BESTEL MYSTIEK VAN HET ROZENKRUIS
1 IK MEDITEER – 2 IK MOET GAAN – 3 IK HEB LIEF – 4 IK BEN VERLICHT – 5 IK NEEM TOE – 6 IK ZOEK DE HOOGTEN – 7 IK WORD BESCHERMD – 8 IK HOOP OP VERNIEUWING
De kerstperiode duurt van 24 december tot en met 6 januari. De zon staat dan in het teken steenbok, een dier dat de hoogten zoekt. Zo kunnen ook wij mensen de hoogten zoeken in de kerstperiode. Niet zozeer letterlijk, maar innerlijk, want de twaalf heilige nachten en dagen zijn uitermate geschikt om je te laven met het levende water en je te voeden met het brood des levens.
De kerstperiode is letterlijk een opgang naar het licht en wordt wel vergeleken met de hemelladder die Jacob zag in een droom en waarlangs engelen afdalen en opstijgen. De treden van die ladder corresponderen met de twaalf heilige nachten en de twaalf tekens van de zodiak. Zo is ook begrijpelijk dat Kersmis in het Duits Weihnachten wordt genoemd: gewijde nachten!
Als je erin slaagt je innerlijk te verheffen, zal je merken dat je even vrij komt van bewustzijnstoestanden met een lage vibratie zoals schaamte, schuld, verdriet, angst en boosheid, en dat je optimisme, vertrouwen, blijdschap en liefde ervaart. Dan is er sprake van een hogere trilling en een grotere openheid voor het goddelijke licht dat je kan transformeren tot een instrument van het licht.
BESTEL PYTHAGORAS – LEVEN, MYSTYERIESCHOOL, GULDEN VERZEN
Pythagoras, de bekende Griekse wiskundige en filosoof die in de vijfde eeuw voor Christus een eigen mysterieschool stichtte in Italië, sprak over het innerlijk horen en ervaren van wat hij noemde de harmonie der sferen. In het boek Pythagoras – leven, mysterieschool, gulden verzen lezen we:
‘Krachtens een onzegbaar en moeilijk te vatten goddelijk vermogen, concentreerde Pythagoras zijn gehoor en zijn geest krachtig op de hemelse akkoorden van het heelal. Daarbij hoorde en begreep hij, zoals hij verklaarde, de allesomvattende harmonische samenzang van de sferen en de sterren, die zich daarlangs bewogen. Hij liet zich als het ware doordrenken met deze muziek, ordende zijn geest volgens deze zuivere verhoudingen en oefende hem daarin.
Waarom horen wij deze sferenharmonieën niet? De volgers van Pythagoras antwoordden daarop dat de meeste mensen nog geen waarnemingsorganen hebben voor de harmonieën der sferen, voor de orde en de krachten van de geest in ons planetenstelsel, hoewel zij hen omgeven als het water de vissen. Zij hebben deze waarnemingsorganen niet omdat hun bewustzijn uitsluitend gericht is op de zintuiglijk waarneembare wereld.’
Iemand de harmonie der sferen wel heeft ervaren, daar intensief mee heeft gewerkt en er uitdrukking aan heeft gegeven is: Johann Sebastian Bach.
Johann Sebastian Bach
Tegen het einde van zijn leven zei deze grote componist:
‘Huil niet om mij, want ik ga daar naartoe, waar muziek geboren wordt.’
Een andere uitspraak van Bach luidt:
‘Het oogmerk en het uiteindelijke doel van alle muziek zou niets anders moeten zijn dan de glorie van God en de verkwikking van de ziel.’
Bach is erin geslaagd een in indrukwekkend oeuvre van muzikale werken te ontwikkelen die de ziel verkwikken. Hoe kreeg hij dat voor elkaar? Door een combinatie van kennis, liefde en daadkracht. Bach heeft heel hard gewerkt, vanuit zijn hart gewerkt en stond open voor goddelijke genade, omdat hij de hoogten zocht. Iets van die goddelijke genade kan je ervaren als je luistert naar zijn muziek.
Soli Deo Gloria
Bach was ervan overtuigd dat hij alleen kon componeren dankzij goddelijke inspiratie. Daarom ondertekende hij veel van zijn composities met SDG, de afkorting voor Soli Deo Gloria, hetgeen betekent: alleen aan God de eer. Daarnaast verwerkte hij de tonenreeks Es, D en G in veel muziekstukken. Zijn Johannes Passion begint bijvoorbeeld hiermee.
