BESTEL VERWONDERING, ONVERWACHTE OVERPEINZINGEN OP RIJM
Op zaterdag 28 oktober 2023 bracht Rozenkruis pers een nieuwe titel uit: Verwondering, onverwachte overpeinzingen op rijm. In deze dichtbundel met zestig gedichten trekt een leven voorbij van een mens die niet ophoudt zijn ziele-tehuis keer op keer te zoeken, binnen te gaan, kwijt te raken en opnieuw te vinden. Met zijn ‘onverwachte overpeinzingen’ getuigt Jaap van Splunter van een vervullend leven vol van ‘nederlagen’ en ‘overwinningen’, onverbiddelijke lessen en gelukkige groei. Een leven dat blijft verwonderen. Hieronder volgen het ten geleide, het voorwoord, vier gedichten over de jaargetijden en de inhoudsopgave.
TEN GELEIDE
Waar vindt een mens heden ten dage onbetwistbare waarden? Waar vindt hij antwoorden op zijn meest existentiële vragen? Hij moet daarvoor diep in zichzelf durven afdalen en vele hindernissen overwinnen. Net zo lang totdat hij op het diepste punt van zijn ziel iets onverwachts vindt. Daar, op dat punt aangekomen, ontmoet hij een weldadige sfeer, een innerlijke ruimte die hem nieuwe perspectieven en aspiratie schenkt.
Jaap van Splunter is zo’n mens die deze tocht onderneemt. In zijn gedichten maakt hij ons deelgenoot van ‘nederlagen’ en ‘overwinningen’, van harde lessen en gelukkige groei. Zo komt een leven voorbij, een gang door de tijd van een mens die niet ophoudt, niet kan ophouden, zijn ziele-tehuis keer op keer te zoeken, binnen te gaan, kwijt te raken en opnieuw te vinden.
We hopen dat de verzen in deze bundel u stimuleren om uw eigen zoektocht zachtmoedig en goed gehumeurd voort te zetten.
Hannie te Grotenhuis
Rozenkruis pers
VOORWOORD
Jarenlang mocht ik cursussen verzorgen voor de oriëntatie activiteiten van de School vanhet Gouden Rozenkruis. Aan het begin van de avond (het waren veelal avondbijeenkomsten) had, afgezien van wat boekenwijsheid en voorbereidingswerk, nog niemand werkelijk bewuste spirituele toegang tot het onderwerp. Maar al snel gebeurde er iets wonderlijks.
Tijdens het gesprek ontstond opeens een enorme diepgang als de gesprekspartners de moed opbrachten te spreken met hun eigen, particuliere spirituele getuigenis, vanuit hun eigen geloof of religieuze besef. Het is dan ook zeer vaak voorgekomen, dat ik mij na afloop op weg naar huis inhoudelijk weinig meer kon herinneren van de avond maar wel het hartverwarmende glinsterende licht van herkenning in de ogen van de deelnemers.
De dichtbundel die u nu in handen houdt, is op een bepaalde manier eveneens een getuigenis. Van een leven, maar vooral van een voortdurend pogen om leven en geloof met elkaar in overeenstemming te brengen. Daarbij heb ik ervoor gekozen de gedichten in volgorde van hun ontstaan weer te geven en ze niet thematisch of met een bepaalde inhoudelijke volgorde te rangschikken. Ik hoop van harte dat deze dichtbundel dezelfde wonderlijke interactie voortbrengt die ik zo vaak tijdens cursusavonden mocht ervaren. Dat ze een licht van herkenning geven die de lezer verbindt met haar of zijn eigen innerlijke schatten.
In verbondenheid!
Jaap van Splunter
BESTEL VERWONDERING, ONVERWACHTE OVERPEINZINGEN OP RIJM
Als ’t veld welhaast ten dode slaapt
en ’t licht duurt korter dan het duister,
hervindt de levenskracht zijn luister
waartoe hij lege vormen kaapt.
Oneindig zijn zij in getal,
als liggen zij op hem te wachten,
ontledigd van de eigen krachten,
bewust’loos koud door diepe val.
De levensdrang kan niet geblust,
want Liefde wil het al genezen.
Zij leert hen hier het doel te lezen,
dat hen in ’t nu tot aanzijn kust.
Want geen van hen ontgaat de kans,
eens kan een elk weer door ervaren
hier het geheim ervan ontwaren
hoe hij herkrijgt zijn zegekrans.
Het frêle groen komt als op afroep
onstuitbaar uit het grauw omhoog.
Jonge moederdieren teren
deze heerlijkheid tot zoog.
De merel fluit, een mees die instemt,
hernieuwde drift voor het bestaan.
Alles trappelt ongeduldig
een nieuwe ronde aan te gaan.
Tot hoever gaan wij nog reizen
wijl de grens ons haast bereikt,
als alles nu reeds ons wil wijzen
op wat aan de einder prijkt?
Doordringen wij dat door ontslui’ring
dan vinden wij daar heel bewust
een volkomen ander leven,
dat de oude driften blust.
’t Veld golft in de oostenwinden,
de takken hangen zwaar omlaag,
het waterkroos beweegt zich traag:
de groei gaat zijn voleinding vinden.
Die stuwing kan niet meer bereiken,
nu is de inkeer aan de beurt.
’t Knagend doel, dat om erkenning zeurt,
kan slechts uit helder inzicht blijken.
Er ís geen weerga van het leven,
mijn ego blijkt een instrument
dat stilvalt als het zich bekent
tot hoger zijn, dát vrijheid geven.
Het duister ziet zijn ster verschieten,
in plaats daarvan komt stralend licht,
wij állen dragen het bericht:
U kunt het alom zíjn genieten.
Kijk, als in een ommedraai
het zomerlicht de herfst gaat kleuren.
De woud-tunieken paren fraai
met vochtige boleten-geuren.
Nog blinkt een boomblad glanzend op,
zich kerend tegen zijn vergaan.
Het neemt geen keer, zijn tijd raakt op,
wat ’s zomers was, moet sterven gaan.
Doch ’t leven gaat haar wonder tonen:
wél d’ oude vorm komt tot een end
maar in de kiem blijft leven wonen,
dat zich tot nieuwe vormen wendt.
INHOUDSOPGAVE
Japekees
Zingeving
Kringloop
Winter
Lente
Zomer
Herfst
Zelfkennis
Volharding
Moed
Wetenschap
Stijlfiguur
Waarheidsstrijd
Nietigheid
Grootsheid
Eenzaamheid
Geloof
Hoop
Liefde
Natuurorden
Natuurreligie
Spiegelsfeer
Taal
Vriendschap
Lijfgesprek
Geleerdheid
Bewustzijnsuniversum
Seks
Schijn
Hoofd-Harteenheid
Zwart-wit denken
Intuïtie
Heiliging
Wijsheid
Boosheid
Gouden Kalf
Vervreemding
Aanmatiging
Afspraak
Zintuiglijkheid
Cultuurbloei
Dood
Liefdesrelatie
Hormoonstress
Angst
Schaamte
Schuld
Boete
Godsbemoeien
Het Leven
Geloofszekerheid
Levensmedaille
Kanker
Ontmenselijking
De stof
Dienstbaarheid
Ordening
Schuldinlossing
Geduld
Aandacht