LEES OVER GNOSIS IN DE OUDHEID
In de theologische discussies van de tweede eeuw speelde de opstanding van Christus een belangrijke rol, omdat deze in brede kring gezien werd als de voorwaarde en de garantie van de opstanding van de individuele gelovige. Zo was het reeds door Paulus in het midden van de eerste eeuw uiteengezet in 1 Korintiërs 15, waarbij hij onder meer opmerkt: ‘Christus is werkelijk uit de dood opgewekt, als de eerste van de gestorvenen’ (vs. 20). Vanwege hun negatieve waardering van het lichaam, als het product van de Demiurg en zijn kwade machten, verwierpen de gnostici de lichamelijke opstanding van Jezus en van de christenen.
In ethisch opzicht leidde deze negatieve visie op het lichaam vrijwel steeds tot een Lees verder