De pelikaan wordt vaak afgebeeld in oude handschriften. Zo is er een beeld in het Nederlands Getijdenboek, geschreven in het jaar 1491 in de stad Utrecht, van de pelikaan met haar vijf jongen, deel uitmakend van de kruisigingsscène, waaraan de bekende personen uit de heilige schrift deelnemen: De gekruisigde en doorboorde Jezus lijkt zich in de richting te buigen van zijn moeder Maria, die door Johannes, de geliefde discipel, wordt ondersteund en die het mysterie van de kruisiging als door een innerlijke verlichting gegrepen aanschouwt. Naast hem Maria Magdalena; links van het kruis Jozef van Arimathea, de eerste hoeder van de heilige graal, die met Simon van Cyrene gereed staat om de kruisafneming te voltrekken.
Het kruisigingsmysterie, het proces van het volledige zelfoffer, wordt veelal symbolisch weergegeven door de zich offerende pelikaan, die haar jongen voedt. Vele voorwerpen en afbeeldingen zijn onder andere in kerken bewaard gebleven, waarbij de pelikaan nu eens met drie, dan weer met vijf en vaak ook met zeven jongen wordt afgebeeld.
De klassieke rozenkruisers gebruikten vele malen het beeld van de pelikaan en haar jongen om het Christusmysterie tot uitdrukking te brengen. De pelikaan was en is daarom een zichtbaar herkenningsteken van de arbeid van Christiaan Rozenkruis en zijn medebroeders.
Op het kruis van de gekruisigde vinden wij de letters I.N.R.I., die eertijds spottend werden toegevoegd, als afkorting van de woorden – Iesus Nazarenus Rex Judaeorum – Jezus de Nazarener, Koning der Joden. Zien wij deze lettertekens in het verband van het volledige kruisigingsmysterie, dan bemerken wij dat deze gebeurtenis reeds werd aangekondigd in de tuin van Getsemané. In Lukas 22 staat: ‘Vader, indien gij wilt, neem deze beker van mij weg, doch niet mijn wil, maar uw wil geschiedde. En Hem verscheen een engel uit de hemel om hem kracht te geven. En hij werd dodelijk beangst en bad des te vuriger. En zijn zweet werd als bloeddruppels die op de aarde vielen’.
Deze volledige offerande vindt als een voorafspiegeling van zijn kruisiging plaats. Zij plaatst ons voor één van de diepzinnigste mysterie-aanzichten van de heilige graal, namelijk het zich toebereiden tot een volkomen offer. In dit verband worden de letters I.N.R.I. dan ook verklaard als: Ignis Naturae Renovator Integra (het vuur dat alles vernieuwt). De goddelijke Christuskracht vervult vanaf dat moment de aarde.
Zo kunnen wij, samenvattend, het beeld van de phoenix en de pelikaan enerzijds zien in de Egyptische mysteriën met de aanzichten Osiris, Isis en Horus, en anderzijds in het zich offerende principe, de pelikaan, het drievoudige wedergeboortemysterie van Christus en zijn hiërarchie, dat wordt verzinnebeeld door de geest, het water en het bloed. Of, zoals de oude alchemisten zeiden: zout, zwavel en kwik. Dat is: het zout der loutering of innerlijke vernieuwing, de zwavel van de zich offerende liefdekracht en het kwik der regenererende opstandingskracht.
Deze mysterie-aanzichten vinden wij in dezelfde betekenis, maar op een andere wijze uitgedrukt, terug in de tempels van de School van het Gouden Rozenkruis als de mercuriusstaf, het oude inwijdingsteken uit Egypte – de kracht van de vuurgeest van den beginne – en het gouden kruis met daaraan de gouden roos gehecht – het symbool van het volkomen offer, dat door de broeders van het heilige Rozenkruis als teken van inwijding werd opgericht om de christelijke mysterie-arbeid in de westerse wereld te verklaren.
De pelikaan, tenslotte, met drie, vijf of zeven jongen, kunnen wij zien als het levende lichaam van de Christushiërarchie. In navolging hiervan voert de zevenvoudige geestesschool van het Gouden Rozenkruis en haar levende lichaam een arbeid voor bevrijding voor wereld en mensheid, in de kracht van het oude mantram: Ex Deo nascimur, in Jesu morimur, per Spiritum Sanctum reviviscimus’: Uit God worden wij geboren, in Jezus sterven wij, door de Heilige Geest herleven wij.
Bron: Mysteriedieren, crystalserie 2
