Drie boekfragmenten over stilte uit ‘Stemmen van de stilte’, Symposionreeks 23

BESTEL STEMMEN VAN DE STILTE

Tijdens het symposion ‘stemmen van de stilte’ werden voordrachten gewijd aan onder andere  George Mead en het boek Zegezangen van Hermes’ Gnosis met opnieuw vertaalde teksten van Mead. Symposionreeks 23 bevat niet alleen de integrale teksten van de drie voordrachten die gehouden zijn, maar ook boekfragmenten waarvan er hieronder drie zijn weergegeven.  

WIJSHEID DIE IN DE STILTE DENKT – FRAGMENT 1 , UIT DE EGYPTISCHE OERGNOSIS DEEL 4

‘Uit welke matrix, uit welke materie, zal de mens worden wedergeboren? Hermes antwoordt: Uit de Sophia die in de stilte denkt.’ Deze matrix, deze materie van de Sophia, deze oersubstantie existeert ver buiten het gewoel en de geschondenheid van ons bestaansveld. De Sophia is in de stilte, dat is in de vrije, oorspronkelijke ruimte, en alle deeltjes van deze materie zijn geladen met de grote goddelijke krachten, met de ideeën van de Logos. Dat is het zaad van het alleen goede. Zodra nu dit volheerlijke zaad, de materie van de Sophia, toegang verkrijgt tot het stil geworden denken, ademt de oorspronkelijke mens uit en in de Sophia. Uit dat denken gaat dan het astrale lichaam leven, uit het astrale het etherische, en uit het etherische het stoffelijke. Zo vangt dan de transfiguratie aan.
J. van Rijckenborgh in De Egyptische Oergnosis deel 4

Gedachten over stilte

Stilte is iets wonderlijks, iets dat ongrijpbaar is. Als je erover nadenkt, kom je al snel op verschillende soorten van stilte. Doodse stilte, serene stilte, beklemmende stilte, oorverdovende stilte, diep stilte, verheven stilte… Stilte is niet niks, stilte is iets groots, zo groot dat het vele namen heeft. Onze oren vertellen ons dat stilte momenten vormt waarin niets te horen is, waarin geen geluid is. Dus stilte is eigenlijk toch iets wat je kunt horen…

Je hebt oren nodig om stilte te kunnen constateren. Stilte is daarom niet het tegenovergestelde van geluid, maar eerder een blijk van geluid, bijna een vorm van geluid. Een vorm van geluid waarvan je oren uiterst alert worden. Stilte is een mysterie. ‘Zonder stilte is er geen muziek’ wordt er wel gezegd. De stiltes tussen de noten voeden de muziek. Stilte is net zoiets als het fenomeen ruimte. Zonder ruimte kan er geen schepping zijn. In de ruimte vindt alles zijn plaats. Stilte is een andere vorm van ruimte.

In de ruimte die stilte is, nemen we iets waar. We luisteren naar wat erin spreekt. Er is geen ledige ruimte zeiden de rozenkruisers in de 17e eeuw. Hoewel zij het iets anders bedoelden, wordt dit nu in de moderne wetenschap onderschreven. Alles is energie, materie is energie, het universum bestaat uit een oerzee van vibrerende energie. Zo zou je ook kunnen zeggen, ‘er is geen ledige stilte’. Of er is geen stille stilte. Ook een doodse stilte heeft energie. Ook dat heeft men ontdekt.

De formule hiervoor is: ’Alles is geluid’. Stilte is een vorm van geluid. De hoogste vorm? Dat hangt ervan af. ‘Angstige stilte’ wijst naar het basale gevoel dat heel dicht bij een dierlijk bestaan ligt. Innerlijke stilte wijst naar binnen, naar het hart. Maar het zegt niets over wat in die stilte klinkt. Licht is dat wat alle ruimte kan doordringen en vervullen. Zo is het ook met de stilte. In de stilte begint de wereld van het abstracte. De wereld van het licht, van bewustzijn, van geest.

VERSTILLING VAN ALLE ZINNEN – FRAGMENT 2, UIT DE EGYPTISCHE OERGNOSIS DEEL 3

Wij zijn nog niet in staat de ogen van ons Gemoed te openen en in de aanschouwing van de onvergankelijke en onvoorstelbare schoonheid van het Goede op te gaan. ‘Gij zult haar eerst zien wanneer gij het spreken over haar verleerd hebt; want de Gnosis van het Goede is zowel goddelijke Stilte als de verstilling van alle zinnen. Wie haar eenmaal aanschouwd heeft, kan voor niets anders meer oog hebben, noch naar iets anders luisteren; want zelfs zijn lichaam deelt in de onbewogenheid. Want terwijl alle lichamelijke waarnemingen en stimulansen uit zijn bewustzijn verdwenen zijn, blijft hij in de rust.’

