Transfiguratie nu! – online jaarprogramma – week 13
De Driebond van het Licht – thema van de maand april
1 april 2023
WEEK 1 – WEEK 2 – WEEK 3 – WEEK 4 – WEEK 5 – WEEK 6 – WEEK 7 – WEEK 8 – WEEK 9 – WEEK 10 – WEEK 11 – WEEK 12 – WEEK 13 – WEEK 14 – WEEK 15 – WEEK 16 – WEEK 17 – WEEK 18 – WEEK 19 – WEEK 20 – WEEK 21 – WEEK 22 – WEEK 23 – WEEK 24 – WEEK 25 – WEEK 26 – WEEK 27 – WEEK 28 – WEEK 29 – WEEK 30 – WEEK 31 – WEEK 32 – WEEK 33 – WEEK 34 – WEEK 35 – WEEK 36 – WEEK 37 – WEEK 38 – WEEK 39 – WEEK 40 – WEEK 41 – WEEK 42 – WEEK 43 – WEEK 44 – WEEK 45 – WEEK 46 – WEEK 47 – WEEK 48 – WEEK 49 – WEEK 50 – WEEK 51 – WEEK 52
Wanneer je het gnostieke pad hebt ontdekt, het innerlijk als waar herkent en besluit om het daadwerkelijk te gaan, dan doe je dat meestal in eerste instantie voor jezelf. Omdat je de situatie waarin je je bevindt beperkt, onbevredigend en misschien zelfs wel benauwend vindt. Je verlangt naar nieuwe horizonten, naar vreugde en naar levensvervulling.
Vroeger of later wordt het je duidelijk dat het niet primair gaat om jouw bevrijding en geluk, maar om de bevrijding en het geluk van wereld en mensheid. Je beseft dan dat je onlosmakelijk deel uitmaakt van een collectief, en dat vernieuwing van jouw bewustzijnsstaat en levensstaat bijdraagt aan de verhoging van het collectieve bewustzijnsniveau. Dan realiseer je je dat het beste wat je voor de mensheid kunt doen, is: zelf het pad gaan. Dus: zelf veranderen in plaats van proberen de mensen om je heen en de wereld te veranderen.
Naarmate je er beter in slaagt je oude manieren van denken, voelen, willen en handelen los te laten, kunnen er nieuwe levenskrachten in je stelsel gaan circuleren en word je geschikter om dienstbaar te zijn in bevrijdende zin.
En daarmee komen we dan bij het thema van de maand april: de ander daadwerkelijk helpen. De beschouwingen baseren we vooral op overwegingen die Catharose de Petri schreef bij het zogeheten hogepriesterlijk gebed in haar boekje Het zegel der vernieuwing. Dat hogepriesterlijk gebed vinden we in hoofdstuk 17 van het Evangelie van Johannes. Volgens de tekst sprak Jezus het uit tegen het einde van zijn leven op aarde.
De evangeliën in de Bijbel kunnen ons veel leren over het daadwerkelijk helpen van anderen, maar uiteraard komt dat belangrijke thema ook aan bod in andere heilige geschriften omdat hetzelfde innerlijk weten eraan ten grondslag ligt.
Deze inleidende beschouwing besluiten we met het begin van strofe 27 van de Tao Teh King van Lao Tze:
‘Hij die goed gaat, laat geen sporen achter. Hij die goed spreekt, geeft geen reden tot blaam. Hij die goed telt, behoeft geen hulpmiddelen. Hij die goed sluit, gebruikt geen grendel en toch kan men niet openen wat hij sluit. Hij die goed bindt, gebruikt geen koorden en toch kan men niet losmaken wat hij bindt. Daarom munt de wijze altijd uit in het helpen van mensen en hij verwerpt er geen.’
Wanneer de zoeker in het gewone leven is vastgelopen en uit de veelheid van ideëen kan oprijzen, wanneer hij daartoe nog kracht heeft, raakt de ware, goddelijke kracht hem aan. Niet via één van de vier wegen van het ego, maar via de roos des harten, direct doordringend tot het zielecentrum. De Gnosis benadert de ziel door het menselijke ik te negeren, zodat de ziel vrij van het ik tot nieuw leven ontwaken zal en er daardoor een nieuwe mens tot ontwikkeling zal komen.
De vraag of de reeds zo geschonden zielen van mensen daar recht op hebben, wordt hier niet gesteld. In de Gnosis heerst de universele liefdewet en deze wet stelt geen recht, maar een mogelijkheid. De vraag luidt op een gegeven moment: ‘Bestaat er een mogelijkheid deze of die ziel aan te raken?’ Is die mogelijkheid er, dan vindt die aanraking plaats.
Uit: Het Zegel der Vernieuwing
Hoofdstuk XIII : Onvatbaar voor den boze
