Tag archieven: toneelspel

Voldemort in verhalen over Harry Potter symboliseert Lucifer, Satan of het aurische wezen in de mens


BESTEL ‘DE ALCHEMIE VAN J.K. ROWLING’ DOOR HANS ANDREA

Voldemort (1926-1998), ook wel Heer Voldemort, Heer van het Duister, Jeweetwel en Hij-Die-Niet-Genoemd-Mag-Worden, is een personage uit de Harry Potter-serie van de Britse schrijfster J.K. Rowling. Hij vertegenwoordigt het kwaad en wordt gezien als de aanvoerder van duistere machten. Hans Andréa beschouwt hem niet alleen als een personificatie van goed en kwaad in de wereld, maar ook als een symbolische weergave van een machtig onsterfelijk wezen in het menselijke stelsel dat het resultaat is van vele incarnaties op aarde en dat in de Bijbel wordt aangeduid met namen als Lucifer en Satan. Het is de opdracht van Harry Potter, symbool voor de nieuwe onsterfelijke ziel, om Voldemort onschadelijk te maken. In de onderstaande tekst, hoofdstuk 3 van De Alchemie van J.K. Rowling door Hans Andréa wordt dat toegelicht. Lees verder

Het blijspel in het Zonnehuis – een gedeelte uit de vierde dag van de Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis

BESTEL DE ALCHERMISCHE BRUILOFT DEEL 2 – TIJDELIJK VAN € 24,50 VOOR € 10,00

In het  verhaal over inwijding van de klassieke rozenkruisersDe Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis – wordt op de vierde dag van de zeven dagen een blijspel met diepzinnige betekenissen opgevoerd. Dat blijspel weerspiegelt de ontwikkeling van de mensheid en van menselijke individuen. Via de uitvoering van dat toneelstuk worden de toeschouwers op een onbewust niveau vertrouwd gemaakt met de spirituele weg. Hieronder volgt de integrale tekst over het blijspel in het Zonnehuis uit het derde van de drie manifesten van de Broederschap van het Rozenkruis dat in 1616 in druk verscheen in Straatsburg.

Eerst verscheen er een oude koning met verscheidene dienaren. Voor zijn troon werd een klein kistje geplaatst, met de mededeling dat men het op het water had gevonden. Toen men het opende bevond er zich een mooi kind in, alsmede enige kleinodiën en een verzegeld perkamenten briefje, dat aan de koning gericht was. De koning opende het terstond, maar weende toen hij van de inhoud kennis had genomen. Hij deelde hierop Lees verder