Zenleraar en mediator Julia Veldkamp laat zich inspireren door mystici

INSCHRIJVEN VOOR HET SYMPOSION OVER TIJD EN EEUWIGHEID

DOWNLOAD FOLDER OVER HET SYMPOSION OVER TIJD EN EEUWIGHEID (PDF)

Julia Veldkamp zou spreken op het symposion De mens als kruispunt tussen tijd en eeuwigheid op zondag 17 oktober 2021 op het landgoed Renova in Bilthoven. Zij is echter verhinderd.  Sprekers  op het symposium zijn stadsdichter Gershwin Bonevacia, theatermaker/schrijver Marjolijn van Heemstra, de gnostici Sjon Groen en Hugo van Hooreweghe en de Elly Nooyen (later toegevoegd, auteur van diverse boeken over Tao). De dag zal worden geleid door Carolien Croon, directeur van het Bijbels Museum en initiatiefnemer van de tentoonstelling ‘Tijd en Eeuwigheid. Poëzie in beeld en woord’, die op dit moment het land doorgaat. Parkeren is gratis, een QR-code is niet nodig en Pentagram boekwinkel is de hele dag geopend. 

In de bovenstaande podcast gaat Marlous Saval in gesprek met Julia Veldkamp over onder andere haar werk, berouw en mystiek. Daarin citeert Veldkamp de bekende christelijke mystici Meister Eckehart en Simone Weil . Hieronder volgen de drie voorgedragen fragmenten van hen.

Meister Eckehart: ‘Er is tweeërlei berouw. Het ene is tijdelijk of zinnelijk en het andere is goddelijk en bovennatuurlijk. Het tijdelijke trekt zich aldoor omlaag in een grotere droefenis en maakt je tot een wanhopig, haast vertwijfeld mens. Zo blijft het berouw en ellende steken en komt niet verder. Het levert niets op (schuld en boete). Heel anders is het goddelijke berouw. Zodra je voelt dat er iets mis is, richt je je daardoor tot God. Met al je wilskracht ga je over tot een eeuwige afkeer van alle zonde. Je richt je op in een groot vertrouwen in God en verkrijgt een grote zekerheid. Het gevolg daarvan is een geestelijke vreugde die de ziel omhoog tilt uit alle leed en ellende en haar vast aan God bindt. Daarom, wanneer je in gelovige aandacht tot God wilt gaan, is de stap die je moet doen zonder zonde te zijn krachten is het goddelijke berouw.  Wanneer er goddelijke berouw zich tot God verheft en daar volmaakt wordt, zijn alle zonden sneller in Gods afgrond verdwenen dan ik met mijn oog kan knipperen, en ze gaan zo volkomen in niets op als waren ze nooit gebeurd.’

Meister Eckhart: ‘Je moet God beminnen los van beminnelijkheid. Dat wil niet zeggen: niet dat hij niet beminnelijk zou zijn, want God is onminnelijk. Hij is verheven boven elke liefde en beminnelijkheid. Hoe moet ik god dan liefhebben. Je moet God geestelijk liefhebben. Dat wil zeggen: jouw ziel moet ontgeestelijkt zijn en bevrijd van alle geestelijkheid, want zolang jou ziel geestvorming is, bezit zij beelden. Zolang zij beelden bezit, heeft zij dingen die bemiddelen. Zolang zij zulke bemiddelaars heeft, heeft zij geen eenheid, noch eenparigheid. Daarom moet jouw ziel ontgeestelijkt zijn, van alle geest ontdaan, moet zijn geestloos staan. Want heb je God lief als God, als geest, als persoon, en als beeld – dat alles moet weg. Hoe moet ik hem dan liefhebben? Je moet hem liefhebben zoals hij is: een niet God, een niet geest, een niet-persoon, een niet-beeld. Verder zoals Hij is: een puur, rein, louter Eén, afgezonderd van alle tweeheid. En in dat Ene moeten wij eeuwig verzinken, van iets tot niets.’

LEES MEER OVER ECKHART NU, TIEN VISIES OP MEESTER ECKHART

BESTEL ECKHART NU, TIEN VISIES OP MEESTER ECKHART

Simone Weil: ‘De ziel en God spreken als bruid en bruidegom de taal van de liefde en blijven dat ook doen als zij straks weer gescheiden van elkaar zullen zijn, als er weer een oneindige afstand tussen hen zal bestaan, zo goot als het universum zelf. […] God heeft met zijn liefde een taal afgesproken. Iedere gebeurtenis van het leven is een woord dat in deze taal wordt gesproken. Al deze woorden zijn synoniem, maar elk woord heeft zijn eigen onvertaalbare nuance, zoals dat geldt voor iedere taal. De gemeenschappelijk zin die aan all woorden ten grondslag ligt is: ik bemin je.’

LEES MEER OVER LIEFDE IS LICHT

BESTEL LIEFDE IS LICHT