Vandaag hebben wij het geluk en het voorrecht dat wij op Renova kunnen zijn voor de jongerenweek. En hoewel het anders is dan verwacht willen wij daar verder niet op ingaan maar juist deze week als een bijzondere mogelijkheid van een geconcentreerd samenzijn zien waarin wij hopen dat er in en door jullie een blijde grote kracht zal oplaaien!
En laten wij meteen beginnen met een gedachte die wij als basis nemen voor deze zomerconferentieweek om met elkaar op voort te bouwen. Deze gedachte is:
Ken het Licht en sluit er vriendschap mee! Het is niet zomaar een mooie gedachte of uitspraak, nee het is veel meer dan dat, het is de opdracht en de kracht van een mens die zich rozenkruiser mag noemen. Dus van jou en mij, van ons allen, hier en nu in de Renova tempel waar wij rond de bron hebben plaats genomen. Ken het Licht en sluit er vriendschap mee.
Wat is Licht en wat vriendschap?
Ken je het Licht… daar zou je vrij snel een paar antwoorden op kunnen geven. Je kunt denken aan de verschillende vormen waarin licht beschreven wordt. Zonlicht, het licht waardoor het leven mogelijk is als de warmte- en energiebron voor ons bestaan.
Licht dat de dingen, de vormen, de schepping, zichtbaar maakt, waardoor er openbaring is, uitdrukking van leven. Licht in de vorm van bewustzijn, licht als kennis die is opgedaan door middel van ervaring via de zintuigen waaruit reflecteren ofwel nadenken ontstaat. Innerlijk licht, de roos of het oeratoom, of vibratie, of aldoordringend onzichtbaar aanwezig… verlicht. En: God is Licht.
Je kunt er van alles over zeggen en uitzoeken, het is ook het meest bijzondere verschijnsel en ook misschien wel het grootste mysterie, het geheim van het bestaan, maar wanneer kun je zeggen het Licht te kennen? Erwin Schrödinger, Oostenrijks natuurkundige, schreef:
‘Het beeld dat de wetenschap mij geeft van de echte wereld om mij heen is heel gebrekkig. Het omvat allerlei feitelijke informatie en plaatst mijn ervaringen in een grandioos consistente orde, maar het zwijgt ijzingwekkend over alles wat ons werkelijk aan het hart gaat en werkelijk betekenis voor ons heeft.
Het beeld kan ons iets vertellen over rood en blauw, over bitter en zoet, over lichamelijke pijn en lichamelijk genot, maar het weet niets van mooi en lelijk, van goed en slecht, van God en de eeuwigheid. De wetenschap pretendeert soms dat het vragen over deze dingen kan beantwoorden, maar die antwoorden zijn dikwijls zo onnozel dat we ze niet snel serieus zullen nemen.’
Hieruit blijkt wel dat er twee manieren van zien zijn. De fysieke ogen zijn bedoeld om de wereld van vormen te zien, en met innerlijke ogen kunnen wij het onzichtbare waarnemen. Als deze ogen perfect samenwerken dan komt alles samen en ontstaat er een nieuwe manier van zien en van zijn. Van aanwezigheid.
Vriendschap heeft een vergaande betekenis
Samengevat kun je zeggen: Kennen is aanwezigheid. Aanwezig zijn in het leven zelf. Heb je wel eens zo een vreemd moment gehad waarop je dacht: wanneer begint het nou eigenlijk het leven? Wanneer gebeurt het? Misschien heeft dat te maken met de samenwerking van onze innerlijke en uiterlijke waarneming. Er zijn een heleboel dingen in ons leven waaruit ons bewustzijn is opgebouwd die alleen uit een beeld voortkomen. Een beeld, geen realiteit.
Het lijkt op hoe je bijvoorbeeld kijkt naar een serie. Je ziet een mooi jong mens net als jij misschien, je ziet een leven in momenten voorbij komen. Je kent hierdoor het beeld van iets, maar hoe het voelt? Je weet niet hoe het voelt, hoe het is. Het Licht kennen en er vriendschap mee sluiten op een dergelijke manier is niet mogelijk. Precies dat onschuldige woord vriendschap heeft nu juist een vergaande diepe betekenis. Het gaat niet om iets kennen, of er bekend mee zijn, hoewel dat heel goed is, zoals kennissen en vrienden, die heb je allebei nodig. Vriendschap is niets anders dan begrepen te worden.
