Tagarchief: Wu Wei

Wu Wei, Ubuntu, Buon Vevir – Michel Dijkstra en Simone Bassie over levenskunsten uit de hele wereld

BESTEL WU WEI, UBUNTU, BUEN VEVIR

Levenskunst is van alle tijden en alle windstreken. In Wu Wei, Ubuntu, Buen Vivir laten Michel Dijkstra en Simone Bassie enkele hoogtepunten van het mondiale levenskunstige denken zien. Drie hoofdgedachten staan centraal in hun overzicht: de netwerkgedachte, het zoeken zonder vooroordelen en grenzeloze nabijheid. Deze kernthema’s structureren de volgorde van honderd door hen gekozen ideeën uit de wereldfilosofie.

‘Wu Wei, Ubuntu, Buen Vivir’ geeft honderd manieren om te leven in honderd puntgave beschrijvingen. Zo leer je van de hele wereld hoe je Lees verder →

Derde fase: de heilige weg (2) – deel 7 van het taoïstisch midwinterritueel

Het taoïstisch midwinterritueel – online programma – deel 7 van 9
Derde fase: de heilige weg (2)
30 december 2022

 

DEEL 1 – DEEL 2 – DEEL 3 – DEEL 4 – DEEL 5 – DEEL 6 – DEEL 7 – DEEL 8 – DEEL 9

De ruimte tussen hemel en aarde,
hoezeer gelijkt zij op een blaasbalg!
Zij wordt geledigd zonder ooit uitgeput te raken.
Zij wordt in beweging gezet
en brengt steeds meer voort.
Een veelheid van woorden is spoedig uitgeput.
Beter is het om het midden te behouden.

Daodejing 5

In deze aflevering zal steeds een verband gelegd worden tussen de Weg die de Zoon des Hemels gaat en onszelf, want de weg die Lees verder →

Liefde, deel 3 van het boek Wu Wei van Henri Borel uit 1895

Het was weder avond. Wij zaten op de zachte berg, rustig vertrouwd in de grote stilte van de plechtige tijd. De bergen ver om ons lagen deemoedig in devotie, als roerloos neergeknield onder de hemel, onder de langzaam dalende zegening van de nacht. De eenzame bomen, hier en daar langs heuvelen, stonden onbewegelijk te wachten, in vrome aandacht. De Zee ruiste vaag en onbestemd, verloren in haar eigen grootheid. Er was vrede in de lucht, en geluiden droomden op als van gebed.

De Wijze was statig als een boom in de natuur, en hij was eerwaardig als Lees verder →

Kunst, deel 2 van het boek Wu Wei van Henri Borel uit 1895

“Wat is Poëzie?” vroeg ik de Wijze. Wij zaten boven op de rots, onder de schaduw van een welving. Vóór ons de zee, een eindeloze lichtschittering in de zon. Gouden zeilen zweefden er zacht voort. En lucht vlogen er witte meeuwen, in edele golvingen. In de blauwe hemel kwamen grote, blanke wolken aan, puur als sneeuw, en dreven in statige stoeten, langzaam, in gelijkmatige beweging. “Wat is Poëzie?”

“Het is zo eenvoudig, zo natuurlijk als de zee, als de vogelen, als de wolken,” zeide de Wijze. “Ik geloof niet dat Lees verder →

Tao, deel 1 van het boek ‘Wu Wei’ van Henri Borel uit 1895

Ik was in de tempel Shien Shan, op een klein eilandje in de Chinese Zee, een paar uur varens van de havenstad Ha To. Van het Westen kwamen twee rijen bergen zacht naar het eilandje toe, dat in hun midden lag, in de stille samenvloeiing van hun omlijningen. In het Oosten was de oceaan, eindeloos. De tempel staat hoog tegen rotsen geleund, in de schaduw van brede boeddha-bomen.

Het eilandje wordt weinig bezocht. Somtijds komen er Lees verder →