BESTEL DE DERTIENDE, OVERWEGINGEN OP EEN GNOSTIEKE ERVARINGSREIS
Ik raakte eens in gesprek met iemand over het verschil tussen gnostiek inzicht en mediumschap. Het lijkt me goed om altijd kritische vragen te blijven stellen over je eigen inzicht. Hoe autonoom ben je in jezelf? Ik heb het als volgt leren zien. Als medium geef je je hoofd, je autonome bewustzijn als het ware over aan een ander. Tijdens hypnose gebeurt dat ook. Dan wordt je eigen bewustzijn tijdelijk uitgeschakeld en een ander (de hypnotiseur) bestuurt je hoofd. Bij een medium is het zo, dat een ander – iemand vanuit de fijnstoffelijke wereld, die niet meer in het bezit is van een stoflichaam – jouw hand vasthoudt en schrijft, terwijl je daar zelf met je bewustzijn helemaal niet bij bent. Natuurlijk kan het geweldig zijn, wat er dan geschreven wordt, daar gaat het niet om. Maar je hebt het dan niet zelf, vanuit je eigen bewustzijn en inzicht geschreven.
Wie drukt de toetsen in op het toetsenbord? Een ander of ben je dat zelf? Dat doet Johannes toch ook, zul je misschien zeggen. Hij geeft zich over. Maar dat is een symbolisch verhaal. Johannes geeft zich over aan een innerlijke stem in zichzelf, geen uiterlijke. Als Johannes in de gevangenis zit, spreekt hij: ‘Zijt gij degene die komen zal of verwachten wij een ander?’(Mattheüs 11:3)
Ik ben als Johannes en blijf kritisch op mezelf. Die Ander in mij (Jezus) is mijn diepste zelf, mijn werkelijke Zelf. Natuurlijk weet ik dat er allerlei invloeden zijn, astraal en mentaal, die rondgaan en mij beïnvloeden. Het zijn invloeden die van buitenaf komen en die van binnenuit komen. Ik word tenslotte beïnvloed door elk gesprek dat ik voer, elk contact dat ik heb, elk stuk dat ik lees en elke film die ik zie, en van binnenuit door mijn verleden, mijn geheugen en mijn onderbewustzijn.
Onderscheid maken tussen de stem van de stilte (een oosters verhaal, naar het Westen gebracht door H.P. Blavatsky), de Ander in je en stemmen uit ‘de dialectiek’ de wereld van de ‘ik-krachten’, het is een individueel leerproces. Niemand kan dat voor jou doen. Je kunt het alleen beoordelen naar het resultaat, naar ‘de vruchten’. Daarom die kritische vraag van Johannes. Die houding blijf je houden. Johannes moet steeds kritisch naar zichzelf kijken door te letten op de resultaten van zijn ontwikkeling of proces. Aan de vruchten ken je de boom. Het leerlingschap van een geestesschool biedt op zichzelf nog geen enkele garantie.
En verwacht Johannes een ander als een concrete persoon buiten zichzelf, een nieuwe wijsheidsleraar of goeroe, iemand met zeer uitzonderlijke, bijvoorbeeld paranormale gaven? Zoekt Johannes ook in onze tijd nog steeds autoriteit buiten zichzelf? Er zijn passages in de Bijbel over een zekere eindtijd, die zeer concrete aanwijzingen geven:
‘Want velen zullen komen onder Mijn Naam, zeggende: Ik ben de Christus; en zij zullen velen verleiden. (…) Alsdan, zo iemand tot ulieden zal zeggen: Ziet, hier is de Christus, of daar, gelooft het niet.’ (Mattheüs 24)
En de volgende Bijbelpassage waarin de farizeeën vragen wanneer het koninkrijk Gods zal komen:
‘Het koninkrijk Gods komt niet met uiterlijk gelaat. En men zal niet zeggen, ziet hier of zie daar, want ziet, het koninkrijk Gods is binnenin u.’ (Lucas 17)
Neem ook niet zomaar aan wat binnen de Geestesschool van het Gouden Rozenkruis gezegd wordt of wat ik in dit boek zeg. Ga bij jezelf na of het klopt. Zoek alleen houvast in je eigen bewustzijn, in je eigen hart. Bouw je huis op die innerlijke kracht. Dan kun je elke storm aan. Dat is gnosis. Weten. Zeker weten. En wat kan Johannes dan zelf gaan waarnemen? Het volgende gaat over fijnstoffelijke gebieden.
Ik ben geen helderziende, ik kan geen etherische en astrale krachten met mijn ogen zien. Ik kan alleen iets van de werkzaamheden ervan vaststellen, indirecte waarneming dus. Er zijn mensen die de natuurlijke gave hebben om bewust te zien in de etherische sfeer, ‘paranormale begaafdheid’ of ‘helderziendheid’ heet dat. Daar kun je niets aan doen.
