Het leven verandert, verandert snel, ongeacht je woont in een grote stad of een klein dorp. Je leven is ingebed in golven van verandering, in je persoonlijke leven, in je professionele leven en in andere aspecten van je leven. Dit is geen individueel verschijnsel, maar een wereldwijd fenomeen. Denk aan de samenleving, de economie, het milieu. De mensheid ondergaat, veroorzaakt en lijdt onder een enorme golf van verandering.
We kunnen proberen om deze verandering een plaats te geven of zelfs te begrijpen door verschillende benaderingen te gebruiken. We kunnen denken aan een esoterische benadering, en spreken over de era of het tijdperk van Aquarius. We zouden kunnen denken aan de economie. We zouden kunnen denken aan het informatietijdperk en de invloed van het internet. Maar we kunnen ook gebruik maken van een zeer eenvoudige en krachtige manier om ernaar te kijken.
Laten we hiervoor de natuur gebruiken. In de natuur kan verandering worden begrepen door de gulden snede of de Fibonacci-reeks. Deze reeks kunnen we zien in de sterren, in de melkwegstelsels, in de bloemen, in de golven. We kunnen die spiraal zien in praktisch alles waar we in de natuur naar kijken, zelfs in je lichaam. Maar laten we een zeer eenvoudig beeld gebruiken van de klassieke Fibonaci-spiraal in een schelp. Als je denkt aan die spiraal die zijn elementen ontvouwt, dan kunnen de de geboorte van deze spiraal zien.
De klassieke manier om de elementen van deze Fibonacci-spiraal te zien of te berekenen is door de huidige term op te tellen bij de voorgaande. Dus alles begint met het niet-gemanifesteerde al: nul (0). Uit deze nul verschijnt het principe van alle manifestatie: één (1). Als je het niet-gemanifesteerde en het gemanifesteerde bij elkaar optelt, 0 en 1, dan krijg je weer 1. En de volgende elementen worden verkregen door 1 en 1 op te tellen, 2, en 2 en 1, 3, en 2 en 3, 5, en 3 en 5, 8, enzovoort. En dan heb je de Fibonaccispiraal recht voor je ogen.
Maar, als we deze spiraal nemen en in plaats van de elementen weer te geven over de mooie schelp, en een lijn tekenen met de opeenvolgende verandering, hoe zou dat eruit zien?
Als we denken aan de decennia waar we doorheen gegaan zijn sinds de grootste disruptie van de vorige eeuw, het einde van de grote oorlog, en aan de cumulatieve impact van veranderingen, decennium na decennium, dan zouden we een curve krijgen die er min of meer zo uitziet.
Stel je nu voor dat dit slechts één aspect is van je leven, je relaties. Maar laten we nu denken aan je beroep, laten we denken aan de veranderingen in het milieu, laten we denken aan de golven van informatie die elke seconde invloed op je hebben. Dus als we al die exponentiële curves combineren, welke beeld zouden we dan krijgen? Die lijn, die gecombineerde lijn van verandering zou meer of minder uitzien als dit, een rechte hoek. Dit is de werkelijke betekenis van de het klassieke snijpunt van het kruis.
Het kruis is geen religieus symbool. Het kruis staat voor de crisis van het bewustzijn wanneer het zijn kantelpunt bereikt, zijn keerpunt. Dat kantelpunten bereiken we collectief, wereldwijd, als gehele mensheid. Dus collectief staan we voor deze grote muur. Voor het grote contrast tussen ons horizontale leven en een volledig nieuwe verticale dimensie van een nieuwe bewustzijnsstaat en levensstaat die op ons af komt, als een gigantische tsunami. De tsunami van de de verandering van bewustzijn.
Veel mensen zijn of worden zich bewust van deze verandering. En als gevolg daarvan zoeken mensen overal naar een antwoord, naar een sleutel, naar een oplossing voor deze paradox van van ons dagelijks leven en naar een nieuwe staat van bewustzijn die moet ontstaan. Mensen zoeken wanhopig naar een antwoord: buiten, binnen, in traditionele manieren, in nieuwe en innovatieve manieren door technologie. Vanzelfsprekend zijn al die initiatieven heel belangrijk en deugdelijk.