Ware vriendschap als principe is een van de hoogste vermogens die de mens gegeven is. Het is daarom zo hoog omdat het mensen samen beter maakt. Je kunt ook zeggen dat het de hulp is om mensen samen te binden, waardoor zij sterk worden omdat ze elkaar dragen. We weten niet of je daar wel eens dieper over hebt nagedacht, maar vriendschap in haar ware betekenis is een geestelijke verbondenheid, een zieleverwerving.
En geest is altijd verbonden met leven, arbeid, doel! Vriendschap is in wezen een bewuste geestelijke verbondenheid, geboren uit een gelijk gericht doel. Dit is het eeuwige principe van vriendschap, en daarom is het niet een tijdruimtelijke eigenschap. Ware vriendschap heeft het karakter van het Licht, daarom wordt het vaak ook zo beproefd. Zoals licht en duisternis elkaars tegengestelden zijn. Allemaal bezitten wij de kracht of het vermogen van vriendschap. Meer nog zoals wij hier bij elkaar zijn en dus gekozen hebben om onze levensweg in en met het Licht te willen gaan, kunnen wij zeggen dat wij vriendschap in de ware betekenis bezitten. Laten we daar nog even wat dieper op in gaan.
Als je op je zieleweg staat wil je de ziel, of de ander in je, volgen. Dat kun je alleen volhouden wanneer je haar liefhebt en trouw bent. In die zin wordt vriendschap bedoeld, bedoeld, als een innerlijke, heel hechte en subtiele band. Om zo anderen te kunnen zien, omdat deze vriendschap je in staat stelt ver uit te stijgen boven je eigen geestelijke vermogen.
Mag je dan iets verwachten van vriendschap? Vriendschap eist niets van vrienden, ze verwacht alleen datzelfde, waardering voor elkaars eigenschappen. Dat je elkaar beschermt en juist dat innerlijke leven in diegene ziet en als een onaantastbare schat respecteert zonder reserves. In die zin werd gesproken van een Christus, de kracht die de menselijke waardigheid doet oplichten. En daarmee zijn we bij de kern van wat wij vanavond aan jullie willen overdragen gekomen. Om het Licht te kunnen kennen moet je het een plaats geven. Er een ruimte voor vrij maken.
Dat is een universeel gegeven van alle tijden. Het is de reden achter iedere tempelbouw. De opdracht: bouw een hemelschip. Zoals je in het oude Egypte de afbeeldingen van de zonneboot ziet, het hemelschip waarop Osiris zit. En je ziet daar ook zeven stralen, of zeven roeiers met hun roeiriemen. Je kent natuurlijk Noach en zijn schip, maar ook in het oude China heb je zulke afbeeldingen van een keizer, Yao die scheep gaat samen met zeven figuren, en Manoe in het oude India. In Perzië in de tijd van het zoroastrisme, vóór de islam, was het Ahura Mazda de oppergod van het goede, van de wijsheid en het licht, die zijn dienaar zei: ‘maak een Wara, een omheining, en vervolgens een ark, een voertuig. Breng daarin alle ongeschapen lichten tot leven’.
Het gaat er hier om alles te verzamelen wat voor een werkelijk Goddelijk leven, of een onsterfelijk zieleleven, noodzakelijk is. Om op zielereis te gaan naar dat wat wij het nieuwe levensveld noemen, of de Oorspronkelijke schepping, moet je eerst een Wara maken, een open ruimte die je zeker stelt. Door er een omheining omheen te plaatsen. Niet een muur maar een besluit, een opdracht tot bescherming. Een besluit om een zuivere plaats te bereiden. Het is de plaats waar niets van deze wereld invloed op heeft, helder, schoon, leeg.
En daar begint het bouwen. Het ontstaan van de nieuwe mens, of het bouwen van een hemelschip waarmee de tempel Gods wordt binnen gevaren, zoals dat vroeger wel werd gezegd. Het is en was in alle tijden dezelfde opdracht, om een zevenvoudige geestesschool te bouwen, of om te werken met de zeven aanzichten van de microkosmos, de zeven levensvelden die daarin aanwezig zijn.
Die zeven levensvelden met hun bewustzijnskernen, als de zeven roeiers van de zonneboot, moeten weer tot leven komen. En daarvoor is er een kracht, een aanraking, hier en nu. Een aanraking waardoor het bouwen begint en eigenlijk niet meer kan worden gestopt…
We noemen het het Nieuwe Levensveld, en in verbondenheid daarmee staat de Hogere Bewustzijnsschool, waar je geleerd wordt hoe je zo een Wara kunt optrekken. Een uitgebreide leer wordt daar overgebracht zodat je je kunt oriënteren. En langzaam leer je steeds beter kennen wat binnen de innerlijke ruimte is en wat daarbuiten moet blijven. Wie je bent en wie je aan het worden bent… Een ontzaglijke ruimte!
