BELUISTER MEER BEZINNINGEN OP ROZENKRUIS.NL (PODCASTS)
bezinning 1 – bezinning 2 – bezinning 3– bezinning 4 – bezinning 5 – bezinning 6 – bezinning 7 – bezinning 8 – bezinning 9 – bezinning 10 – bezinning 11 – bezinning 12
Deze bezinning staat in het teken van het ontsnappen aan de gevangenis van ruimte en tijd. Dit onderwerp is van vele kanten te belichten, maar wij zullen dat doen vanuit het perspectief van de School van het Gouden Rozenkruis.
Eens is de mens vanuit een geheel andere hoedanigheid, een ander gebied, een andere dimensie in de grofstoffelijke wereld terecht gekomen. Het is de wereld die wij ervaren als de natuur waarin wij leven, de wereld die wij door middel van onze zintuigen gewaar worden, de wereld waarin de ontelbare tegenstellingen elkaar in evenwicht houden. We kennen dag en nacht, leven en dood, vreugde en verdriet, mooi en lelijk, hoop en wanhoop, arm en rijk, vrede en strijd.
Er zijn dus twee werelden, twee levensvelden. Ten eerste een oorspronkelijk geestelijk scheppingsveld waar de oorspronkelijke zielemens deel van uitmaakte. Ten tweede een stralingsveld van lagere vibratie waaruit tijd en ruimte zijn ontstaan en waarin de oorspronkelijke mens als het ware gevangen ligt.
Muziek
We kunnen in ons universum niet verder doordringen dan de driedimensionale ruimte. Mogelijk kunnen wij wel enigszins begrijpen dat er een onbegrensd stralingsveld is, waarin geen tijd bestaat. Een stralingsveld dat er dus altijd geweest is en altijd zal zijn, dat alles doordringt, ja, zelfs elk atoom. Dat is de alomtegenwoordigheid waaroe wij allen geroepen zijn. In termen van de gnostieke visie van bevrijding spreken we van het rijk van het Licht en de wereld van de duisternis. Ook dit lijkt zo op het eerste gezicht een tegenstelling, maar met duisternis wordt de ons bekende wereld bedoeld, ja het gehele universum. Niet omdat het hier altijd donker is, maar omdat ons beperkte bewustzijn het oorspronkelijke lichtrijk niet kent en niet gewaar kan worden. In de Bijbel staat hierover (Johannes 1):
‘Het licht schijnt in de duisternis, maar de duisternis heeft het niet begrepen’.
Muziek
Al vanaf het begin van de wording van de mensheid op de planeet, heeft het licht haar vergezeld. Zo zijn er altijd boodschappers geweest die ons duidelijk wilden maken dat deze wereld niet de menselijke eindbestemming is, en dat er een weg is die uit deze gevallen staat voert.
Boeddha noemde de ons bekende wereld, met al haar beperkingen, de wereld van de schijn, maya. Niet de werkelijke menselijke bestemming. Boeddha gaf ook aan hoe de mens het pad kan vinden dat tot bevrijding voert. Bevrijding van de wielwenteling van het rad van geboorte en dood.
Een tijdgenoot van Boeddha in China, Lao Zi, noemde ons levensdomein de wereld van de tienduizend dingen, al die dingen waardoor wij beziggehouden worden en waarmee we elkaar bezighouden. Alles bij elkaar dus vele miljarden zaken die de aandacht van de mensen gevangen houden in de waanwereld van ruimte en tijd. We kunnen vrijwel niet anders, en velen gaan eronder gebukt. Maar Lao Zi zegt daarover (Daodejing 22):
‘Het onvolmaakte zal volmaakt worden.
Het gebogene zal recht worden.
Het holle zal vol worden.
Wat is versleten zal nieuw worden.’
Muziek
Jan van Rijckenborgh schrijft in van de Chinese Gnosis, de commentaren op de Daodejing van Lao Zi:
‘Met betrekking tot Gods schepsel, de mens, geldt het volgende. Na een periode van voorbereiding en toebereiding die men involutie noemt, wordt de mens voor een opgaaf geplaatst die men als evolutie aanduidt. In tegenstelling tot wat velen menen, is deze evolutie zeker geen volautomatisch proces. De mens wordt niet geëvolueerd, maar hij dient zichzelf te evolueren door zelfverwerkelijking. Hij dient het goddelijke doel in en door zichzelf te verwezenlijken. Zonder dwang en in een volkomen kennende liefde. Daartoe werd en wordt de mens bij de aanvang van zijn pad van zelfverwerkelijking, van het groot maken van de god in hem, geplaatst voor de weg der vervolmaking. Hij wordt in kennis gesteld van het gehele plan Gods.
