Spirituele Kerst 5: In dit teken zul je overwinnen
Beschouwing 5 voor 26 december (ochtend)
BELUISTER KERSTBEZINNING VAN HET ROZENKRUIS 2021
BESCHOUWING BIJ spirituele tekst 4
In de paradijsmythe verlaten Adam en Eva hun geboorteplaats en komen in een nieuwe woonplaats: de wereld van materie, tijd en ruimte. In het kerstverhaal verlaten Jozef en Maria hun woonplaats om naar hun geboorteplaats te gaan. De reis die Jozef en Maria maakten is dus tegengesteld aan de reis van Adam en Eva.
Als mens ben je geroepen om de weg terug naar je oorsprong te gaan. Die reis terug kun je pas aanvangen als je in de Zacharias-Elisabeth-staat bent gekomen, als je heel diep ervaren hebt hoe onvruchtbaar het is om je denken en verlangen uitsluitend te richten op de zintuiglijk waarneembare wereld.
Wanneer je als gevolg van talloze ervaringen gaat inzien dat duurzaam geluk niet bestaat in de wereld waarin wij leven, word je stap voor stap tot Johannes-mens die voorbereidingen treft voor de innerlijke reis.
Zuiveringen
Door de zuiveringen van denken (Jozef) en levensgerichtheid (Maria) kan Jezus (de nieuwe ziel) in jou geboren worden. De naam ‘Jezus‘ betekent ‘God redt’ en het bijzondere is dat de nieuwe ziel in verbinding staat met de Geest van het oorspronkelijke Levensveld: de eeuwigheid kan door de ziel letterlijk indalen in de wereld van tijd en ruimte.
Bijna twintig eeuwen heeft de christelijke mensheid het kerstverhaal over de geboorte van Jezus gezien als een machtige gebeurtenis die lang geleden en ver weg heeft plaatsgevonden. Dat is zeker geen onjuiste gedachte.
Het esoterisch christendom ziet de Christus als een kracht, de machtigste kracht in het universum, die daadwerkelijk in het hart van de planeet aarde is ‘geboren’ rond het begin van onze jaartelling en sindsdien als een stralend veld rondom de aarde gespannen is. Christus wordt ook de ‘planeetgeest’ van de aarde genoemd.
De aarde als planeet heeft de lichtgeboorte ondergaan en heeft daarmee een nieuwe fase voor de mensheid die op de aarde leeft, ingeluid. Want vanaf de lichtgeboorte van de aarde staan de krachten uit het hogere levensveld ter beschikking aan ieder mensenkind op aarde dat de weg terug wil gaan. Geen priester, geen goeroe, geen meester is dan meer nodig om de her-verbinding met het goddelijke tot stand te brengen. Ieder waarin de lichtkiem in het hart zich als het grote heimwee kenbaar maakt, wordt in staat gesteld uit eigen beslissing en in zelfautoriteit de weg terug aan te vangen.
In die zin was Jezus de Messias waarnaar profeten in oudere tijden verlangend uitzagen.
Zouden we het kerstverhaal uitsluitend zien als een historisch voorval of een gebeurtenis buiten onszelf, dan komen we daarmee niet verder op de spirituele weg. Een bekende hermetische wet zegt: zo boven zo beneden, zo in het groot zo in het klein, zo buiten zo binnen. Zo is het uiterlijke kerstverhaal de blauwdruk voor een volkomen innerlijk proces.
Toegestoken helpende hand
Alles wat vanuit het domein van de ziel wordt geboren, ontvangt daaruit bescherming, hulp en kracht. Als wij ervoor kiezen de spirituele weg te gaan, is er altijd hulp voorhanden. Het gaat er dan om dat wij de toegestoken helpende hand leren grijpen.
Waaruit bestaat die hulp dan? Ten eerste is er het levensveld van mensenzielen die de bevrijdende weg zijn gegaan en dat in het Aquarius Evangelie wordt aangeduid als Elia. Daarnaast is er de kosmische kracht die ‘Christus’ wordt genoemd en die zich verbonden heeft met de organische en atmosferische lagen van de aarde tijdens het mysterie van Golgotha vlak na het begin van de jaartelling. Bovendien is er de levende spirituele traditie die in de stoffelijke, materiële werkelijkheid werkzaam is, bijvoorbeeld in de vorm van mysteriescholen.
Deze drie helpende krachten zijn nauw met elkaar verweven, ze kunnen niet los van elkaar worden gezien. Zo kan de levende traditie pas werkelijk kracht doen als deze verbonden is met de stralingsvelden van ‘Elia’ en ‘Christus’.
In het begin van het Aquarius Evangelie wordt die levende traditie meerdere malen terloops genoemd. Maria ontvangt in de tempel onderwijs in de joodse wet. Jozef was een toegewijd lid van de Essenen. De priester Zacharias leidt tempeldiensten. Als Jezus veertig dagen oud is, wordt hij gewijd door een priester in de tempel van Jeruzalem.
Levende spirituele traditie
De levende spirituele traditie, de overdracht van kennis door ingewijden als Elihu en Salomé, loopt als een rode draad door het hele Aquarius Evangelie. Waarom eigenlijk? Omdat het vrijwel onmogelijk is om het spirituele pad op eigen houtje te gaan, er zijn teveel tegenkrachten.
De Christuskracht stelt de mens in staat zich op individuele basis te verbinden met het hogere leven, op basis van de ontwaakte zielenkern in het hart. We kunnen ons op eigen kracht tot een bepaald niveau spiritueel ontwikkelen maar we bereiken dan onherroepelijk al snel een bepaalde grens.
