Het boek van de universele wetten – video van interview met auteur Willem Glaudemans

BESTEL BOEK VAN DE UNIVERSELE WETTEN

Het Boek van de universele wetten van Willem Glaudemans biedt een heldere beschrijving van de grote universele wetten van de schepping. Zou je willen weten hoe de schepping in elkaar zit en door welke wetten zij wordt geregeerd? Wil je bewust met deze wetten kunnen leven, zodat je leven de stuwkracht krijgt van moeiteloosheid, vrijheid en creativiteit? Deze universele wetten zijn neutraal en werken altijd. De keus is: wil je mét of tégen deze wetten leven? Dan moet je eerst weten wat de universele wetten zijn, hoe ze werken en hoe je ze kunt toepassen.

Dit boek levert met zijn heldere beschrijving van de grote universele wetten van de schepping een nieuwe doordenking op ten opzichte van oude overleveringen. Dit heeft onder andere geresulteerd in de formulering van een aantal niet eerder beschreven wetten, en in een compleet nieuwe ordening die helder maakt hoe alle wetten samenhangen en één scheppend geheel vormen. Van elke wet wordt de inhoud en werking beschreven, de eventuele egovarianten die van deze wet bestaan, maar vooral de toepassing ervan in het dagelijks leven. Het is een fundamenteel boek, dat zowel filosofisch als praktisch is. Het kan je een nieuw en holistisch wereldbeeld bieden.

BESTEL BOEK VAN DE UNIVERSELE WETTEN

INLEIDING

Het moet in de eerste of tweede klas van het gymnasium zijn geweest dat ik iets vroeg wat me al enige tijd bezighield, op de manier van een kind dat zijn universumadres schrijft. En ik vroeg het op de enige plek op school waar je met zo’n vraag terecht kon: tijdens godsdienstles. Ik kleedde mijn vraag, ondanks mijn hartkloppingen, goed en logisch in: eerst dachten de mensen dat de aarde plat was, die bleek rond te zijn. Toen dacht men dat de sterren en planeten en de zon om de aarde draaiden. Ook dat bleek niet te kloppen. Eerst dachten we dat er maar één zonnestelsel met planeten was, toen bleken het er meer te zijn. Toen meenden we dat er maar één melkwegstelsel was en ook dat bleek niet waar.

Toen kwam mijn logische vraag: ‘We denken dat er maar één heelal is. Zijn er dan misschien ook meer?’ De dienstdoende pater antwoordde naar zijn geloof eenvoudig met een stellig ‘nee’. Mijn jongensdroom werd de kop in gedrukt. De pater had wellicht beter kunnen zeggen dat ‘we’ dit nog niet wisten en zo de mogelijkheid althans openhouden. Omdat hij dat niet deed, heb ik het daarom juist wel onthouden. En nu staat het gewoon in de wetenschapsbijlage van de krant met deze kop: ‘Het zou raar zijn als er maar één heelal was.’ (Trouw, 5-7-14, de Verdieping, p.12-13).

Kinderen kunnen nu dus hun kosmische adres uitbreiden, na hun huis, straat, stad, land, continent, planeet, zonnestelsel, melkwegstelsel, heelal, kunnen ze nu toevoegen ‘multiversum’. Tot er weer ergens een eigenwijze betweter opstaat die vraagt of er ná dat multiversum misschien niet nog meer multiversums bestaan …

Intussen bleef ik ontevreden met het antwoord en ging op onderzoek uit. Ik ben me sindsdien verwonderd vragen blijven stellen over de schepping en de kosmos: over het feit dat we allemaal hier zijn, dat er überhaupt iets is in plaats van niets, dat de condities hier op deze planeet, op deze plek in het zonnestelsel, op deze plek in het melkwegstelsel, in deze periode van het universum precies goed zijn voor menselijk leven. Want het had maar een haartje gescheeld, hier en daar een miniem procentje van iets meer of minder, of het was allemaal totaal anders geweest en dan waren we er niet. Dat laat althans de wetenschap ons zien. En spiritualiteit kan laten zien hoe het allemaal zo gekomen is en dat we er niet zomaar zijn.

