BESTEL DE TRIOMF VAN DE UNIVERSELE GNOSIS
Het boek ‘De Triomf van de Universele Gnosis’ bestaat uit twee delen. Deel I beschrijft de ontmoeting tussen Antonin Gadal, de Patriarch van de kathaarse broederschap, en Jan van Rijckenborgh (fakkeldrager van het Rozenkruis 21) en Catharose de Petri (fakkeldrager van het Rozenkruis 22). Deel II bevat niet eerder gepubliceerde teksten van Gadal over de bronnen van de gnosis en zijn verwerking daarvan in een diepe innerlijke waarneming van de gang van de mens op zijn weg naar de volmaaktheid, symbolisch uitgedrukt als de weg van de heilige Graal. Hieronder volgen een hoofdstuk over het innerlijke christendom of het esoterische christendom (de Geest waakt over de gnosis, p. 218 t/m 220) en de inhoudsopgave met enkele links (p. 5 en 6).
DE GEEST WAAKT OVER DE GNOSIS
Alle grote godsdiensten hebben een uiterlijke geschiedenis en een innerlijke geschiedenis; de eerste openlijk of exoterisch, de tweede verborgen of esoterisch. De mythen, leerstukken en lessen die in scholen of tempels werden onderwezen, behoren tot de eerste categorie, evenals de eredienst en de vormen van populair geloof. De geheime leer, de verborgen werkzaamheid van de grote ingewijden en de diepe kennis van de profeten of de hervormers behoren tot de tweede categorie.
De officiële geschiedenis die overal wordt doorgegeven, speelt zich af in het volle daglicht. Door de veranderingen en de aanpassingen die men maar al te vaak toepast, wordt de betekenis omgebogen en verward, vaak onduidelijk en vergrofd. De geschiedenis, de overlevering van de mysteriën, werd zorgvuldig in het diepst van de tempels bewaard door de werkelijk wetenden, die er bij voortduring op bedacht waren haar in volkomen goede staat te bewaren. Zij kon aan het grote publiek niet worden geopenbaard, daar zij door hen niet begrepen zou worden. Slechts door dit alles naar de innerlijke zijde te bestuderen, kan men inzicht en begrip verkrijgen van de oorsprong van die geweldige arbeid van de eeuwen, die de ware godsdienst en wijsbegeerte heeft voortgebracht.
Zo is ook het innerlijke christendom zonder twijfel de enige onder alle wereldgodsdiensten, waardoor Christus zelf zijn leringen heeft geopenbaard; het is de innerlijke leer, die zelf rechtstreeks aan de evangeliën is ontsproten. De overleveringen van de Essenen en de gnostici, alsmede het Evangelie van Johannes, de discipel die geheel op de hoogte was van de hoge opdracht van Jezus, getuigen met hun esoterische, innerlijke leer door een stralend en onvergankelijk licht.
Het innerlijke christendom heeft altijd bestaan, dwars door alle blinde en rumoerige strijd van de geschiedenis. Het bestond reeds bij de gnostici, bij de katharen, bij de rozenkruisers, de tempelieren, bij de ridders van de tafelronde en de heilige graal, evenals bij de stichters van de academie van de platonici in Florence. Het is uit deze diepgaande impulsen dat grote historische bewegingen voortkwamen: de bekeringen tot het christendom, de kruistochten van de middeleeuwen, de renaissance en de hervorming.
Het is echter zeer moeilijk de oorsprong en de verborgen relaties waariuit deze geestelijke openbaringen voortkwamen, terug te vinden, omdat hun vijanden genadeloos al hun archieven hebben verwoest, en zelfs getracht hebben er alle sporen van uit te wissen; en vooral omdat zij door een hardnekkig en opzettelijk stilzwijgen de waarheid aan zoekers en geschiedkundigen hebben onthouden.
Maar … de gnosis slaapt niet. De Geest waakt over de gnosis en beschermt deze. De Geest heeft zich steeds geopenbaard daar en wanner het hem behaagt. Sinds de aanvang van onze jaartelling hebben er kleine groepen mensen bestaan, miskend en vervolgd, maar onverwoestbaar en machtig, voor wie het verzoenen van de christelijke stroom met de luciferische stroom hun hoogste doel en voortdurende bemoeienis was, door deze tot een levende bundeling, tot één organisme samen te voegen: het geloof en de rede, godsdienst en wetenschap, om aldus de oude inwijding te verheffen tot de hoogste van de openbaring van Christus.
