Dementors in de Harry Potter-serie zijn als archonten in de Pistis Sophia: energiezuigers en frequentieverlagers

BESTEL HARRY POTTER EN DE GEVANGENE VAN AZKABAN

BESTEL ‘DE ALCHEMIE VAN J.K. ROWLING’ DOOR HANS ANDREA

Sommige liefhebbers van de boeken over Harry Potter zien veel overeenkomsten tussen wat er momenteel in de wereld gaande is en de thematiek van boek 5. Wanneer de nieuwe ziel een zekere rijpheid heeft bereikt, kan zij het verlangen naar bevrijding gebruiken om zichzelf te bevrijden van de krachten die haar in het astrale gebied gevangen houden. In Harry Potter en de gevangene van Azkaban (het derde deel van de zevendelige Harry Potter-serie) wordt Harry aangevallen door honderd Dementors. Hij roept de Hert­-Patronus op en deze verjaagt ze allemaal. Hieronder volgen tekstgedeelten over Dementors uit het in 2020 verschenen boek De alchemie van J.K. Rowling in het licht van de Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis van Hans Andréa.

De Dementors zijn niet alleen symbolisch, zij bestaan werkelijk en ze zijn, zoals het derde boek beschrijft, onzichtbaar voor dreuzels, dat zijn mensen die voornamelijk onbewust leven en onwetend zijn ten aanzien van de krachten van God.

Dementors symboliseren de zwarte, demonische krachten in de atmosfeer, die niet alleen de nieuwe ziel krachteloos kunnen maken, maar zijn levengevende lichtkracht er zelfs totaal uit kunnen zuigen. Niettemin is wat Harry Potter ons in dit gedeelte vertelt dat waar het om gaat: dat de ziel niet vernietigd kan worden zolang deze haar verlangen naar het levende water, naar bevrijding, mobiliseert.

BESTEL HARRY POTTER EN DE GEVANGENE VAN AZKABAN

BESTEL ‘DE ALCHEMIE VAN J.K. ROWLING’ DOOR HANS ANDREA

VOLDEMORT VERSLAAN (p.55)

Wat betekent dit in de praktijk voor jou en mij? Het is in het belang van vele ‘Overheden en machten in de hemelse gebieden’ (Efeze 6:12, hier wordt gedoeld op astrale velden), dat mensen beslist NIET bevrijd worden. Microkosmos en kosmos hebben dezelfde structuur, volgens het principe zo boven, zo beneden. Zoals onze microkosmos een hoger zelf heeft dat onze aura omgeeft, zo is dat ook het geval bij een kosmos en dus ook bij de aarde. Ik heb het microkosmische hoger zelf de naam ‘Voldemort’ gegeven.

In Harry Potter drukt Voldemort zowel het microkosmische hoger zelf uit, als het kosmische hoger zelf. Net zoals onze persoonlijke Voldemort probeert Harry te doden tegen elke prijs, zo is de kosmische Voldemort de dodelijke vijand van alle zoekers die het pad van bevrijding willen gaan. Op eenzelfde manier als Harry genoodzaakt is om Voldemort te verslaan, zal de groep van zoekers die over een nieuwe ziel beschikken eens samen de kosmische Voldemort verslaan. Dit alles wordt symbolisch beschreven in de Bijbel, in de Openbaring van Johannes, het laatste hoofdstuk van het Nieuwe Testament.

ENERGIE WEGZUIGEN (p.56-57)

Wanneer een zoeker de met niets te vergelijken zegen van de geboorte van de onsterfelijke en edele nieuwe ziel heeft ontvangen, wordt hij onmiddellijk onderwerp van grote belangstelling voor de archonten van de eonen. De nieuwe ziel straalt lichtkracht uit, dat is astrale energie van uitzonderlijk grote kracht. De archonten of de Dementors jagen op de zoeker met de nieuwe ziel en zullen, wanneer maar mogelijk, energie wegzuigen met twee bedoelingen: ten eerste om zelf die energie op te nemen waardoor zij sterker worden en ten tweede om de nieuwe ziel te verzwakken en zo mogelijk volledig uit te zuigen.

De nieuwe ziel heeft echter een machtig wapen: de Patronus. In wezen is de zoeker volledig veilig. Hoewel hij momenten van zwakheid kan hebben, wanneer zijn gerichtheid op het pad van bevrijding afneemt – bijvoorbeeld doordat hij in beslag genomen wordt door levensproblemen, of wegzakt in negatieve emoties – heeft hij een wapen waartegen nog geen honderd Dementors zijn opgewassen.

