Tagarchief: Jakob Boehme

Görlitz en Amsterdam in de zestiende en zeventiende eeuw – voordracht Luc Panhuysen over Jacob Böhme en Koenraad van Beuningen

Een reactie plaatsen

LEES MEER OVER HET SYMPOSIONBOEKJE LEER JACOB BÖHME KENNEN

De zestiende, zeventiende eeuw… Historici noemen de zestiende eeuw de eeuw van de religie. De zestiende eeuw is het tijdperk van de Reformatie: het ontstaan van het protestantisme, de teloorgang van het godsdienstige monopolie van de katholieke kerk. Ieder tijdperk eist en ontwikkelt zijn eigen talenten, want ieder tijdperk heeft zijn eigen noden. En binnen die noden ontwikkelen mensen in die tijd hun vermogens. In de 16e eeuw zien we dat hele oude theologische denkkaders worden doorbroken omdat Lees verder →

Jacob Boehme over zelfonderzoek en zelfkennis, een gedeelte uit symposionreeks 1

Een reactie plaatsen

Wanneer wij ons verdiepen, ja willen onderdompelen in het licht van de diepzinnige kennis waarvan Jacob Boehme (fakkeldrager van het Rozenkruis 7) met iedere pennenstreek getuigde, dan is het goed ons los te maken van de louter kentheoretische kant van zijn werk. 

Wanneer men de geschriften van Boehme ter hand neemt, dan wordt men geconfronteerd met een terminologie, een taal, een symboliek, een complexiteit aan begrippen die, hoewel een speciale schoonheid vertegenwoordigende, vrij ontoegankelijk zijn. Men moet ze als het ware openbreken. Wat gevonden wordt is een onuitputtelijke schat van Lees verder →

Korte biografie van Jacob Boehme – invloedrijke Duitse protestantse mysticus, filosoof en visionair tussen ‘Ungrund’ en ‘Niets’

Een reactie plaatsen

 

Jacob Boehme (1575-1624, fakkeldrager van het Rozenkruis 7) zelf schreef geen autobiografie. Wel bestaan er biografische gegevens van en over hem. Vooral in zijn Theosofische zendbrieven komen wij iets meer over zijn leven te weten, over zijn contacten, zijn reizen en de tegenstand die hij ondervond van kerkelijke zijde. In de meer dan honderd van Boehme bewaard gebleven zendbrieven lezen wij echter voor alles zijn opvattingen, gestoeld op innerlijke ervaring en weten, over wedergeboorte in Christus. Uit deze brieven blijkt duidelijk hoezeer Boehmes mystieke ervaren vervlochten was met de geest van Christus. Uit zijn brieven kunnen wij ook Lees verder →

Crystalserie: juweeltjes van boeken uit de schatkamer van de Gnosis uitgegeven door Rozekruis Pers

Een reactie plaatsen

In deze reeks uit de schatkamers van de Gnosis treft de lezer een paar bijzondere juweeltjes aan, zoals De castigatione animae, een tekst van Hermes de Driemaal Grote, (De Vermaning van de Ziel); Over de Kennis die Verlicht (het Evangelie van Maria); over de tijdloze heelkunde en filosofie van Paracelsus en een bloemlezing uit het werk van Jacob Boehme dat eertijds door L. de Hartog-Meyjes, vrouw van de vermaarde professor A.H. de Hartog, werd samengesteld: De roede des drijvers verbroken. Verder bevat de reeks Lees verder →

Professor dr. Arnold Hendrik de Hartog (Nol), hoogleraar en predikant die Wim en Jan Leene inspireerde

2 reacties

Voordat de broers Wim Leene (1892-1938) en Jan Leene (1896-1968), stichters van de school van het Rozenkruis, de geestesverwantheid met de Rosicrucian Fellowship vonden, en lang voordat de bronnen van de gnosis direct konden worden verklaard, was de predikant en hoogleraar A.H. de Hartog (1869-1938) de belangrijkste factor in de vorming van hun denken. Het belang daarvan is beslissend geweest en kan nauwelijks worden overschat. Want zij toont aan: er is geest én natuur. En daarmee zet hij hen op weg en geeft ze een stevige duw in de rug. Lees verder →

Spreuken en citaten van Jacob Boehme

Een reactie plaatsen

Hieronder volgt een verzameling citaten van Jacob Boehme.

Alle zonde is slechts dwaling. De mens wordt door de beproeving der zonde ziende en een rijker beeld van zichzelf.

Alle zonde is slechts dwaling. Wanneer de ziel uit de dwaling tot haar eigen licht terugkeert, blijft niets van de dwaling aan haar kleven, evenmin als er nog duisternis in een vat blijft wanneer de zon erin schijnt.

Alles wat we zien in de natuur is gemanifesteerde waarheid, we kunnen het alleen niet herkennen tenzij waarheid manifest is in onszelf.

Als je een uur stil zou kunnen zijn, zonder te willen of te denken, zou je Gods onuitsprekelijke woorden kunnen horen.

Als u echter het zintuiglijk waarneembare verlaten hebt, bent u in het bovenzinnelijke en heerst u op grond daarvan over Lees verder →