BESTEL DE TRIOMF VAN DE UNIVERSELE GNOSIS
De aarde wordt geregeerd door de zeven hemelengelen (of aartsengelen) en heeft als bijzondere beschermheer de Mitraton (of Metatron), ofwel de leidsman der zielen, ‘die in zijn hand de pracht van de zeven sterren verenigt en die wandelt temidden van de zeven gouden kandelaren’. De Bijbel noemt slechts Lees verder
Eliphas Lévi werd geboren in Parijs, op 8 februari 1810, onder de naam Alphonse-Louis Constant. Paul Charconac wijdde een fraai boek aan deze priester die zijn orde verzaakte: Eliphas Lévi , rénovateur de ‘occultisme en France. Victor-Emil Michelet bespreekt hem in ‘Les compagnons de la Hiérophanie’. Vele andere auteurs, waaronder Alain Mercier, hebben zich gebogen over deze man met twee gezichten die bereid was het voor een verheven doel op te nemen. Lees verder
In het kader van de christelijke vervangingstheologie, volgens welke het christendom de plaats had ingenomen van het jodendom, werd ook de kabbalah bestudeerd en werden kabbalistische methodes toegepast om het christelijk gelijk te bevestigen. Een sprekend voorbeeld is De verbo mirifico van Johannes Reuchlin (1455-1522), het eerste werk dat Lees verder
De kabbalah is noch een boek, noch een systeem, hoewel er een zekere systematiek aan ten grondslag ligt. De kabbalah is evenmin een dogmatische leer en veel meer dan een ‘esoterische traditie’. De naam kabbalah is ontleend aan het Hebreeuwse woord kibel dat ‘ontvangen’ betekent. Een volledige benaming is schalschelet ha-kabbala, ‘de kern van overlevering’. Kabbalah wordt ook vertaald met ‘overlevering’ of ‘traditie’. Deze keten van overlevering is aan de ene kant verbonden met het goddelijke en aan de andere kant met de aardse wereld. De schakels van de keten zijn Lees verder
GA NAAR DE WEBPAGINA OVER DE KABBALA-TENTOONSTELLING
In het Joods Cultureel Kwartier in Amsterdam is van 29 maart tot en met 25 augustus 2019 een grote tentoonstelling over kabbala te bewonderen, de mystieke traditie van het jodendom. Bezoekers krijgen een gevarieerd beeld van deze oude traditie, die ook popsterren als Madonna en David Bowie inspireerde. Voor het eerst wordt een tentoonstelling gehouden die de vele aspecten van kabbala toont in onverwachte combinaties van eeuwenoude objecten en moderne kunstwerken.
Kabbala is sinds de middeleeuwen de benaming van duizenden jaren oude kennistradities waarmee Lees verder
Dr. P.J. Forshaw (Peter) verzorgt onderwijs aan de Universiteit van Amsterdam over de geschiedenis van de weserse esoterie. Hierboven staat de video van een webinar over Heinrich Khunrath dat hij heeft verzorgd in opdracht van de Bibliotheca Philosophica Hermetica. Hieronder volgt een gedeelte uit de voordracht die hij heeft gehouden op het symposion ‘De grootsheid van de geest’ op 7 november 2015 in de Westerkerk in Amsterdam.
Alchemisten zijn vaak filosofische heremieten in de breedste betekenis van het woord, maar zijn ook vaak Lees verder
De esotericus, trachtend zijn filosofie te formuleren om deze anderen te kunnen meedelen, ziet zich tegenover het feit geplaatst dat zijn kennis van de hogere bestaansvormen verkregen wordt door een proces dat geen denkproces is; en dat dit proces pas begint als het denken ophoudt.
Bijgevolg kan alleen in de bewustzijnsregionen die het denken te boven gaan de hoogste vorm van transcendentale ideeën worden gekend en verstaan; en slechts aan hen die Lees verder
De oude inwijding werd aangeduid door een boom des levens, waaronder de discipel zat. De boom des levens, die het stramien van de Kabbala weerspiegelde, was echter gekozen uit een boomsoort, die in het ras gebonden zijn aan geboorte en dood voorstelde.
Boeddha zat onder de boddhi-boom, Javaanse mystici zaten onder de waringin-boom. Allen in Klein-Azië en in de omgeving ingewijd werden, zaten onder de vijgenboom. Alle inwijdingen onder de vijgenboom vormden dus Lees verder
Wanneer de mens rijp wordt voor de mysteriën van de Kabbala, kan men spreken van zijn innerlijke geboorte. Wanneer de mens een innerlijke geboorte beleeft, maakt hij mee wat in de Evangeliën genoemd wordt: het Bethlehem-gebeuren. Het is zeer boeiend om kabbalistisch na te gaan, hoe bijvoorbeeld in Lukas dit alles beschreven is. Palestina kent zijn vier provinciën; de vier provinciën corresponderen met de vier werelden van de Kabbala.