De verstilling van alle zinnen betreft het tegelijkertijd deel krijgen aan de grondeloze stilte van de fundamentele natuur. Dan ontwaakt wel het Gemoed zoals Hermes dat noemt en dat Gemoed – dat een eenheid van hoofd en hart is – ervaart een intensheid van innerlijke, rotsvaste rust. En in die stilte wordt een vuur in volkomen zachtheid ontstoken, En de energie van dat milde vuur voedt het gehele lichamelijke stelsel, zodat de nieuwgeboren stilte, de innerlijke vrede gesterkt wordt. Zo wordt ons gehele wezen rijp gemaakt voor het vernemen van de stemmen der stilte.

BINNENGAAN IN DE SCHEPPENDE STILTE – FRAGMENT 3, UIT HET BOEK VAN MIRDAD (HOOFDSTUK 12)

De stilte waarin ik u wilde binnenleiden is die ontzagwekkende ruimte, waarin ieder geluid geboren wordt en verstilt – en iedere vorm gestalte krijgt en vergaat; waarin ieder zelf wordt ingeschreven en afgeschreven; waarin niets is dan Het. Wanneer u die ruimte en dat uitspansel niet in stille, diepe innerlijke aandacht doorschrijdt, zult u niet weten hoe werkelijk uw wezen is en hoe onwerkelijk het niet-zijnde. En evenmin hoe hecht uw werkelijke wezen met de Al-Werkelijkheid verbonden is.

In die Stilte wilde ik u doen verwijlen, opdat u uw oude, nauwe huid zult mogen afleggen en zonder kluisters en belemmeringen rondgaan. Dáárheen wilde ik u uw zorgen en uw vrees doen drijven, uw begeerten en verlangens, uw afgunst en uw lusten, opdat u ze eén voor één moogt zien verdwijnen en zo uw oor zult bevrijden van hun voortdurend geschreeuw en uw zijden de pijn van hun scherpe sporen zult besparen.

Werpt dáár de pijlen en bogen dezer wereld weg, waarmee u naar bevrediging en vreugde hoopt te jagen, terwijl u in werkelijkheid niets dan rusteloosheid en verdriet najaagt. Kruip dáár uit het donkere, verstikkende omhulsel van het zelf, in het licht en de vrije lucht van Het Zelf. Het is deze Stilte die ik tegenover u roem – en niet slechts een pauze voor uw door-gepraat-versleten tongen. Het is de vruchtbare stilte der Aarde die ik tegenover u roem, – en niet de met-angst-beladen stilte van de misdadiger en de schelm.

Het is de geduldige stilte van de broedende hen die ik tegenover u roem – en niet het ongeduldige gekakel van haar leggende zuster. De eerste broedt eenentwintig dagen voort – en wacht in stil vertrouwen op de mystieke hand om het wonder onder haar donzen borst en vleugels tot stand te brengen. De andere stuift uit haar hok vandaan – en kakelt dwaas om aan te kondigen dat ze een ei heeft gelegd.

Een kakelende eer is evenwel erger dan een stille schande – en een luidruchtige deugd erger dan een sprakeloze zonde. Van duizend gesproken woorden is er misschien maar één dat werkelijk terecht geuit wordt. De overige benevelen slechts het verstand, verdoven het gehoor, vermoeien de tong en verduisteren bovendien het hart.

INHOUDSOPGAVE

    • Woord vooraf
    • ‘Wijsheid, die in de Stilte denkt’ | een fragment
    • Een leven in dienst van het Woord, Een biografische schets van G.R.S. Mead – Peter Huijs
    • Twaalfde boek van Hermes | een fragment
    • Echo’s uit de Gnosis, George Robert Stowe Mead en zijn herontdekking van de Westerse Gnosis – Esther Ritman
    • Daodejing, Hoofdstuk 14 van boek I en hoofdstuk 35
    • De Stem van de Stilte, Beschouwingen van J. van Rijckenborgh over het literaire kleinood ‘De Stem van de Stilte’ van H.P. Blavatsky – José van Horen
    • Het Boek van Mirdad | een fragment
    • Mead en de Echo’s uit de gnosis, Van onderzoek naar zoektocht – Cis van Heertum
    • Hermes Trismegistus, Henry Wadsworth Longfellow
    • Catalogus

Bron: Stemmen van de stilte, Symposionreeks 23

BESTEL STEMMEN VAN DE STILTE

LEES OVER DE BOVENSTAANDE BOEKEN OVER STILTE