Transfiguratie nu! – online jaarprogramma – week 4
De adem des levens
28 januari 2023
WEEK 1 – WEEK 2 – WEEK 3 – WEEK 4 – WEEK 5 – WEEK 6 – WEEK 7 – WEEK 8 – WEEK 9 – WEEK 10 – WEEK 11 – WEEK 12 – WEEK 13 – WEEK 14 – WEEK 15 – WEEK 16 – WEEK 17 – WEEK 18 – WEEK 19 – WEEK 20 – WEEK 21 – WEEK 22 – WEEK 23 – WEEK 24 – WEEK 25 – WEEK 26 – WEEK 27 – WEEK 28 – WEEK 29 – WEEK 30 – WEEK 31 – WEEK 32 – WEEK 33 – WEEK 34 – WEEK 35 – WEEK 36 – WEEK 37 – WEEK 38 – WEEK 39 – WEEK 40 – WEEK 41 – WEEK 42 – WEEK 43 – WEEK 44 – WEEK 45 – WEEK 46 – WEEK 47 – WEEK 48 – WEEK 49 – WEEK 50 – WEEK 51 – WEEK 52
Wie op het pad van heiligmaking wandelt, komt vrij van angst, zorg en vrees en ontstijgt aan de greep van de natuur-eonen. Zo iemand wandelt in het licht gelijk Hij in het licht is, en verheft zich boven de gewone dingen. Hoe kan men dit bereiken? Door het bewaren van de volkomen adem, de volkomen adem van de Gnosis!
Wie het rozenpad gaat, komt in binding met de astrale krachten van de Gnosis. Eerst wordt, via de roos des harten, het sternum, het borstbeen, ontvankelijk gemaakt voor de nieuwe ademhaling, en op een gegeven moment zal ook het magnetische breinstelsel gaan ademen in de natuur van het eeuwige leven. Procesmatig en tevens harmonisch zal deze verandering zich in de leerling kunnen voltrekken.
Wie de volkomen adem des levens binnengaat, wie daaraan deel krijgt, gaat binnen in een proces van groei, dat een ontstijgen is aan het dialectische iets, in het goddelijke niets. Wie in dit proces staat, komt steeds meer vrij van de begrenzingen, beperkingen en verschijnselen van de tijdruimtelijke vormwereld, en uiteindelijk zal niets hem meer weerstaan. Wie ademt in de volkomen adem en het rozenpad gaat, zal zijn natuur herleiden tot de oorspronkelijke samenhang met de Gnosis. Hij zal de hem toegekende plaats kunnen innemen: vrij van de stof, vrij van de spiegelsfeer, en toch een ik ben.
Uit: Transfiguratie, Rozenserie deel 1
Hoofdstuk 7: De adem des levens
Als volwassen mens kun je een proces van innerlijke groei doormaken, waarbij je je steeds meer bewust wordt van jezelf, je schaduwkanten onder ogen ziet en integreert in je wezen, en vrij komt van trauma’s. Daardoor verdwijnen de scherpe kantjes van je persoonlijkheid: je wordt milder, liefdevoller en wijzer, en je kunt je talenten beter ontwikkelen en inzetten. De bekende Zwitserse psychiater Carl Gustav Jung (1875-1961), die sterk geïnspireerd werd door de gnostici uit de eerste eeuwen van de jaartelling, noemde dat proces individuatie. Individuatie is het proces van volwassen worden, waarbij de mens zich bewust wordt van zijn uniekheid tegenover andere mensen.
Is dat proces van zelfverwerkelijking, waardoor de mens duidelijk transformeert, hetzelfde als transfiguratie? Nee, transfiguratie omvat meer! Individuatie gaat over de ontwikkeling van de natuurlijke mens, de persoonlijkheid, en het verwerven en zelfbewust inzetten van vaardigheden en zielekwaliteiten.
Transfiguratie heeft betrekking op de ontwikkeling van de geestelijke mens die kan meewerken aan de uitvoering van het godsplan. Die ontwikkeling wordt mogelijk wanneer de natuurlijke mens zich daaraan gaat wijden en zich laat leiden door de impulsen die uitgaan van de geestelijke kern in het hart. We zouden kunnen zeggen dat individuatie vooraf gaat aan transfiguratie, in overeenstemming met de uitspraak van de apostel Paulus: ‘Het geestelijke is niet eerst, maar het natuurlijke, daarna komt het geestelijke’ (1 Korinthe 15:46).
Een evenwichtige en krachtige persoonlijkheid is een prima basis voor transfiguratie, mits de geestvonk in het hart is ontwaakt. Zo’n persoonlijkheid hoeft niet te worden afgebroken, zoals soms ten onrechte wordt gedacht, maar dient in een alchemisch proces te worden omgevormd door de adem des levens, door de astrale krachten van de Gnosis. Het lichtkleed van de mens wordt dan gereinigd, krijgt een goudkleurige glans en wordt onsterfelijk. Wanneer dat ‘gouden bruiloftskleed’ geweven is, is de microkosmos bevrijd van het wiel van geboorte en dood.
Wat is nu de sleutel tot transfiguratie? In het Gedenkschrift gewijd aan Catharose de Petri uit 1990 lezen we daarover:
‘Zelfvergeten dienstbaar zijn voor anderen is de veiligste en meest blijde weg tot God. Zo moet het pad van de leerling in de gnostieke geestesschool een aanvang nemen. Wie deze aanvang van het pad te volbrengen weet, zal het hart reinigen en het in staat stellen de grote transfiguratie tot het alchemische wonder tot werkzaamheid te stuwen.’