De uitspraak ‘Al het onvolmaakte zal volmaakt worden’ ligt in dit eerste aanzicht besloten. Ieder die er werkelijk aan toe is, zal de weg der vervolmaking voor zich zien. Het plan dat dan ontsluierd wordt, moet worden uitgevoerd. Het moet dan worden vervuld door de mens zelf, in vrijwilligheid, met toewijding. Dus: met algehele interesse en grote liefde. De kracht van het Licht, de spirituele essence die in het midden is, stelt een ieder in staat het doel te bereiken.’
Muziek
Wat kunnen wij doen om deze weg te gaan. Wanneer we de smart van deze wereld onder ogen zien, zien hoe alles wat leeft ook weer sterft, hoe alles wat groeit en bloeit ook weer vergaat, hoe alles wat opgebouwd wordt ook weer uiteenvalt en vergaat, hoe al het goede waar een mens naar streeft toch op een gegeven moment in het tegendeel verkeert, ja, dan kan de weg begonnen worden.
‘Wie door vrees geleid wordt, en dus het goede doet uit angst voor het kwade, wordt niet geleid door de rede. De mens echter die wordt aangeraakt door de rede, die in het midden is, zal nooit anders dan aandoeningen van blijheid en intens verlangen ondergaan.’
Muziek
De basis is het oerverlangen dat eerst in ons wakker moet worden. Wanneer de basis angst is en eigenbelang, zullen we eerst nog vele dwaalwegen volgen voordat we de roepstem vanuit ons eigen innerlijke wezen zullen horen. Spinoza zegt het als een waarschuwing:
‘Zij die zich beijveren de mens door vrees in bedwang te houden, hem ertoe drijven het kwaad te ontvluchten beogen niets anders dan anderen even rampzalig te maken als zichzelf.’
Hij doelt hier op de vele religies en politieke stromingen die de mens normen opleggen waarbij ingespeeld wordt op de oerangst. Deze angst heeft als functie – en daarin verschillen mens en dier maar weinig – om gevaar te ontlopen en de soort in stand te houden, resulterend in zelfhandhavingsdrift en een wereldmaatschappij zoals deze nu is.
De sleutel tot de verborgen deur tot het pad van bevrijding is gelegen in onze innerlijke gerichtheid. Zijn wij geheel en al met ons verstand en met onze emoties bezig met onze tienduizend dingen, met een streven naar eigen geluk, naar harmonie en rechtvaardigheid in deze wereld, of gaat onze gerichtheid uit naar een werkelijke vernieuwing, levensvernieuwing, zoals de Christus het aangeeft?
‘Het koninkrijk Gods is binnenin uzelf’.
‘Mijn Koninkrijk is niet van déze wereld’.
Muziek
Zowel in de Bijbel als in de gnostieke geschriften, maar ook in de teksten die in alle tijden in de hele wereld te vinden zijn, worden aanwijzingen gegeven hoe wij de consequenties kunnen trekken uit wat we zojuist besproken hebben. Aanwijzingen hoe de weg terug gegaan kan worden. Hoe wij, met al onze beperkingen, nu in ons eigen leven een begin kunnen maken met het pad van bevrijding, zoals de Boeddha het noemde.
Het begin is het verlangen, pre-herinnering. Daardoor worden we aangezet tot een zoeken. Vervolgens wordt het bewustzijn hiervan doordrongen en wil men meer weten. Het woord ‘gnosis’ betekent: weten, het werkelijke weten, de kennis van het Al. Verder hangt alles af van onze gerichtheid. Immers: waar men zich op richt, verbindt men zich er mee. Zo komen we tot zelf-inzicht. Waar ligt voor ons het zwaartepunt in ons leven? Wat staat voor ons centraal? Daarop baseren wij immers onze levenshouding. Zijn het de illusies van vrede, vrijheid en geluk, de kortstondigheid van dit alles, of is het het ene Licht waaruit het Al is voorgekomen en waarvan de kern in ons eigen wezen verborgen ligt? Lao Zi geeft het in het 33ste hoofdstuk van de Daodejing als volgt aan:
‘Wie de mensen kent, is verstandig,
maar wie zichzelf kent, is verlicht.
Wie anderen overwint is sterk,
maar wie zichzelf overwint, is almachtig.’
En Hermes Trismegistus, de driemaal grote, zegt het met nog minder woorden:
‘Wie zichzelf kent, kent het Al’.
Hiermee beëindigen we deze bezinning en spreken de hoop uit dat we iets van de grootsheid van de werkelijke roeping van de mens hebben kunnen ervaren.
LEES MEER OVER DE CHINESE GNOSIS