Wij hebben het hier over de astrale sfeer, de sfeer van verlangens en emoties. Ieder verlangen veroorzaakt aantrekking van astrale krachten van een bepaalde vibratie. Wij, als schepselen van de wereld van Lucifer, kunnen alleen de krachten van dit universum aantrekken.

Maar, zodra Harry geboren wordt is er een levend wezen binnen ons, dat niet van dit universum afkomstig is. Tao heeft de Teh voortgebracht. Jezus wordt in het hart geboren. De Vredevorst is gekomen, om zijn Koninkrijk op te eisen. Dat betekent, dat zich in het astrale lichaam van de zoeker een nieuwe ziel bevindt, die iets kan verlangen dat nergens in dit universum te krijgen is: het Levende Water. Dat is een symbool voor de levenskracht van het hemelse koninkrijk. Het is de astrale substantie van het zesde kosmische gebied.

Het aanroepen van de Patronus betekent zichzelf concentreren op het verlangen van de ziel naar het Bloed van Christus, het levenselixer, naar Tao, naar God. Dit verlangen wordt het best beschreven in Psalm 42:

Gelijk een hinde die naar waterbeken smacht,
Zo smacht mijn ziel naar U, o God.
Mijn ziel dorst naar God,
naar de levende God;
wanneer zal ik komen en voor Gods aangezicht verschijnen?

Onder degenen die dit lezen, zullen er zijn die deze ervaring kennen, maar zij zullen niet in staat zijn dit aan anderen te verklaren of uit te leggen. Wanneer Harry in je hart geboren is, heb je een nieuw gevoelsorgaan. Je bent niet langer een Dreuzel, er gaat een nieuwe wereld voor je open. Proberen dit diepe verlangen uit te leggen, deze hunkering naar manna, is hetzelfde als proberen een blinde uit te leggen hoe een bergketen er uit ziet, of een dove hoe een symfonie klinkt.

HOOFDSTUK 73 DEMENTORS (p.219-221)

Harry ontmoet de Dementors voor het eerst in de trein naar Zweinstein, in deel drie. Professor Lupos vertelt Harry:

‘Dementors behoren tot de afschuwelijkste wezens die er bestaan. Ze vermenigvuldigen zich op de donkerste, smerigste plaatsen, ze zijn dol op verderf en wanhoop en ze zuigen alle vrede, hoop en geluk weg uit de lucht om hen heen. Zelfs Dreuzels voelen hun aanwezigheid, ook al kunnen ze hen niet zien. Als je te dicht bij een Dementor komt, worden alle goede gevoelens, alle gelukkige gedachten, onherroepelijk uit je weggezogen. Als ze de kans krijgen, voeden ze zich net ze lang met je tot je net zo wordt als zij: zielloos en genadeloos.’

Later leert Harry dat Dementors iemands ziel zelfs volledig uit hem kunnen zuigen, waardoor hij blijft leven, maar zonder ziel. Wat symboliseren zij? In de Pistis Sophia, een gnostiek evangelie uit de tweede eeuw, lijdt de naamgeefster onder hetzelfde kwaad. Ze klaagt over de ‘archonten’ die voortdurend haar ‘lichtkracht’ stelen.

BESTEL HET EVANGELIE VAN DE PISTIS SOPHIA

Wij weten dat Harry de nieuwe ziel symboliseert, geboren uit de Lelie en het Hert. Deze ziel begint als een licht, dat schijnt in het hart van de zoeker. Dat is in feite ‘lichtkracht’ zoals de Pistis Sophia het noemt. Het is een astrale substantie die in het hart binnenkomt, aangetrokken doordat de lelie of de roos zich opent en een schreeuw van dorst uitzendt. Dat is Gods eerstgeboren kind, schreeuwend om zijn liefde. Die schreeuw wordt absoluut beantwoord. Hij wordt beantwoord door een stroom van Lichtkracht uit de hemel, uit de wereld van God.