De hoogste provincie, de goddelijke wereld, staat gelijk met Arameia; het Aramees is de taal waarmee álle inwoners van de drie provinciën elkaar kunnen verstaan. In Arameia ligt het meer ‘Kadosh’, het heilige meer, de grote ‘wateren’ van de Wereldmoeder.
Galilea correspondeert met de lichtwereld, de wereld van de oertypen. Merk nu, dat de engel verschijnt in Nazareth, in Galilea. In Galilea wordt de geboorte aangezegd, daar daalt de hoge geest in. Maar Maria reist voor de volkstelling uit Galilea naar Judea. Judea is de lijfelijke wereld die correspondeert met Assiah, de vormwereld.
Maria reist naar Bethlehem; ‘Beth’ is het huis, ‘Laim’ is ‘van broden’. Het huis waar het Manna, het levensmanna is neergedaald. Dáár wordt de Verlosser geboren. Hij incarneert dus in het meest lijfelijke. Hij daalt neer van de aanzegging in Galilea tot in de stad van David, die ligt bij de Dode Zee.
Daar waar de Shekinah het diepst indaalt, wonen de Essenen, de meest mystieke Orde, waarvan Jezus van Nazareth deel zal uitmaken in het klooster van Engadi aan de Dode Zee, het zoutmeer in Judea.
De tocht van de ‘Tectoon’, van de ‘bouwer’ Jozef uit Galilea naar Judea, omdat hij uit Davids geslacht is, laat zien, dat hij deelneemt aan het Karma van de mensheid.
De Engel kondigt de Christusgeest aan als Leider van de aarde, met de woorden: ‘De Heer God zal hem de Troon van zijn Vader David geven en hij zal over het huis van Jakob voor altijd regeren en aan Zijn koninkrijk zal geen einde komen.’
Hier ziet men de voorspelling van de Kabbala bewaarheid, dat het huis van Jakob, de mensheid dus, een duurzame koning en leider zal krijgen als zij nu definitief gaat opstaan uit haar misère en versplintering.
Als Jezus geboren wordt is er geen plaats voor Hem in deze wereld. De hotels zijn vol voor de volkstelling, die Ceasar Augustus heeft uitgeschreven onder Cyrenius, de gouverneur van Syrië. Hij wordt geteld en gewogen. Hij schaart zich, hoewel hij komt met deze grote missie, onder het Karma van de wereld.
Schaapherders houden de wacht, zij zijn de ‘bewaarders van Israël’. Zij zijn in het veld, dat is dus in de openheid, in de natuur nog verbonden, en zij waken ‘s nachts, dat wil dus zeggen: over hun ziel. Zij waken over hun schapen.
‘Een engel des Heren‘ verschijnt hun, want zij zijn nog verbonden met de boodschappers en zijn hun instrument. Dan staat er, dat de glorie van de Heer rond hen scheen. Zij stralen dus hun licht uit en de Goddelijke Gratie daalt op hen neer.
Er staat dat zij bevreesd waren; het visioen overweldigt hen, zij achten zich niet rijp voor een innerlijk geestelijk gezicht. Maar dan spreekt de Engel: ‘Vrees niet, ik breng een blijde tijding, een ‘eu-Anglion’. Dit is de zin dus van de nieuwe geestelijke geboorte van het innerlijke licht in de mens. Daarom staat erbij: ‘Deze tijding is voor álle mensen.’
Schaapherders vormen de symbolen van mensen niet alleen die verlicht geworden zijn, maar die schuldeloos zijn; een schaapherder leeft schuldeloos in de natuur. De redder wordt geboren in de stad van David en als er geen plaats voor hem is in een hotel, ziet men in de Heilige Schrift staan, dat men teruggaat tot het diepste oervormelijke leven: men gaat naar de stal.
In de stal rust het dierlijke leven van de animale persoonlijkheid volkomen harmonisch. De stier is hier een os, een dienaar, en de ezel is in de mystiek het beeld van de geduldige drager, van de gereinigde persoonlijkheid. Jezus rijdt op een ezel Jeruzalem binnen.
Daar waar tussen de os en de ezel het kruis neerdaalt en een steupunt maakt in de aarde, ontstaat de kribbe, want de kribbe is een horizontaal kruis met een steunbalk op de aarde. Hier wordt ‘het kindeke’ geboren en het wordt gewikkeld in de tere fijne doeken van de nieuwe lichtsubstantie, die van geestelijke aard is.
De geboorte is dus een groot mysterie en het verhaal van de pelgrims, die in-en-uit gaan in de herberg waar geen plaats is, slaat typisch op het hart, waarin alle gevoelens van passie in-en-uitzwerven, totdat er rust komt. Eerst wanneer er rust is, wanneer het animale zwijgt, kan de Christus geboren worden in de onbekendheid van de fysieke wereld.
Dit is de kabbalistische uitleg van het Kerstverhaal, wanneer de Messiah van binnenuit gaat indalen in de mens en geboren wordt in de holte van het hart.
Tekst: ‘Kabbala’ van André Peters