Citaten van Simone Weil – aforismen en spreuken

Al zou niemand haar erkennen, een verplichting verliest niets van de volheid van haar bestaan.

Alle tragedies die je kunt bedenken, zijn terug te brengen tot slechts één tragedie: het verstrijken van de tijd.

Collectieven denken niet.

De hel is het niets dat doet alsof en de illusie van het zijn geeft.

De intelligente mens die trots is op zijn intelligentie is als een veroordeelde die trots is op zijn grote cel.

De onderdrukten die in opstand komen zijn er nooit in geslaagd een niet-onderdrukkende samenleving te creëren.

De politiek lijkt mij een sinistere grap.

De waarheid beminnen betekent de leegte verdragen, en dus de dood aanvaarden. De waarheid staat aan de kant van de dood.

Een mens die alleen was in het heelal had geen enkel recht, maar enkel verplichtingen.

Eeuwig is enkel de plicht tegenover de mens als zodanig.

Elke keer dat men werkelijk aandacht schenkt breekt men het kwaad in zichzelf af.

Geworteld zijn is wellicht de belangrijkste en minst erkende behoefte van de mensenziel.

Het denken schuwt het ongeluk even alert en onweerstaanbaar als een dier de dood.

Het is niet omdat God van ons houdt dat we van hem moeten houden. Het is omdat God van ons houdt dat we van elkaar moeten houden.

Het kwaad is voor liefhebben wat mysterie is voor intelligentie.

Liefde is geen troost, liefde is licht.

Men ziet vandaag in revolutie geen oplossing voor actuele problemen, maar een wonder dat ons het oplossen van problemen bespaart.

Vreugde is onze ontsnapping uit de tijd.

LEES OVER DE BOVENSTAANDE BOEKEN VAN SIMONE WEIL