lichtmens, de Geest-ziele-mens volgens het goddelijk scheppingsplan.
Wie was of beter wie is Christiaan Rozenkruis? Hij is het prototype van de ware, oorspronkelijke mens, van de nieuwe mens, de mens die waarlijk christen is; die Christus in zich vrijgemaakt heeft door het pad te gaan van het kruis, in de kracht van de roos. De weg die de dialectische mens op het pad van bevrijding te gaan heeft, is de weg van de vijfvoudige gnosis. En dat is de kruisweg.
Het kruis is een ontmoeting tussen twee krachtlijnen die diametraal tegenover elkaar staan. Het betekent een totale omzetting van krachten, een alchemische omzetting. De roos in ons moet verbonden worden met haar ware levensveld, het veld van de onsterfelijkheid. De roos moet worden vrijgemaakt door de kruisweg van transfiguratie. Daarom spreken wij van rozenkruis. Dat werk moet geschieden in Christus’ kracht, de kracht van het universele leven. Daarom is de mens die wezenlijk deze weg gaat en volbrengt, een Christiaan Rozenkruis.
Wij zijn rozenkruisers wanneer wij dat pad tot het einde toe bewandeld hebben. Wij worden rozenkruisers wanneer wij ermee aanvangen. En wie nu dit pad begint te gaan, beleeft natuurlijk ervaringen. Voor zo iemand zal het heel belangrijk zijn te weten of zijn ervaringen en de gevolgen daarvan, juist zijn, of zij kloppen met het pad; of zijn reacties van dag tot dag, bij het doen van de stappen, wel juist zijn. Welnu, alsof het een uiterst nauwkeurig verslag is van de eigen levensgang, vindt iedere leerling die het pad gaat, zijn ervaringen en de gevolgen daarvan, aangegeven in De alchemische bruiloft.
Uit: De alchemische bruiloft van Christiaan Rozenkruis, deel 1
Hoofdstuk: Inleiding
