De Steenbok of Capricornicus, Johfra verklaart de symboliek van een schilderij uit zijn zodiak-serie met sterrenbeelden

De kerstnacht, dus de nacht van 24 op 25 december, is de eerste nacht van de zogeheten dertien heilige nachten. Deze ‘stille nacht  correspondeert met het mineralenrijk, het stoffelijke lichaam en het sterrenbeeld Steenbok. In het bovenstaande schilderij beeldt Johfra (1919-1998) de kenmerken van het teken Capricornicus of Steenbok uit. In de onderstaande tekst geeft hij een toelichting. 

De Steenbok, Capricornicus is een negatief teken, het derde aardeteken, dus aarde in werkelijkheid. Het is het teken waarin de zon staat, als hij bij het begin van de winter zijn laagste stand bereikt, de onderste zonnewende dus. Hier bereiken de uiterlijke duisternis, de rust in de natuur en de inkeer een hoogtepunt en wordt de kiem gelegd voor het nieuwe komende licht, dat vanaf dit ogenblik weer begint te groeien. Saturnus is de heerser. Het is vooral dit gebeuren in de natuur dat ik als leidraad voor dit schilderij genomen. 

Het gehele veld van de achtergrond vormt een grote schedel, het doodssymbool, waarvóór de zon verrijst. De stralen schuiven het donkere firmament opzij en overdekken het kale rotslandschap met een gouden glans. Deze terugkeer van het licht wordt ook verbeeld door het jonge leven dat in de vorm van kleine kinderen uit de saturnale rotsen losbreekt, Evenals Apollo de zonnegod die zich uit de duistere omknelling worstelt en daarbij de slang Apep, het Egyptische symbool van de duisternis, onder zijn voet verplettert. Zo ook de zonneheld Hercules die de krokodil, een analoog Egyptisch symbool voor Apep, onder zijn voet houdt en tevens met elke hand een slang doodknijpt. De Griekse mythe vertelt dat Hercules reeds toen hij in de wieg lag zijn eerste heldendaden verrichtte door twee slangen die hem aanvielen te doden. 

Als Steenbok klimt hij hoger en hoger de berg op en rust niet vóór hij de eenzame top heeft bereikt. Het is echter een vaste wet in de natuur dat elke actie weerstand oproept. Hier ontmoet de steenbokmens zijn Saturnus, zijn tegenstrever. 

Het is een algemene misvatting dat Saturnus een malafide, een ‘vervloekende’ planeet zou zijn. Slechts in materialistische zin brengt hij ‘ongeluk’. In spiritueel opzicht is het tegendeel waar. Saturnus, het kristalliserend principe of Chronos, de tijd, vormen een weerstand waardoor elk werk wordt beoordeeld en zijn uiteindelijke juiste vorm vindt. Saturnus, die ons weerstanden en opgaven brengt, is de grote leraar en inwijder. Geen werk kan voltooid worden genoemd dat niet in de hechte materie tot uitdrukking is gekomen en de toets van de tijd heeft doorstaan. 

In de grot, in het diepste diep van het rijk van Saturnus, vindt de inwijding plaats. Zo werden ook alle zonnegoden en helden in een rotshol geboren, verborgen of opgevoed, in een tijd dat het licht het zwakst was. Zowel Mithras, Hermes, Zeus, Apollo, Dionysos als ook Jezus kwamen in een rotsstal op aarde. Daarom heb ik Saturnus in de vorm van vader tijd hier voor een grot geschilderd, die een poort vormt. 

Nu volgen hier nog de magische zegels van de planeet Saturnus en zijn hiërarchie van engelen en geesten. Links naast de kleine Hercules staat in een steen het zegel van de planeet gegrift. Links naast het hol staat een driehoekige steen, want drie is het getal van Saturnus, die op de kabbalistische levensboom namelijk met Binah geassocieerd wordt. Binah is de derde sefira, die boven aan de linkerzuil, die van gestrengheid, staat. 

In deze steen is het astrologische symbool van Capricornicus gegrift. Vlak daarboven staat het teken van de planeetgeest Zazel. Boven de grot het driedelig signatuur van de aartsengel Cassiël. Vlak onder de voorpoten van de Steenbok zelf staat het astrologisch signatuur van de planeet Saturnus. Rechts naast de grotingang is het teken van de planeetintelligentie Agiël in de steen gegrift. In de rechter benedenhoek, op een steen, staat het zegel van de planetaire geest Arathron. 

Bron: Johfra astrologie – de tekens van de dierenriem door Johfra