Het is belangrijk dat je je blijft realiseren dat het de etherische sfeer is van ‘de gevallen aarde’ die je waarneemt. Als je er de juiste waarde van inziet, hoeft het geen probleem te zijn. Het kan wel lastig zijn als het op willekeurige momenten optreedt als je er geen controle over hebt. Probeer je maar eens voor te stellen wat er gebeurt als dit verschijnsel je op een ongepast moment overkomt, terwijl je bijvoorbeeld door de winkelstraat loopt. Wat vang je op en van wie? De ethersfeer is zeer verwarrend. Ga maar na, alles wat wij mensen denken en voelen, is daar aanwezig, vluchtig en veranderlijk.
Er zijn afschermende krachten die je microkosmos als autonoom wezen intact houden. Die krachten staan niet onder controle van je ‘ik’, maar van je microkosmos, zoals er ook allerlei krachten zijn die je lichaam gezond houden. Van al die krachten ben je je ook niet bewust. Je microkosmos, je karma, is te zien als een bewaarder, die je lot bewaakt. Hierin is een diepere intelligentie aanwezig, voorbij je ik-bewustzijn, zodat uiteindelijk de binding met het geheel, met God, hersteld kan worden.
Soms kan het gebeuren dat je die natuurlijke bescherming tijdelijk kwijt bent. Er treedt dan een andere bewustzijnsstaat op. De psychiater kan dat een psychose noemen. Er zijn dan als het ware bepaalde filters buiten werking gesteld, filters die je ‘gewone’ ik-bewustzijn intact houden. Dat minder goed functioneren van het beschermingssysteem kan beangstigend zijn. Anderzijds zijn er mensen die dan geweldige topervaringen zeggen te beleven. In die bewustzijnsstaat is het bewustzijn in ieder geval totaal anders en niet zo reëel, en het kan ook gevaarlijk zijn (denken te kunnen vliegen, bijvoorbeeld).
Het is vergelijkbaar met ervaringen, opgewekt middels bepaalde stoffen. In dat verband is er momenteel ook een bepaalde soort paddenstoel populair, afkomstig uit Zuid-Amerika. Gebruik ervan wordt ook wel verbonden met ‘spirituele ervaringen’. En ja, inderdaad, het gewone alledaagse bewustzijn krijgt daardoor een behoorlijke optater. In ieder geval is het erg geforceerd, en niet aan te raden. Ook het gebruik van bijvoorbeeld marihuana draagt het risico in zich dat er een psychose kan optreden, tenminste, als je daar een beetje vatbaar voor bent. Een heel naar effect is ook nog dat deze ervaringen in het geheugen gaan ‘zitten’, waar je dan weer last van kunt krijgen.
Er zijn oefeningen, trainingen om te kunnen ‘uittreden’. In deze toestand is het bewustzijn bijna helemaal overgegaan naar de fijnstoffelijke lichamen. In een andere tijdsperiode kon dit bewust worden van de etherwereld zelfs bij het inwijdingsproces horen. In die tijd waren het astrale en het etherische gebied van de aarde nog veel zuiverder, schoner, nog niet zo vervuild door denken en voelen van de mensheid, zoals in onze tijd.
Nu is het bewust worden in de etherische sfeer sterk af te raden. Het is buitengewoon verwarrend. In de puberteit heb ik dit ook wel eens meegemaakt. Na een week erg weinig slaap werd ik ‘wakker’ in een droom. Heel spannend, ik verbaasde me erover de blaadjes van de bomen zelfs te kunnen tellen, zo concreet. Maar het was ook heel eng. Want hoe kom ik in mijn lichaam terug? Gelukkig zijn er de beschermende mechanismen.
Ik heb iemand meegemaakt, die tegen me zei: ‘Ik kan uittreden, ik ben verlicht!’ De persoon in kwestie was pijnlijk eenzaam. Met je ikbewustzijn uittreden, is natuurlijk ergens fantastisch, zweven over de stad, maar er blijft een eenzaam ik-bewustzijn. Want het is nog steeds een zintuiglijk ik-bewustzijn, ook al is het op een ander vlak, binnen de etherische wereld van de gevallen natuurorde.
Een houvast is: alles wat vorm, kleur en klank heeft, is zeker niet de werkelijkheid binnen het oorspronkelijke goddelijke gebied. Het etherisch bewustzijn kan je ook overkomen in bijna-doodervaringen. Hierover wordt ook wel gesproken als oneindig, eeuwig bewustzijn. De verwarring is dat na deze (tijdelijke) ervaring niet gezien wordt dat het bewustzijn na de dood niet in deze toestand oneindig is, maar ook weer een tijdelijke fase kent in het proces van geboorte, dood en reïncarnatie.