Dit boek is in zekere zin een logisch gevolg van mijn jeugdvraag. Nadenkend over de schepping kom je eigenlijk vanzelf uit op datgene wat de hele boel in beweging houdt en regeert: de universele kosmische wetten. Wat zijn die en waar komen ze vandaan?

Verwarring in het veld

Er zijn de laatste decennia veel populaire boeken verschenen over universele wetten of zelfs over één enkele wet (meestal de begeerlijke wet van aantrekking). De hausse kende twee pieken, die in 1995 na Deepak Chopra’s Zeven spirituele wetten van succes, en die in 2005 rond The Secret. Maar er is hiermee iets merkwaardigs aan de hand en er bestaat veel verwarring in dit gebied.

Het merkwaardige feit doet zich voor dat de beschreven wetten in veel boeken steeds weer precies dezelfde zijn. Maar dat zou toch niet merkwaardig moeten zijn, aangezien het immers universele wetten betreft? Dat klopt, maar alleen als de beschreven wetten ook inderdaad universeel en waar zijn. En dat blijkt niet of maar ten dele het geval. De boeken vertonen de sporen van overschrijven en lenen, zonder dat de schrijvers zelf de zaak goed hebben doordacht. En dit ontlenen is grotendeels terug te voeren op één bron.

Een ander punt van onhelderheid is dat de schrijvers geen onderscheid weten te maken tussen gedragsregels, leefregels, principes, codes, egowetten, hoofdwetten en subwetten, en zo alles wat hun wetmatig enigszins van pas komt een wet plegen te noemen. Een devaluatie van het begrip universele wet. Ik kwam de ‘wet van geld’, de ‘wet van seks’ en de ‘wet van drama’ tegen als heuse kosmische wetten! Ook over het aantal universele wetten bestaat onenigheid: uiteenlopend van 7 tot 269! Hoe kunnen die nog universeel zijn? Ik kwam halve wetten tegen, niveauverwarring, overlap, aspecten die als de hele wet worden gepresenteerd, enzovoort.

De universele wetten zijn bovendien met veel mythologie en mystificatie omgeven geraakt, wat vaak doorklinkt in de formulering ervan. Of het zijn ronduit egowetten van hebberigheid geworden. Hoog tijd dus om in dit gebied wat voorjaarsschoonmaak te houden.

Kybalion

De grootste mystificatie is die van het Kybalion, de bron waar veel van de huidige schrijvers hun wetten aan ontlenen. Dit boek verscheen in 1908 onder een mysterieuze auteursnaam: Three Initiates, drie ingewijden. Deze drie anonieme ingewijden zouden geïnspireerd geweest zijn door Hermes Trismegistus, de oud-Egyptische wijsheidsleraar van wie ze de informatie langs eeuwenlange geheime overlevering zouden hebben ontvangen. Een oude en eerbiedwaardige traditie werd hier opgevoerd om de inhoud van het boek de status van onaantastbare waarheid mee te geven. En de mythe heeft gewerkt, het boekje werd ontvangen als een eerbiedwaardig oud geschrift van gezaghebbende wijsheid, mede dankzij de geheimzinnige oorsprong ervan, en heeft een eeuw lang invloed gehad. De wetten (een aantal eigenlijk eerder principes) die hierin stonden werden door tal van schrijvers grif overgenomen en als een hermetische estafettestok aan elkaar doorgegeven.

In 2011 werd bekend dat dit boek helemaal niet uit het oude Egypte afkomstig was, via welke overleveringslijn dan ook, maar geschreven was door een zekere William Walker Atkinson, een Amerikaanse occultist. De inleider van de huidige heruitgave noemt de inhoud een mengsel van verbeelding, vermeende oude esoterische bronnen en toen moderne psychologie en wetenschap. De schrijvers die in de lijn van het Kybalion staan zijn steeds makkelijk te herkennen aan welke wetten ze wel en welke ze juist niet opvoeren. Het is een soort vingerafdruk. Bij geen van deze schrijvers tref ik de zo belangrijke wetten van Creatie, Intentie, Middelpunt en Niveaus aan. Ze zijn gemist, waarschijnlijk doordat Atkinson ze toen niet had gezien.