Zolang het hart van de zoeker opgeheven blijft in deze staat van smachten naar Gods licht, wordt de ziel gevoed en wordt de zoeker gevuld met lichtkracht. Maar, zoals wij allen weten, onze geest kan niet onafgebroken op God gericht zijn. Onbewust kunnen wij het hart zuiver en op het licht gericht houden, maar geregeld wordt onze aandacht getrokken naar zuiver aardse aangelegenheden. Zeker in het begin wordt de zoeker dikwijls in beslag genomen door aardse wensen en interesses. Elk ogenblik vergeet hij zijn binding met God, waarop de instroom van lichtkracht stopt en zijn hart weer gevuld raakt met aardse hartstochten en verlangens.

Dat is het moment waarop astrale krachten in en rondom de zoeker zich op hem storten en hem beroven van zoveel lichtkracht als zij kunnen. Dat gebeurt ook ‘s nachts, als de zoeker onbewust is. Ieder van ons wordt omgeven door bewuste astrale velden, die wij en andere mensen in het verleden hebben geschapen. Sommige van hen zijn uitzonderlijk krachtig. In de Pistis Sophia worden zij ‘archonten’ genoemd, wat leiders betekent. Onze lichtkracht is hen op twee manieren van nut. Ten eerste nemen zij het op voor eigen gebruik, maar ten tweede is het in hun voordeel om zoekers van Lichtkracht te beroven, omdat daardoor hun vooruitgang stopt in het proces van alchemische transmutatie van lood naar goud.

De archonten of Dementors zien de nieuwe ziel als een bedreiging voor hun bestaan – wat het ook is. Dat geldt ook voor Voldemort en dat is de reden waarom zij samen optrekken in deel vijf van Harry Potter. Het is zelfs mogelijk dat Dementors of archonten de nieuwe ziel doden. Dat gebeurt als de zoeker zichzelf toestaat te worden overheerst door zijn eigen zelfzuchtige wil, in plaats van zich over te geven aan het licht. De Dementors zullen dan ́zijn ziel uit hem zuigen ́. Dit overkomt Harry bijna, net als de Pistis Sophia.

Echter, professor Lupos – de grijze koning in De Alchemische Bruiloft – leert Harry een moeilijke maar zeer effectieve bescherming tegen de Dementors. Lupos symboliseert het goedheidstreven in de zoeker en hij leert Harry hoe de Patronusbezwering op te roepen. Dat houdt een intense concentratie in met alle kracht, op één enkele gelukkige herinnering.

Zoals we weten moet Harry daar vele maanden aan werken. Maar hij overwint uiteindelijk alle innerlijke weerstand en slaagt erin een Patronus op te roepen, iets wat ver boven het vermogen van een gewone volwassen tovenaar ligt. En zijn Patronus heeft de vorm van: een hert!

De symboliek is zonneklaar. De absoluut enige manier waarop een zoeker aanvallen kan overwinnen van archonten/Dementors die zijn lichtkracht willen stelen is zich met alle kracht te concentreren op zijn hevige verlangen naar God, gevolgd door zelfovergave, vergezeld van de woorden: Niet mijn wil, maar uw wil geschiede. De ‘gelukkige herinnering’ is er een waarbij hij zich zijn eerste aanraking door het licht herinnert, ofwel de ervaring van het opperste geluk, toen de ziel terugkeerde in het hart van de zoeker.

Harry redt zijn eigen ziel en die van Sirius in deel drie. Sirius personifieert het mentale beeld en het plan van het eeuwige kind van God in de microkosmos van de zoeker. Als hij zielloos wordt, zou dat de dood betekenen van de nieuwe ziel. Als Harry in de toekomst is en zichzelf en Sirius ziet, aangevallen door Dementors, denkt hij dat iemand, mogelijk zijn vader, langs komt om hem te redden. Maar als er niemand komt beseft hij dat hijzelf het moet doen. Hij beseft plotseling dat hij de macht en de kracht heeft om honderd Dementors te verslaan. En zo roept hij een stralend heldere Patronus op, die de Dementors verdrijft en zowel Harry als Sirius redt.

Honderd is een symbolisch getal dat ‘alles’ betekent. Dat leert ons dat als ons verlangen naar God sterk genoeg is en als we beseffen dat wij het zelf moeten doen, wij gemakkelijk in staat zijn om de hele astrale wereld te verdrijven, als die ons zou aanvallen. Een wonderbaarlijke inspiratie voor ieder van ons.

BESTEL ‘DE ALCHEMIE VAN J.K. ROWLING’ DOOR HANS ANDREA

BESTEL HARRY POTTER EN DE GEVANGENE VAN AZKABAN