Er zijn kinderen, die de gave van helderziendheid hebben. Men noemt ze wel ‘nieuwetijdskinderen’. Ja, misschien is dat ook wel zo. In een volgende tijdsfase zou de hele mensheid etherisch bewustzijn kunnen hebben. Het is goed dat deze kinderen begeleid worden, zodat ze met hun gave leren leven en er niet door overheerst worden.
In de dialectiek worden we bewogen door de twaalf krachten van de dierenriem. Als de aarde helemaal in het teken van Aquarius staat, heeft dat gevolgen voor de hele mensheid. Er ontstaan dan verschillende ontwikkelingsmogelijkheden. Maar de gnostieke mogelijkheid waar het in dit boek steeds over gaat, is een andere dan het bewust worden in de ethersfeer van de gevallen aarde. Op het gnostieke pad, is het etherisch gebied van de goddelijke aarde van groot belang. De ethers daarvan worden ook wel ‘heilige spijzen’ genoemd. Door je lichtverlangen adem je die in en daarmee bouw je een etherisch lichaam op van heel andere orde (het gouden bruiloftskleed). Het bewustzijn van die sfeer heeft een heel ander karakter.
Wat gaat Johannes uiteindelijk ervaren? Het gnostieke pad is een veilig pad. Het bewustzijn van de Johannesmens ontwaakt niet in de etherische wereld van de gevallen dialectische aarde, maar in het etherische gebied van de heilige, goddelijke aarde. Catharose de Petri zegt in het boek Het levende woord:
‘Het nieuwe levensveld kan men atmosferisch vergelijken met zeer verlichte wolkjes aan een overigens heldere, door de zon verlichte hemel. Zulke helder verlichte wolken zijn zonder enige schaduw of duisternis, evenals het gnostiek levensveld geen duisternis of schaduw kent. Dit atmosferische veld is waar te nemen met een zeer verfijnd, gericht oog, als een ijle, met licht doorstraalde ethersubstantie.’
Stel je eens een egaal lichte, witte ruimte voor, zonder contrast. Je ‘ik’ kan daar niets mee, gewend als het is aan zintuiglijk bewustzijn, dat alleen vormen kan zien. Over de geboorte in het etherische gebied van de nieuwe goddelijke aarde zegt J. van Rijckenborgh het volgende:
‘Wanneer de leerling deze lichtgeboorte binnengaat, dalen in zijn ziel een oneindige vrede, een verrukking van innerlijke rust, een heilige vreugde, een heerlijke kracht, een verrukking, die geen seconde meer zullen wijken.’ (De gnosis in actuele openbaring)
Het is het begin van een nieuw pad, zoals Johannes op Patmos dat ook beschrijft. Er is geen enkele vorm van twijfel meer bij Johannes, want alles berust nu op eigen ervaring. Je zou dan ook kunnen zeggen: dit is ‘de verlichting’. Ja, maar nu begint het pas! Je bent dan niet veel meer dan een hulpeloze pasgeborene in een voor jou volkomen onbekende dimensie. Maar door de liefde kun je je er zonder angst aan overgeven. Het is een zeer radicale vorm van loslaten, overgave aan de Ander. Uiteindelijk word je één met die Ander.
Als ‘ik’ ben je afgesloten van het geheel, verwijderd van een middelpunt dat God is. Het middelpunt van alles is God. De binding met die Ander in je is het begin van een groei- of veranderingsproces, een groeiproces naar het middelpunt, dat God is. Dan sta je concentrisch, niet alleen in jezelf, in je microkosmos, maar ook concentrisch in de hele kosmos, in God.
Uit: De Dertiende, overwegingen op een gnostieke ervaringsreis van Arnold Stevelink
Hoofdstuk 13: De kritische Johannes
BESTEL DE DERTIENDE, OVERWEGINGEN OP EEN GNOSTIEKE ERVARINGSREIS
INHOUDSOPGAVE
Woord vooraf
Inleiding
- Hoe het begon
- Transfiguristische psychologie
- Wie of wat ben ik?
- Lichtverlangen
- Herkenning van God in mijzelf
- Non-dualiteit en de gnostieke mogelijkheid
- De overwinning op het kwaad
- Geluk
- Bevrijd van angst en depressie
- De strijd tegen het onderbewuste
- Slingerbeweging
- Slapen en wakker zijn
- De kritische Johannes
- Het evangelie van Judas
- Van de gnosis voel je niets
- De boom van het leven
- Egypte
- Uit elkaar spattend heelal
- En geen God die iets doet
- Symmetrisch gedrag
- Bewustzijn en werkelijkheid
- Zien wij onze dierbaren terug?
- Het offer van de liefde
Dankwoord
Bibliografie
Arnold Stevelink is bereikbaar via ajtstevelink@gmail.com
BESTEL DE DERTIENDE, OVERWEGINGEN OP EEN GNOSTIEKE ERVARINGSREIS