In Nederland is in 2007 een belangrijk boek verschenen over de universele wetten, van de hand van Marja de Vries, De hele olifant in beeld. Zij heeft informatie verzameld uit vele wijsheidstradities en die vergeleken en gecombineerd met de huidige wetenschappelijke inzichten. Een ware tour de force. Ook zij zag de noodzaak om helderheid te scheppen in het veld van de universele wetten. Ze nam daarbij echter de zeven principes die het Kybalion verschaft als leidraad. Voor haar was dit een welkome vondst. Zij kon toen nog niet weten dat het een mystificatie was, anders had ze vermoedelijk een andere keuze gemaakt. Haar boek lijdt gelukkig niet aan de beperkte visie van de Kybalion-schrijvers, omdat ze alles goed doordenkt aan de hand van mystiek, wetenschap en innerlijk weten, en zo is haar boek een rijke bron geworden waar we haar zeer dankbaar voor kunnen zijn. Alleen had ze hiermee nog niet de héle olifant in beeld.

Nieuwe namen

De onhelderheid in het veld overziende, gaf dit mij de vrijheid om deze wetten vanaf de fundamenten opnieuw te doordenken, de logische samenhang erin te brengen en de naamgeving aan te passen en ze helder en van deze tijd te maken. Een aantal van de traditioneel als zodanig aangemerkte wetten tref je hier dus niet meer aan, omdat het eerder over principes dan over wetten gaat, of omdat het volgens mij überhaupt geen universele wetten zijn. Zo wordt traditioneel de wet van overeenstemming, correspondentie of reflectie aangenomen, ook wel bekend als ‘zo beneden, zo boven, en zo boven, zo beneden’ uit de Tabula Smaragdina, toegeschreven aan Hermes Trismegistus (maar waarschijnlijk in de vroege middeleeuwen uit het Arabisch vertaald). Dat is volgens mij geen wet maar een principe. De onderliggende wet is hier de Wet van Niveaus, waarvan overeenstemming slechts één aspect is.

En overigens is het principe op zichzelf maar ten dele waar en werkt het maar één kant op: echt lang niet alles van boven wordt in lagere niveaus gespiegeld. Wel zou je het eerste deel kunnen handhaven ‘zo beneden, zo boven’, want alles van beneden heeft wel een energetische tegenhanger op hogere niveaus. De traditionele wet van Polariteit is hier de Wet van Dynamiek geworden, waarbij het juist over het overstijgen van tegenstellingen gaat en die laat zien dat polen in wezen uitersten van een en dezelfde slingerbeweging zijn waarbij de richting steeds omkeert.

Een wet van gender of geslacht, waarbij de hele kosmos in mannelijke en vrouwelijke elementen wordt opgedeeld, bestaat volgens mij niet. Het berust louter op beeldspraak, op projectie van beneden naar boven, en is veel neutraler te omschrijven als twee krachten die naar en van een middelpunt bewegen, en die op zichzelf geen wet zijn, maar een manier waarmee de wetten op manifestatieniveau omschreven kunnen worden (zie hoofdstuk 6.1).

En die begeerlijke wet van aantrekking, die onder ego’s heel populair geworden is als magisch verlanglijstje, is maar de helft van een wet. Dit verklaart precies waarom het voor velen niet werkt, zie de Wet van Uitstraling en Aantrekking. Dit om een paar voorbeelden te noemen.

Schepping

Mijn perspectief is schepping geweest, creatie, het meest absolute niveau van Bewustzijn. Want willen wetten universeel en kosmisch zijn, dan moeten ze dus ook op het niveau van creatie gelden. Sterker nog, dan moeten ze zelf deel uitmaken van schepping. Dit gegeven is meteen een prachtig middel om echte universele wetten van principes te onderscheiden, en ondergeschikte wetten van hoofdwetten.

Een aantal jaren geleden kreeg ik de inspiratie om de Wet van Creatie te formuleren, de wet die bepaalt hoe schepping zich voltrekt, op de grote en op de kleine niveaus, van het goddelijke tot het menselijke. Dit inzicht zorgde uiteindelijk voor een heldere en logische samenhang van de universele wetten die allemaal onderdeel blijken uit te maken van deze creatiewet.