Vriendschap sluiten met het Licht is dus eigenlijk dat Licht kennen terwijl je het wordt. Zoals het in het klein, in jezelf gebeurt, zo ontstaat op precies dezelfde wijze een Geestesschool, wordt er een ruimte veroverd, een Wara gebouwd voor de groep, een zevenvoudig Levend Lichaam, het hemelschip met blanke zeilen. Een schip met zangers aan boord, met mensen die leren, zich verwonderen, zich verdiepen, die vreugde vinden en kracht, het zijn de harten die zingen…
En zo zal het uiteindelijk ook in de wereld gaan, daar wordt door alle Wijsheidsscholen een ontzaglijke ruimte opgetrokken, waarin de Gnosis van alle tijden te stralen staat. Als de Universele Leer voor de mensheid. Maar, het begint altijd met vriendschap.
Pak eens in de stiltezaal of thuis als je het hebt, het boek Geroepen door het Wereldhart. Bekijk al die foto’s eens. Kijk naar de mensen, hoe ze net als jij zijn, net als wij nu samen zijn. Kijk eens goed naar dat prachtige portret van Catharose de Petri (fakkeldrager van het Rozenkruis 22), een jonge vrouw, zij schonk een leven aan haar vrienden en begon aan een bouwwerk. De sterke, vrolijke, ernstige jonge mannen, hoe ze hartstochtelijk naar de waarheid zoeken, studeren en bespreken, vrienden worden.
Vriendschap, eerst met het Licht, daardoor met de mensen om ze over het Licht te leren, waardoor een werkplaats tot kennen ontstaat. In de begintijd, toen de groep met elkaar aan het leren was heette Renova nog Elckerlyc. Ook toen waren daar jonge leerlingen-conferenties, een jeugdweek geheten. In een verslag geschreven in het weekblad dat ze in die tijd hadden (in 1946) staat het volgende:
‘Wie op Elckerlyc is geweest in de jeugdweek herinnert zich nog levendig onze bijeenkomsten bij dat heuveltje achter de heg, op het grasveld waar we wel mochten lopen. Na de ochtendvoordracht gingen we naar deze plaats van samenkomst en dan zei ieder die dat wilde of voelde zijn mening of ervaring omtrent een van tevoren vastgesteld probleem. We herinneren ons hoe we dit op een avond hadden bedacht, deze samenspraken. De verschillende problemen en de oplossingen die we vonden. Gesprekken rondom die heuvel, we vroegen ons van alles af, zoals: Is christendom egoïstisch? Hoe moet een rozenkruiser handelen wanneer hij onder de Eskimo’s leeft in verband met zijn vegetarisme?’
Renova
Die sfeer van samenwerken en samen denken waardoor we een bijzondere kracht meekregen in het gewone dagelijks leven. Dagen vol inspiratie meer dan vijftig jaar geleden hier op Renova. Er is een nieuwe heuvel gekomen, met lange banken en een prachtig uitzicht. Een nieuwe plek die vraagt om gebruikt te worden door jullie nu.
Renova is de plaats waar nieuwe gedachten ontstaan, zoals Noverosa de plaats is waar de eerste vriendschappen gesloten worden. Hier wordt je geconfronteerd met het werkzame Licht. Dat onthult, verontrust, dat onbewuste aannames toetst, onwaarachtige beelden ineen doet storten en ons uitdaagt om waarachtig te leren denken. Om de innerlijke bron van kennis te ontsluiten en de ogen van het hart te openen. Het Rozenkruis.
Deze als uit een eeuwige bron opwellende kennis omhoog te laten borrelen, te laten opstijgen, waardoor het als een nieuw zieledenken het hoofd verlicht. De slangenstaf, met de beide vleugels waardoor ook ons eigen kleine hemelschip de wijde verten van een oneindige toekomst tegemoet gaat. Dat is de wens aan jullie: Dit avontuur met het Licht aan te gaan, want het is een vriendschap die je gewone verstand oneindig ver te boven gaat, maar dat kan alleen ieder van ons zelf ontdekken! Deze week is Renova van jullie, laat het een onvergetelijke hulp zijn!
Bron: Logon 2020-4
