De Chinese wijze Lao Zi – zijn leven en zijn geschrift Daodejing

BESTEL HART VOOR TAO

De Tao Teh Jing, Daodejing of Laozi is maar een klein boekje: er staan slechts 81 korte op rijm geschreven verzen in. Het wordt toegeschreven aan een zekere Lao Zi, die hoogst waarschijnlijk in de zesde eeuw voor het begin van de jaartelling heeft geleefd. Hieronder volgt een tekst over Lao Zi uit het boek Hart voor Tao van Elly Nooyen.

Over de komst van Lao Zi op aarde bestaan verschillende mythen. Een heel mooie is die waarin verteld wordt dat er eens een oude vrouw was die tot de familie van de Reinen behoorde. Ze was zwanger geworden door een druppel zoete dauw te drinken. In haar schoot droeg zij de ‘de Oude Heerser’, maar alleen overdag. Als het nacht was verliet deze haar lichaam om de Tao te gaan bestuderen.

De ‘Oude Heerser‘ was niet zomaar iemand en hij moest daarom voor zijn geboortemoment een dag afwachten waarop er geen leven verwekt zou worden en er ook niemand zou sterven. Dat was nog niet zo eenvoudig, eigenlijk was het onmogelijk.

Toen hij meer dan tachtig jaar had gewacht met geboren worden, gingen de god van de dood en de god van het leven bij elkaar te rade, want de tijd naderde dat ‘de Oude Heerser‘ op aarde móest komen. Beide goden besloten ervoor te zorgen dat er binnen niet al te lange tijd een dag zou komen waarop geen mens geboren zou worden en geen mens zou sterven.

Deze zeer bijzondere omstandigheden creëerden zij op de vijftiende dag van de tweede maanmaand. Na eenentachtig jaar kwam ‘De Oude Heerser‘ tevoorschijn, echter niet op de gewone manier, maar uit de linker oksel van zijn moeder. Hij had al grijs haar en liep meteen weg. Zijn moeder keek hem na en noemde hem ‘Lao Zi’, dit betekent: oud kind.

Voordat hij uit haar gezichtsveld verdwenen zou zijn, vroeg ze hem om zich om te draaien zodat zij hem eens rustig kon bekijken. Dit deed hij en toen zijn moeder hem zag met zijn wapperende grijze haren en baard, schrok zij hier zo van, dat zij ter plekke stierf.

In deze mythe wordt een bijna onmogelijk proces beschreven: uit een sfeer waarin geen polariteiten bestaan, komt een heel bijzonder mens op onze door tegenstellingen verscheurde aarde, als een liefdesimpuls van Tao, gereikt aan alle mensen die zoeken naar eenheid.

Lao Zi was een mens die in staat was om tijdens zijn leven hier op aarde bewust verbonden te blijven met Tao. Hierdoor voegden hemel en aarde zich samen, wij zouden misschien zeggen: ‘de tijd stond even stil’. Uit die eenheid kwam een energie voort die ‘zoete dauw‘ wordt genoemd. Daarin openbaarde zich het onvoorstelbare: Tao.

Deze ‘zoete dauw‘ deelde Lao Zi door het schrijven van zijn boek de Laozi. Dit korte geschrift is een geschenk van Tao. Het staat ter beschikking van iedereen die er ontvankelijk voor is. Dit was al zo in de tijd van Lao Zi, het is zo gebleven al die eeuwen daarna, het is vandaag de dag nog steeds het geval.

Over de levensloop van Lao Zi is tot nog toe niets met zekerheid bekend. Er bestaat wel een legende die over zijn vertrek uit deze wereld verhaalt:

Aan het eind van zijn leven trok Lao Zi door de westelijk gelegen bergen tot aan de landsgrens van China. Daar werd hij aangesproken door een grenswachter Yin Xi genaamd. Deze hield hem aan en zei: ‘Meester, nu u op het punt staat u terug te trekken, sta ik erop dat u uw wijsheid vastlegt.’ Als antwoord op die vraag schreef Lao Zi in enkele dagen de Laozi; het boek over ‘de weg’ en ‘de kracht’. Daarop verdween hij voorgoed en heeft niemand ooit meer van hem gehoord.

Zijn Lao Zi bleef bestaan en werd in honderden talen vertaald. Sima Qian (140-90 v. Chr.), de biograaf van Lao Zi schreef:

Hij legde zich erop toe om naamloos te blijven,
daarom werd zijn naam nooit vergeten.
 Hij wilde niemands leermeester zijn,
daarom leert hij nog steeds miljoenen mensen.

Bron: Hoofdstuk 4 van Hart voor Tao van Elly Nooyen

BESTEL HART VOOR TAO