Deze minderheidsgroep, deze gedeclasseerden, zijn steeds aangezien voor ketters en zelfs voor tovenaars. Men vindt hen vrijwel overal, verspreid over alle landen, in alle beroepen en in alle rangen van de maatschappij: wijsgeren, geneesheren, geleerde rabbijnen, zwijgzame monniken, maar ook dromerige herders en vertelsters van legenden. Een verborgen sympathie verenigt deze verspreide lieden. Het zijn de broeders en zusters met een levende ziel, de martelaren van het ware denken.
Zij kunnen niet anders dan liefhebben en geloven en zij zijn vervuld van het verlangen om te weten en te begrijpen! Er is in het wezen van hen slechts één kracht, één bewustzijn, één wil. Zij bloeiden op bij de gnostici. Door hun geschriften en hun optreden herkent men dat zij de diepe zin verstonden van het goddelijke woord in het universum, zoals het sprak door de verheven gestalten, waarvan de laatste en schitterendste Christus was.
In de veertiende eeuw luidt de mysterieuze Christiaan Rozenkruis een nieuwe tijdperk in voor de verborgen wijsheid van het Westen. De grote kenners van het innerlijke leven in de zestiende en vroeg-zeventiende eeuw, onder wie de wijsgeer Cornelius Agrippa von Nettesheim, de alchemist Theophrastus Paracelsus (fakkeldrager van het Rozenkruis 1) en de schoenmaker Jacob Boehme (fakkeldrager van het Rozenkruis 7), waren geheel vervuld van zijn inspirerende adem. De grote idee die deze fijngevoelige geleerden en onverschrokken zoekers bezielt, is de volstrekte overeenkomst en diepe harmonie die er bestaat tussen microkosmos en macrokosmos, tussen de mens en het universum. Aldus is de mens een beeltenis van het gehele universum.
Men ziet dat deze waarheid overal, in de vorm van beelden en symbolen, in de oude mythologieën voorkomt; de mysteriën van het oude Egypte hadden hun weg gevonden bij de volgelingen, en ook in het innerlijke christendom waren elementen die prikkelden tot onderzoek. Maar de diepgaande arbeid van de wijsgeren van de zestiende eeuw heeft voor de eerste maal een vruchtbare en onmisbare bijdage geleverd aan de ene wijsheid. Hun werken zijn in de zeventiende, achttiende en negentiende eeuw voortgezet. Behalve de liefde des harten van het christendom, brachten zij de broederschap, de eenheid van alle ware religie: de verborgen innerlijke leer, uitgaande van één gemeenschappelijke bron en streven naar hetzelfde doel.
Aldus openen zich onmetelijk wijd de armen van Christus, die alle profeten en alle ingewijden in zich omsloten houden! Want het christelijke principe van het offer leidt tot de ware kennis, door de liefde die geen grenzen kent.
LEES HET HOOFDSTUK OVER INWIJDING
INHOUDSOPGAVE
Inleiding
DEEL I | De Broederschap van Liefde
Proloog
De Duif van de Parakleet
De Profetie
De Rozenkruin van Albi
De Ontmoeting
De Overdracht van de Geestelijke Erfenis
Het Kruis van de Grootmeester
De Broederschap van de Heilige Graal
De Gouden Levensdraad
Twee Twijgen van de Gnosis
Het Koninkrijk van Liefde
De Erfenis van de Heilige graal
Het Centrum van de Tempel van de Geest
De Patriarch der Voorgaande Broederschap
Het Teken van Schuld
De Erfenis van de Heilige Graal
Het Monument ‘Galaad’
Het Openbloeien van het rijk van Liefde
Wijding van het Monument ‘Galaad’
‘Galaad’, de Steenhoop der Getuigenis
De Jonge Gnosis
Het Proces van Gnostieke Bewustwording
DEEL II | Antonin Gadal, Patriarch van het Licht
Sabartez, Custos Summorum
De Diepten der Aarde
De Pyreneese Thabor
De Oorsprong van het Pyreneese Katharisme
De Alpha en de Omega
De weg van de Heilige Graal
Lux Lucet in Tenebris
De Godsdienst van de Troostende en Reinigende Geest
De Sleutel der Heilige Getallen
De Hoge Kennis van het Ware Leven
De Eenheid
De Oersubstantie
De Goddelijkheid
Het Kruis van Eden
De Ster der Wijzen
De Vis in de Mysteriën
Zeven, het getal van de Liefde
De Universele Gnosis
Inwijding
Goed en kwaad
De Geestelijke opstanding
De Geest waakt over de Gnosis
De Heilige Geest
Slotwoord
Glorievolle Paden
Bron: ‘De Triomf van de Universele Gnosis’ door Antonin Gadal