Want voor het ik-bewustzijn zijn de krachten van de nieuwe ziel totaal onbekende en vooral bedreigende krachten die sterker zijn dan hijzelf. Onbewust en bewust komt het natuurlijke afweersysteem van de mens in actie om de vreemde kracht te neutraliseren, net zoals dat het doet als ziekmakende virussen of bacteriën het lichaam binnendringen.
Maar als de spiritueel strevende mens dankzij vallen en toch weer opstaan erin slaagt te blijven luisteren naar de stem van de ziel, groeit de innerlijke rust en zekerheid. Daarom is op het spirituele pad niet alleen kennis nodig, maar ook kracht. Jezus kreeg bij zijn geboorte drie fundamentele krachten aangereikt: kracht, wijsheid en liefde.
Kracht wordt vrij gemaakt in een levende spirituele traditie van toegewijde mensen op allerlei niveaus van ontwikkeling. Traditie betekent letterlijk overdracht. Daarmee wordt overdracht van persoon op persoon en van generatie op generatie bedoeld.
Op het spirituele pad doen zich obstakels en bedreigende situaties voor, net zoals bij een gewone reis. Wanneer het spirituele pad wordt gegaan binnen een authentieke levende traditie, kunnen die gevaren gemakkelijker worden herkend en geneutraliseerd.
Simeon (betekenis: luisteraar) in de tempel van Jeruzalem heeft niet alleen intensief geluisterd naar de leringen van zijn traditie maar ook naar zijn innerlijke stem, de stem van de stilte. Hij heeft de leringen in de praktijk gebracht want de tekst meldt dat hij een vrome jood is. Dat geldt ook voor de oude weduwe die dag en nacht God in de tempel aanbidt. In het Evangelie van Lucas wordt zij Anna (betekenis: genade) genoemd.
Ervaringsvolheid en het nieuwe teken
Over Anna wordt gezegd dat zij 84 jaar is. Dat betekent dat er 12 cycli van 7 jaar zijn verstreken of 7 cycli van 12 jaar. Het getal 84 drukt dus een volheid uit. Net zoals bij Elisabeth verwijst de hoge leeftijd van Anna naar een volheid aan ervaringen maar ook naar rijpheid in spirituele zin.
Het Christuslicht heeft zich niet alleen gemanifesteerd in het aardeveld en in een volwassen levende spirituele traditie zoals een mysterieschool, het moet zich voor alles in de mens zelf openbaren: dat is de werkelijke opdracht van het christendom voor deze tijd.
‘Waarlijk, dit kind zal een zwaard over mijn volk Israël brengen en over heel de wereld. Maar hij zal het zwaard breken en dan zullen de volkeren geen oorlog meer voeren. Ik zie het kruis van de meester op het voorhoofd van dit kind, en door dit teken zal hij overwinnen.’
Een zwaard heeft de vorm van een kruis en heeft meerdere symbolische betekenissen. Natuurlijk is het zwaard een symbool voor strijd. Niet alleen voor uiterlijke strijd maar vooral ook voor innerlijke strijd. Want zodra in de mens de nieuwe ziel geboren is en werkzaam wordt, ontstaat er onherroepelijk een innerlijk conflict.
Het zwaard staat ook voor reine kracht en voor onderscheidingsvermogen. De nieuwe ziel toont het menselijke bewustzijn de obstakels en mogelijkheden op zijn weg.
Innerlijke verandering
De mens moet met vallen, en vooral door daarna weer op te staan, leren om te gaan met het eeuwige en tijdelijke in hem. Dat is het gaan van het innerlijke pad, dat is de hoogste vorm van spiritualiteit, de hoogste vorm van yoga.
Het eeuwige en het tijdelijke, het hemelse en het aardse, staan diametraal tegenover elkaar en er is in zo een mens een kruis geplant, het kruis van het hogere leven dat in zijn gewone leven is ingebroken. Als we in die situatie bereid zijn ons te voegen naar de lessen van de ziel dan breken we het zwaard waardoor ‘de volkeren dan geen oorlog meer voeren’.
Simeon ziet op het voorhoofd van de jonge Jezus het kruis van de meester. Het kruis symboliseert de instromende krachten uit het nieuwe veld van leven (gesymboliseerd door de verticale balk van het kruis), die de mens op het pad kan transformeren volgens de raadgevingen van de ziel en vervolgens kan uitstralen in de wereld (gesymboliseerd door de horizontale balk). De mens draagt zo zelf zijn eigen kruis.
In de mens in wie de nieuwe ziel in het hart is geboren en die die nieuwe ziel voldoende aandacht geeft, gaat het ‘teken van het voorhoofd’ lichten. De bijzondere straling van dit teken van de zoon des mensen op het voorhoofd is het bewijs dat de nieuwe ziel niet meer alleen in het hart, maar ook in het hoofd werkzaam is. Door dat teken zal de mens overwinnen en zijn pad tot een goed einde kunnen brengen.
Als de nieuwe ziel geboren is, kan de neiging ontstaan om daarin te blijven steken omdat dit zo’n bijzonder gevoel is. De geboorte van de ziel is echter nog maar het begin van het spirituele pad en daarom wordt ons in het vierde hoofdstuk van het Aquarius Evangelie de raad gegeven:
‘Goede vrouw, sta op en let op wat ge doet. Ge moogt geen mens aanbidden, dit is afgodendienst. Dit kind is mens, de zoon van een mens, en zeer lovenswaardig. Gij zult alleen God aanbidden en vereren, Hem alleen zult gij dienen.’