Maar voor je eigen persoonlijke bezinning willen we je een ander perspectief aanbieden, want de sleutel voor de verandering ligt exact in het midden, in het snijpunt van de twee lijnen, op het punt waar de horizontale en de verticale dimensie elkaar ontmoeten: het middelpunt. In het centrum van het menselijk bewustzijn ligt een totaal ander principe, ligt een universeel principe, een universele sleutel, een bron van volledig nieuwe antwoorden. Maarom toegang te krijgen tot die bron en – dat is het belangrijkste – de sleutel gaan gebruiken, is het nodig dat we een ware zelf-revolutie ondergaan.
Eén van de vele symboolstelsels die in het verleden gebruikt is om dat proces van zelf-revolutie of zelf-transformatie te beschrijven en toe te passen is alchemie. Alchemie is dus niet een obscure, teloorgegane wetenschap of zelfs pseudo-wetenschap. Alchemie is een symbool, een symbool voor een transformatie die in ons moet plaatsvinden. Uit de ontelbare symbolen van alchemie hebben we deze afbeelding van het koninklijke paar gekozen: de koningin en de koning, want zij representeren de essentie of de hoeksteen van de transformatie waarover we spreken.
Het koninklijke paar staat niet voor een perfect stel, en het is geen symbool van iets dat ver van je af staat. Het koninklijke paar staat voor de twee polen van je eigen bewustzijn: de universele en de menselijke, de zon en de maan. Zij moeten elkaar ontmoeten in je leven, in de boom van je leven, in je natuurlijke leven, en deze eenwording vieren om een geheel nieuwe bewustzijnsstaat voort te brengen.
Alchemie is een proces, een proces dat een heldere structuur volgt, de ordening van de innerlijke transmutatie. Teneinde beter te begrijpen hoe dit in ons leven kan plaatsvinden, gebruiken we een zeer klassiek en tegelijkertijd heel mooi beeld van Da Vinci: de vitruvius-mens die ook laat zien hoe ons eigen lichaam ook een manifestatie is van de gulden snede, de gouden verhouding. Laten we eens kijken naar de vitruvius-mens en proberen het centrum van deze afbeelding proberen te vinden. Waar is het gelokaliseerd? Kun je het vinden? Als je het centrum van de cirkel gaat zoeken, ontdek je dat het gelokaliseerd is tussen de solar plexus en de sacrum plexus. In andere woorden: het centrum van ons biologische zelf. Dit geeft aan dat het zwaartepunt van het normale menselijke wezen gelocaliseerd is in het onderbewuste en onbewuste niveau, en dat het ons drijft tot alles wat we doen.
Maar wanneer het universele principe in ons ontwaakt als een nieuwe zon, en zich weerspiegelt in het centrum van onze ziel, in het centrum van ons bewustzijn – dat is zijn spiegel, de maan – dan is het alsof het middelpunt van ons gehele leven verschuift van het egocentrische punt in ons naar iets geheel nieuws. Het centrum van onze levens wordt opgetrokken in het hart. Op dat moment worden we zoekers, zoekers naar iets dat we niet kunnen definiëren, zoekers naar waarheid, zoekers naar werkelijkheid, zoekers naar een perfecte manifestatie die we niet met woorden kunnen beschrijven, maar die we intuïtief kunnen herkennen wanneer we er een afbeelding van zien.
Dus wanneer het universele principe actief in ons is, en ons diepste innerlijk aanraakt, dan gaat het bewustzijn daarmee in overeenstemming functioneren. Aan het begin in momenten, in flitsen, zoals het licht van de bliksem in de lucht. In zulke momenten van gewaarzijn worden we niet alleen in onze harten aangeraakt, maar ook in ons begrip. Dus delen van ons brein die slapen en niet actief kunnen worden door onze gewone, egocentrische bewustzijnsstaat, worden aangeraakt en beginnen geleidelijk te ontwaken, als een bewustzijn dat daarvoor al bestond, als een geheugen dat daarvoor al bestond, iets dat heel diep in ons ligt, als het archetype van ons eigen werkelijke bewustzijn.
