Transfiguratie nu! – online jaarprogramma – week 3
De waarde van de persoonlijkheid
21 januari 2023
WEEK 1 – WEEK 2 – WEEK 3 – WEEK 4 – WEEK 5 – WEEK 6 – WEEK 7 – WEEK 8 – WEEK 9 – WEEK 10 – WEEK 11 – WEEK 12 – WEEK 13 – WEEK 14 – WEEK 15 – WEEK 16 – WEEK 17 – WEEK 18 – WEEK 19 – WEEK 20 – WEEK 21 – WEEK 22 – WEEK 23 – WEEK 24 – WEEK 25 – WEEK 26 – WEEK 27 – WEEK 28 – WEEK 29 – WEEK 30 – WEEK 31 – WEEK 32 – WEEK 33 – WEEK 34 – WEEK 35 – WEEK 36 – WEEK 37 – WEEK 38 – WEEK 39 – WEEK 40 – WEEK 41 – WEEK 42 – WEEK 43 – WEEK 44 – WEEK 45 – WEEK 46 – WEEK 47 – WEEK 48 – WEEK 49 – WEEK 50 – WEEK 51 – WEEK 52
Het endura heeft niet de betekenis van zonder meer dood zijn. Het dialectische ik, als centraal bewustzijn van de persoonlijkheid, kan in de mens volledig gestorven en verdwenen zijn, terwijl toch de oude persoonlijkheid nog leeft. De persoonlijkheidsopheffing zelf, door het uitvallen van de stof, kan later komen, liefst veel later. Want hoe nuttig en waardevol is het de oude persoonlijkheid nog te kunnen gebruiken in dienst van het heilige werk, voor het vissen van mensen uit de levenszee van de gewone natuur!
Nee, waar het om gaat is de noodzaak de ziel te doen leven en zijn, en aan haar de leiding van de gehele zijnsstaat over te dragen, en niet anders meer te kunnen en te willen dan die leiding volkomen te aanvaarden.
De weg van het endura door transfiguratie is de enige logische, natuurlijke en geadelde weg om tot een verantwoorde oplossing van het mensheidsprobleem te komen. Wij vertellen u dit, omdat door de eeuwen heen het pad van de Gnosis steeds als een zeer onnatuurlijke weg werd bestempeld; maar het volgen van het pad van de roeping van Godswege kan nimmer tegennatuurlijk zijn, ook al zal de schijn dit doen veronderstellen.
Uit: Transfiguratie, Rozenserie deel 1
Hoofdstuk I: Transfiguratie
Fragment van een dialoog over de waarde van de persoonlijkheid. Een gesprek tussen een worstelende grensbewoner (een persoonlijkheid) en zijn geweten.
Dus als ik het goed begrijp: de enige betekenis die ik heb, is om mezelf prijs te geven. Door transfiguratie. Toch?
Ja, dat zou je zo kunnen zien, ja…
En alles wat ik in dit leven bereikt heb, en in de vele levens van de vorige bewoners van mijn microkosmos zijn feitelijk niets waard?
Nou nee, al die ervaringen hebben je gevoerd naar dat cruciale punt waar jij nu bent beland. Dat heeft jouw bewustzijn gevormd…
Maar ik krijg het gevoel dat ik moet beslissen met mijn rug tegen de muur. Heb ik wel een keuze?
Je zou ook kunnen zeggen dat je alles hebt geprobeerd en betracht. Maar je hebt die ene cruciale keuze nog niet gemaakt. Die ene stap die jij en je microkosmische voorgangers steeds maar niet wilden zetten. Je hebt nu nog steeds de keuze tussen nog meer levens-ervaring en een definitieve omwending…
Okay! Punt gemaakt. Maar als ik er voor kies om mij over te geven aan dit proces van transfiguratie, blijft er dan niets van mijn ik over?
Inderdaad.
Nou vooruit dan maar dan. Ik geef mij gewonnen. Maar doe het wel snel en pijnloos graag…
Dat heb je zelf in de hand. Je moet het wel willen, met heel je hart en ziel. Je bent nu zelf aan zet.
Kun je mij vertellen wat mij te wachten staat tijdens deze transfiguratie?
Eigenlijk, diep van binnen, weet je dit al lang. Het is een je eigen bewustwordingsproces. Dat moet je dus zelf uitvinden. Het is een uitvoerig proces waar je nu aan begint. Je omkering is nu dan misschien wel een feit, maar je hebt nog niet het vermogen om te horen en te zien in het nieuwe levensveld. Daarvoor heb je een nieuw lichaam nodig. Zevenvoudig van aard. Dat heb je niet een-twee-drie voor elkaar.
Hoe kan ik dat proces in zo kort mogelijke tijd laten voltrekken?
Door je voortdurend op mij, je geweten, af te stemmen. Door eerlijk te zijn tegen jezelf en de mensen om je heen. En mee te bewegen met iedere impuls, iedere aanraking uit de wereld van God. Dan kan dit proces vrijwel moeiteloos verlopen. Je voelt al wel aan dat de uitkomsten van je levenshouding kunnen verschillen. Het maakt uit of je je volledig openstelt, volhartig de gevolgen van je handelen op je neemt, of dat je steeds maar twijfelt en uitstelt…
En hoe weet ik dat ik op de juiste weg zit?
Neem bij een keuze altijd de weg waar je het minste toe geneigd bent. Dan loop je het minst de kans om in je eigen valstrikken verzeild te raken.
En als ik dat proces van transfiguratie heb doorlopen, wat is dan uiteindelijk de beloning? Ik hoorde laatst iets over een prijs voor de wedloop…?
Deze is, dat je voortaan vol vreugde werkzaam kunt zijn, gebruik makend van al je talenten, om dit levensveld te doorstralen van lichtkracht. En zo je medebroeders en zusters te helpen die nog geen uitkomst hebben gevonden. Dat is de waarde van de persoonlijkheid..
