BESTEL HET DRUÏDISME VOOR € 6,50
Antoine Gadal (1877-1962) – een geschiedkundige, speleoloog en kenner van de oude mysteriën uit de Sabarthez in Zuid-Frankrijk – schreef onder andere het boekje ‘Le druïdisme’ – Rozekruis Pers heeft dat geschriftje vertaald en in het Nederlands uitgegeven in 1986 onder de titel ‘Het druïdisme’. Hieronder volgen de paragraaf ‘Het druïdisme’ en de inhoudsopgave uit het boekje, dat 36 pagina’s telt.
I HET DRUÏDISME
Bij de Kelten was de druïde bij uitstek ‘de man van de eik’ (afgeleid van deru, eik). De druïden konden in drie grote groepen verdeeld worden:
- de eigenlijke druïden of priesters,
- de vates of ovates die de wetenschappen en in het bijzonder de magie beoefenden,
- de barden of zieners, dichters, musici
Ieder lid van deze drie orden kon de opperste graad bereiken: het hogepriesterschap van de gehele orde.
De druïde trad slechts zelden buiten zijn teruggetrokken woonplaats in het woud. De ovate wijdde zich aan de arbeid, hetzij in afzondering, hetzij in de beoefening van de geneeskunde en de magie. De bard trad op als leider van nationale of familieplechtigheden bij de aanzienlijken en bij het volk.
Timogenus verzekert ons dat de druïden in Gallië, dat oorspronkelijk barbaars was, de beschaving gebracht hebben. Zij kwamen in een overoud verleden uit een land dat noch Indië noch Bactrië was. De brahmanen en de magiërs waren volledig aristocratisch, maar de druïden zijn altijd doordrongen geweest van een democratische geest, in de ruimste zin.
Wat Ceasar over hen vertelt, is weinig, want hij heeft het druïdisme alleen in zijn vervalperiode gekend. Geografisch kende hij het Keltische noorden niet, en evenmin het Hyperborese rijk, dat door de zeevaarder Pytheas vier eeuwen voor onze jaartelling bezocht werd en welks religie en maatschappijvorm bestudeerd werd door diens tijdgenoot Hekataeus van Abdera.
Uit gegevens van reizigers en historici uit de oudheid blijkt dat er in het noorden een hoogstaande religieuze groepering moet hebben bestaan, die als centrum Elixoa had, op het gelijknamige eiland (waarschijnlijk het Deense Seeland). In deze heilige stad, die geheel bevolkt werd door talrijke tempeldienaren, stond een hogeschool voor priester-dichters, die bijgestaan werden door zangers en musici. De naam van deze priesters – Boreadai – is het Gallische Bairadion, en hun godsdienst richtte zich tot de ene God van het Licht. Vandaar hun naam Barden van de Zon, die zij tot aan hun verdwijning gedragen hebben.
Volgens de overlevering kwamen de goddelijke boodschappers, die de volken tot aanzijn riepen, uit het noorden, zoals Orpheus, of vertaald, Aourfyd, dat wil zeggen het mystieke goud: Aour (Hebreeuws en tevens Keltisch), en fyd (Keltisch), de wereld, of uid, wetenschap (kennis). Dus: goud van de wereld, goud van de kennis, het symbool van de inwijding. Vandaar de gouden palm, de gulden verzen (van Pythagoras), de gulden legende (van Jacobus de Voragine, 1228-1298).
Het druïdisme kon en kan zich aanpassen aan alle godsdiensten en aan alle symboliek. Hierdoor was het mogelijk dat het druïdisme het christendom onmiddellijk begreep, en het christendom het westen veroverde.
Waar streefden de druïden naar en wat zochten zij? Zij streefden naar:
ingetogenheid van de moraal,
zuiverheid van zeden en gebruiken,
onberispelijke levenswandel voor hun leerlingen,
grote vrijheid van geest,
grote onafhankelijkheid in het oordelen,
verheven beginselen,
en niet naar een tijdelijk verlangen naar spiritualiteit.
Dit wordt ons door de goddelijke triade bewezen:
De godheid vereren,
werken voor het welzijn van de mensheid,
dapper de slagen van het lot verduren.
Door alle tijden droeg het druïdisme vrede en rust uit. ‘ Het recht ten opzichte van de mensheid,’ sprak de heraut-druïde bij de opening van de Gorsedd, de samenkomst van de druïden, ‘is dat de vrede?’ Vervolgens werd het zwaard, dat voor de helft getrokken was, in de schede teruggeschoven.
Moge een neo-druïdisme, teruggevoerd naar de aloude bronnen en verrijkt met al onze ervaringen, eenmaal vrede brengen tussen alle mensen.
INHOUD
I De triaden
II Toelichting
Het druïdisme
God
De waan der verschijnselen
De oorsprong der oorsprongen
De eeuwigheid der zielen
De goddelijke drieëenheid
De maretak
Annoufn, Abred, Gwynfyd, Ceugant
Toelichting ontleend aan de triaden
III De betekenis van ruwe stenen
IV Symboliek
Bron: ‘Het druïdisme’ door Antoine Gadal
BESTEL HET DRUÏDISME VOOR € 6,50