Dit proces kan lang duren. Dit proces voltrekt zich door levens en levens, waarbij geleefd wordt aan de hand van series inzichten. Maar wanneer deze inzichten worden tot een permanente stroom van ons eigen hart tot in ons hoofd, dan kan ons hart en ons hoofd op een nieuwe functioneren. Ons hart en ons hoofd, die tot dat toe gescheiden van elkaar hebben gefunctioneerd, kunnen uiteindelijk worden verbonden.
Dus in ons hart ontstaat dan een nieuwe identiteit, een nieuwe eenwording met het universele principe. En die eenwording verandert de manier waarop we onszelf zien. Dat is de bron van een volledig nieuwe zelfkennis. Een zelf-gewaarzijn dat zich geleidelijk ontsluiert voor ons eigen bewustzijn, de werkelijke motor achter onze handelingen. Dus ons onderbewuste en onze onbewuste motivatie en onze innerlijke onzichtbare wereld worden zichtbaar voor het principe van het nieuwe bewustzijn.
Dit betekent dat de werkelijke drijfveren of de werkelijke motivaties die ons leven in voortdurende beweging houden zichtbaar worden voor het innerlijke oog van onze ziel. En wanneer de innerlijke wereld voldoende zichtbaar wordt, en de nieuwe kracht van een nieuw bewustzijn niet alleen onze harten en onze hoofden, maar ook onze handelingen of onze handen heeft aangeraakt, gewekt en getransformeerd, dan komt de eerste bewegende lus van een nieuw bewustzijn tot stand. In de terminologie van de universele leer wordt dit genoemd: een nieuw bewustzijn, een verlicht bewustzijn of een nieuwe, verlichte ziel.
Het is geen toeval dat het wordt voorgesteld als een stroom van energie die stroomt door onze sympathische en parasympathische systemen. Het wordt ook voorgesteld door de lemniscaat, het symbool van de eeuwigheid, het symbool van een nieuw gewaarzijn in ons. Dat nieuwe gewaarzijn, dat nieuwe bewustzijn, kan dan uiteindelijk organisch worden verenigd met het universele principe van het micro-universum, de microkosmos waar het leeft. Dit principe is niet alleen het punt in het midden, maar ook het universele manifestatieveld waarin we leven, de universele bol van de microkosmos.
Het universele aspect, de geest zelf, de hoogste ideatiekracht van het gehele universum kan uiteindelijk worden verenigd met de structuur van het bewuszijn. En door verenigd te worden met de centrale zuil van ons slangenvuur-systeem wordt niet alleen het bewustzijn getransformeerd tot een geestelijk bewustzijn, of een geestziele-bewustzijn, maar het verandert en transmuteert alchemisch ook de vier voertuigen van de manifestatie van de ziel, de vier lichamen van onze persoonlijkheid: mentaal, astraal, etherisch en fysiek. Dat is de betekenis van het sublieme symbool van de caduceus van Hermes, van de hermesstaf. Het staat voor de organische transformatie die in ons kan plaatsvinden.
Dit nieuwe bewustzijn dat een nieuwe levensstaat genereert, is de sleutel tot de transformatie die vandaag de dag vereist is voor ons allen. Die zelf-revolutie is de enige manier waarop we ons kunnen verenigen met de verticale dimense van een enorme wereldwijde verandering. Als we niet individueel door die transformatie gaan, kunnen we geen werkelijke ‘agents of change’ in de wereld worden, omdat we dan met ons egocentrisch bewustzijn de oude patronen, de oude oplossingen herhalen voor totaal nieuwe vragen.
De toekomst kan geen herhaling zijn van het verleden. De toekomst moet geboren worden vanuit het eeuwige nu dat in ons ligt. Dat is de sleutel! Dat is het pad, het innerlijke pad, het spirituele pad dat elke zoeker naar waarheid moet gaan. Dat is het pad dat voor ons ligt sinds het begin van de tijden. Het pad dat alle geestesscholen aan de zoekers presenteren. Dat pad is geen droom. Dat pad is een realiteit. En dat pad is ook de boodschap en het voorstel van de moderne geestesschool van het Gouden Rozenkruis.