Inspiratiebronnen

Op mijn zoektocht naar het grote verhaal, de samenhang van alle dingen, een theorie-van-alles, word ik zeer geïnspireerd door mensen die de moed hebben om zo’n compleet wereldbeeld te schetsen, vooral wanneer ze daarbij zowel wetenschapper als mysticus zijn. Al jaren lees ik met vreugde het werk van Ken Wilber, de Amerikaanse schrijver, filosoof, mysticus, bewustzijnsonderzoeker en psycholoog die vanuit het bestuderen van de onderzoeksresultaten op zeer veel verschillende gebieden, zoals sociologie, psychologie, kosmologie, biologie en fysica, tot een samenhangend totaalbeeld komt, een integrale visie zoals hij dat noemt.

Een ander die hier zeker moet worden genoemd is Walter Russell (1871-1963), voor velen onbekend, vandaar hier wat uitgebreidere informatie over hem. Hij had een onwaarschijnlijke combinatie van talenten die hij allemaal in de wereld heeft gezet: musicus (was op zijn dertiende organist en had voor zijn negentiende al zo’n honderd composities op zijn naam), sporter (bracht het kunstschaatsen naar de VS, werd op zijn 44ste kampioen en werd op zijn 49ste gevraagd ermee te stoppen omdat hij nog steeds alle wedstrijden won), kunstschilder (gespecialiseerd in kinderportretten), beeldhouwer (maakte portretbustes van onder anderen Thomas Alva Edison, Mark Twain en tweemaal van president Roosevelt van wie hij een goede vriend was), architect (had een architectenbureau, er staan nog hotels in New York die hij heeft ontworpen), natuurwetenschapper (was zeven jaar hoofd van de Society of Arts and Sciences en oprichter van de University of Science and Philosophy), schrijver (van dertig boeken), mysticus, en nog zo het een en ander.

Een moderne Da Vinci werd hij wel genoemd. Voor elk talent had hij wel een heel leven kunnen gebruiken, maar hij combineerde het allemaal achter elkaar in één leven. Vooral zijn mystieke ervaringen zijn van belang, omdat ze al zijn andere werkzaamheden schragen, versnellen en verhogen. Vanaf zijn zevende werd hij bijna elk jaar een aantal weken achtereen uit zijn gewone denken gehaald en op een ander bewustzijnsniveau getild, waarbij hij zich in de bossen terugtrok. Na die eerste keer wist hij hoe hij piano moest spelen. ‘In mij kwam een trilling van zo’n subtiel ritme en harmonie, zo’n schoonheid en gelukzaligheid, dat ik dacht dat er iets uit de hemel op me was neergedaald, en dat was ook zo.’

Zoals hij het zelf zegt heeft God hem in die mystieke periodes achter de sluiers van de schepping laten kijken. En hij kon met al zijn talenten vervolgens goed beschrijven en tekenen wat hij daar gezien had. Hij ontwierp als gevolg hiervan een geheel nieuw periodiek systeem, compleet met de toen nog niet gevonden elementen (voor de ontdekking waarvan anderen later de Nobelprijs kregen). Hij schetste een compleet beeld van de schepping. Zijn werk en dat van Wilber kom je in dit boek regelmatig tegen als inspiratiebronnen.

INHOUDSOPGAVE

Inleiding
Uitgangspunten

Deel 1: Creatie
1.1 De Wet van Creatie

Deel 2: Potentie
2.1 De Wet van Eenheid

Deel 3: Intentie
3.1 De Wet van de Liefde
3.2 De Wet van Intentie

Deel 4: Coherentie
4.1 De Wet van Middelpunt

Deel 5: Actie
5.1 De Wet van Oorzaak en Gevolg

Deel 6: Intermezzo
6.1 De twee oerkrachten

Deel 7: Manifestatie – Zeven wetten van manifestatie
7.1 De Wet van Trilling
7.2 De Wet van Dynamiek
7.3 De Wet van Cycli
7.4 De Wet van Uitstraling en Aantrekking
7.5 De Wet van Niveaus
7.6 De Wet van Orde-Chaos-Orde
7.7 De Wet van Ontwikkeling

Nawoord

Appendices
Omschrijving van gebruikte termen
Literatuur
Dankwoord
De Biblos-serie
Aankondigingen
Over de auteur

BESTEL BOEK VAN DE UNIVERSELE WETTEN

LEES OVER DE BOVENSTAANDE BOEKEN OVER UNIVERSELE WETTEN