Tag archieven: Frithjof Schuon

Frithjof Schuon – boeken over de eeuwige wijsheid of sophia perennis – religie, gnosis, esoterie en spiritualiteit

1 In het spoor van de gnosis
Dit boek biedt inzicht in zowel de eenheid als de verscheidenheid van de religies. Het eerste deel laat zien waarom de verschillen tussen de religies noodzakelijk zijn. Op ongeëvenaarde wijze legt de auteur de innerlijke structuur van de drie semitische religies bloot ter verklaring van het grote wederzijds onbegrip. Alleen de esoterie, niet de exoterie, kan de eenheid begrijpen. Hij belicht ook het verschil tussen de weg van de gnosis (d.w.z. bovenrationele kennis) en de weg van de liefde. De eenheid der religies komt vooral aan bod in het tweede deel, waar de gnosis gekarakteriseerd wordt als Lees verder →

Fritjof Schuon over exoterie en esoterie, de innerlijke eenheid van alle religies – universele wijsheidsleer – sophia perennis

BESTEL DE INNERLIJKE EENHEID VAN DE RELIGIES

Volgens Frithjof Schuon (1907-1997) moet de eenheid van de religies niet in rituelen en leerstellingen worden gezocht, maar strikt genomen uitsluitend in het eindpunt van de spirituele weg die elke religie bevat. Deze weg houdt overal ter wereld in: een beteugeling en overwinning van het egoïsme om de hindernissen op te ruimen voor het hoogste inzicht of de hoogste liefde. Wie door gebed, meditatie of contemplatie in contact komt met de innerlijke kern van de eigen religie, verkrijgt ook begrip voor andere religies. Lees verder →

Overeenkomsten tussen christendom en boeddhisme volgens Fritjof Schuon in ‘De innerlijke eenheid van alle religies’

BESTEL DE INNERLIJKE EENHEID VAN DE RELIGIES

Het christendom staat in veel opzichten dichter bij het boeddhisme dan bij de islam, hoe vreemd dit ook moge klinken; bijna zou men het een ‘joods boeddhisme’ kunnen noemen, en het boeddhisme een ‘Indisch christendom’; en toch staat het boeddhisme zo ver af van de monotheïstische religies, dat men het gewoonlijk als een ‘atheïstische religie’ betitelt – een ongerijmdheid, die door de vooronderstellingen van het Semitische monotheïsme kan worden verklaard. In werkelijkheid neemt de leer van de Boeddha geen standpunt in tegenover het antropomorfe godsbegrip, zij gaat er stilzwijgend aan voorbij, omdat het Lees verder →