Hij, die zijn mannelijke kracht kent, en toch vrouwelijke zachtheid behoudt,
is de vallei van het rijk.

Als hij de vallei is van het rijk,
zal de altijddurende deugd hem niet verlaten,
en hij zal terugkeren tot Lees verder →

Hij, die goed (in Tao) gaat, laat geen sporen achter.
Hij, die goed spreekt, geeft geen reden tot blaam.
Hij, die goed telt, gebruikt geen bamboe-tabletjes.
Hij, die goed sluit, gebruikt geen houten bouten, en toch kan men niet openen (wat hij sluit).
Hij, die goed bindt, gebruikt geen koorden, en toch Lees verder →

Het zware is de wortel van het lichte; de rust is Overheerser van de beweging.
Daarom laat de Wijze nooit af van Lees verder →

Vóór Hemel en Aarde bestonden,  was er een vaag Wezen.
Hoe rustig-kalm! Hoe onstoffelijk!
Het staat alleen, op zichzelf, en Lees verder →

Wie op zijn tenen gaat staan kan niet rechtop blijven;
wie de benen ver uitstrekt kan niet lopen.
Wie zelf licht wenst te schijnen Lees verder →