Bach werd ook geïnspireerd door de rozenkruisers, al heeft hij zich daar niet openlijk over uitgelaten. Zijn affiniteit met het rozenkruis blijkt bijvoorbeeld uit zijn persoonlijke bibliotheek.
In hun boek Bach en het getal tonen Kees van Houten en Marinus Kasbergen aan dat Bach een spreuk in de graftombe van Christiaan Rozenkruis heeft verwerkt in zijn Sinfoniae. Het gaat om een spreuk die alleen bekend is uit het eerste manifest van de rozenkruisers: ‘A.C.R.C. Deze samenvatting van het heelal heb ik mij tijdens mijn leven tot een graf gemaakt.’
Weihnachtsoratorium
In zekere zin heeft Bach een universum gemanifesteerd. Een heel befaamd onderdeel daarvan is zijn Weihnachtsoratorium. Het bestaat uit zes zogeheten cantates die Bach bestemd had om uit te voeren in de kerstperiode. De afsluiting van de eerste cantate, bestemd voor eerste kerstdag, is een koraal met de tekst:
Geboorte van het licht in het hart
Ach, Jezuskind, zo teer bemind,
maak dat Gij in mij een rustplaats vindt;
Maak in mijn hart een plaats gereed,
opdat ik nimmer U vergeet!
Hierin kunnen we een verwijzing herkennen naar de innerlijke betekenis van Kerst: de geboorte van het licht in het hart van de mens.
Ik zoek de hoogten
Als je innerlijk bent aangeraakt door het geestelijke licht, en besluit om dat licht centraal te stellen in je leven, ontdek je al heel snel dat er vele krachten zijn die je daarvan willen weerhouden. Je ontmoet ongetwijfeld tegenstand, ook vanuit onverwachte hoeken. Die weerstand is uiteraard onprettig, maar biedt wel mogelijkheden om je schaduwkanten te leren kennen, op te lossen en zo innerlijk krachtiger te worden.
Hoe kan je weerstanden overwinnen? Door de hoogte te zoeken zoals dat verbeeld is in het embleem: ik zoek de hoogten. De gevleugelde draak is werkzaam in de wereld en in jezelf om spirituele ontwikkeling te saboteren door je mystieke hart te willen verorberen. Als jij je dan verheft tot de geestelijke zon, gaat hem dat niet lukken. Nodig is een houding die de psalmist als volgt verwoordt:
‘Maak mij de weg bekend die ik te gaan heb, want tot U hef ik mijn ziel op.
Red mij van mijn vijanden, Heer, bij U schuil ik.’
De vlucht naar Egypte
In het geboorteverhaal van Mattheus 2 kunnen we de draak herkennen in de koning Herodes. Hij is bang dat een nieuwe koning zijn macht gaat overnemen. Daarom onderneemt Herodes acties om het pasgeboren kind te doden. Dat lukt hem niet, want Maria, Jozef en het kindje Jezus vluchten naar Egypte om aan het geweld van te ontkomen. We besluiten met een tekst daarover uit het boek Zien wat blijft, mythen in werk en woord van Ankie Hettema.
Zien wat blijft
Egypte is het land van de verborgen mysteriën van wijsheid en liefde, van Isis en Osiris. Het land waar de beschaving aanvangt, het land van Hermes Trismegistus, de driemaal verhevene naar lichaam, ziel en geest.
Herodes is de wereld van de rusteloze natuur, waarin alles steeds weer in zijn tegendeel verkeert, van gewenning en gewoonte, de krachten van het alledaagse. Deze Herodes probeert het kind, het licht, dat weerloos en stil in het verborgene van het hart straalt, om te brengen.
Wanneer we de Bijbel als mythe lezen, dus als een mogelijk innerlijk gebeuren, dan leest de Bijbel als een proces van licht dat in mensen kan plaatsvinden. Want een verstilde plek in het hart – Maria misschien? kan een hoger licht ontvangen. Denk bij licht aan een nieuwe kijk, bewustzijn van een mogelijk ander leven – fluisterend…
Wie die fluistering hoort – Jozef, het hoofd misschien? wil beschermen wat in het hart ontluikt, – door naar Egypte af te reizen. Want Egypte en de piramiden van inwijding staan dan voor een veilige plaats, niet ver weg, maar gewoon in de mens zelf of in een gemeenschap van mensen. Een plaats waar de verbinding met het oer-licht, oergnosis ervaren wordt.
