Transfiguratie nu! – online jaarprogramma – week 18
Oosterse wijsheid – thema van mei
6 mei 2023
WEEK 1 – WEEK 2 – WEEK 3 – WEEK 4 – WEEK 5 – WEEK 6 – WEEK 7 – WEEK 8 – WEEK 9 – WEEK 10 – WEEK 11 – WEEK 12 – WEEK 13 – WEEK 14 – WEEK 15 – WEEK 16 – WEEK 17 – WEEK 18 – WEEK 19 – WEEK 20 – WEEK 21 – WEEK 22 – WEEK 23 – WEEK 24 – WEEK 25 – WEEK 26 – WEEK 27 – WEEK 28 – WEEK 29 – WEEK 30 – WEEK 31 – WEEK 32 – WEEK 33 – WEEK 34 – WEEK 35 – WEEK 36 – WEEK 37 – WEEK 38 – WEEK 39 – WEEK 40 – WEEK 41 – WEEK 42 – WEEK 43 – WEEK 44 – WEEK 45 – WEEK 46 – WEEK 47 – WEEK 48 – WEEK 49 – WEEK 50 – WEEK 51 – WEEK 52
Er zijn vele wegen die naar de top van de berg leiden, maar het uitzicht is alijd hetzelfde. Dit gezegde uit het oude China is ook van toepassing op de totstandkoming van de nieuwe mens in wie het opstandingslichaam ontstaat en werkzaam wordt. Dat geestelijke lichaam is een onvergankelijke energetische structuur die leeft vanuit de krachten van de bovennatuur, en die het fysieke lichaam doordringt en vitaliseert. Het is het resultaat van de transfiguratie die voortvloeit uit een proces van reiniging en loutering.
Het pad van transfiguratie kan gegaan worden binnen de School van het Gouden Rozenkruis, die al zo’n honderd jaar werkzaam is: eerst in Nederland, later ook andere Europese landen en al geruime tijd wereldwijd. Het geheim daarvan schuilt in het bewust opbouwen en onderhouden van een krachtveld dat een levende verbinding vormt tussen de wereld waarin wij leven en de goddelijke wereld.
De stichters Jan van Rijckenborgh en Catharose de Petri hebben hun leerlingen vanaf het begin duidelijk gemaakt dat er op aarde meer bonafide geestesscholen actief zijn. In de eerste helft van de twintigste eeuw noemden zij hun school vaak de Westerse mysterieschool. Niet alleen omdat deze aansluit bij de westerse mens, maar ook omdat zij vanuit een innerlijk weten verder wilden bouwen op de religie van het westen: het christendom. Veel van wat we nu spiritualiteit noemen, was destijds in Europa en Amerika gebaseerd op wijsheid uit het Oosten. Denk aan theosofie, boeddhisme en soefisme.
De meeste boeken van J. van Rijckenborgh en Catharose de Petri hebben heel duidelijk een christocentrische en tegelijkertijd universele signatuur. Ook verwijzen beide auteurs wel naar hermetische teksten en leringen want het hermetisme wordt, evenals het innerlijke christendom, ook gerekend tot de westerse traditie en is eveneens gericht op de wedergeboorte van de ziel die de binding met de geest mogelijk maakt.
Het pad van het Rozenkruis heeft betrekking op overgave aan aan de krachten die voortvloeien uit de rozenknop, de geestvonk in het hart. Dat is het heel bewust gaan leven vanuit het principe ‘Uw wil geschiede’ en bereid zijn om ‘dagelijks te sterven’, dat wil zeggen: belemmerende gehechtheden en identificaties los te laten zodat goddelijke genade werkzaam kan worden. De idee van zelf bewust minder worden zodat de Ander in je kan groeien is ook bekend in het taoïsme en wordt daar aangeduid met de term woe wei. Jan van Rijckenborgh en Catharose Petri schrijven in hun boek De Chinese Gnosis uitgebreid over de overgave aan Tao. Tao betekent letterlijk weg en wordt ook wel vertaald met ‘de baan’.
Deze maand gaan we in op enkele fragmenten uit oosterse geschriften die Catharose de Petri heeft toegelicht in haar boeken: uit parafrasen op de Daodejing, uit het boeddhistische boekje De stem van de stilte, uit de werken van Zhuang Zi en uit de Upanishads. De universele wijsheid uit die oosterse klassieke geschriften kan een lamp zijn voor je voet en een licht op je pad.
De Baan is eerste oorzaak, in zichzelf besloten;
Zij was – is – en zal zijn, in alle eeuwigheid.
Haar almacht wordt begrensd door ruimte en door tijd
En aan haar Logos is de wereldziel ontsproten
‘De baan is eerste oorzaak’, zo getuigen alle mysteriën; want uit de heilige Godskrachten is het ware leven geopenbaard. En het is duidelijk dat dit ware leven zal zijn in alle eeuwigheid. Het gaat er nu maar om dat allen deel krijgen aan dit eeuwigheidsleven; dat allen dit leven opnieuw zullen zien en kennen. Daarom voert het ware leven een stralenbundel van licht, kracht en schoonheid in de wereld van de versterving, opdat de mens, over deze brug heentrekkend, het oorspronkelijke Vaderland weer zal kunnen binnengaan.
Als de leerling zich in ‘de baan’ beweegt, of, in onze terminologie gesproken, als hij zich opgenomen weet in het nieuwe levensveld, dan weet hij dat de wereld van ruimte en tijd er nog aan grenst.
De rechte weg is: in haar ritme trillen,
In ied’re ademtocht erkennend ‘t albestaan;
Zo in haar geest’lijk stralend lichten op te gaan
Dat niets kan zijn dan ‘t albezielend willen.
De leerling staat op de rechte weg; dat is het pad dat zonder omwegen of zijwegen naar het bevrijdende nieuwe leven voert. En het ritme van de bevrijdingsbaan is om en in hem. Het is als het stromen van de Godsrivier door de Eeuwige Stad.
Uit: Transfiguratie
Hoofdstuk 4: Tao
