In Walpurgisnacht schildert Gustav Meyrink in het kort de ondergang van de oude, versteende adel op de Praagse burcht, de Hradschin, en de geboorte van een nieuwe adeldom: die van de bezielde, vrije geest, gesymboliseerd door het koningspaar van de arme violist Ottokar en zijn geliefde Polyxena. Van oudsher is de nacht van 30 april op 1 mei Walpurgisnacht, de heksensabbat, waarbij de demonen worden vrijgelaten. Gustav Meyrink vergroot dit thema tot kosmisch-apocalyptische dimensies: de chaotische omwenteling die vooraf gaat aan de wederopstanding van het zuivere innerlijke leven, verpersoonlijkt in de tot koning gekroonde, arme violist Ottokar en zijn geliefde Polyxena. Op indringende en vaak komische wijze schildert Meyrink de ondergang van de oude, potsierlijke adel, die door de furie van de spoken van het Boheemse verleden uit hun Praagse burcht, de Hradschin, wordt verjaagd. Mythe en realiteit versmelten tot een fantastische vertelling die, hoewel in 1915 geschreven, aan actualiteit nog niets heeft ingeboet. Hieronder volgen hoofdstuk 1 en vier korte citaten uit Walpurgisnacht. Lees verder
