Tag archieven: sage

Het fortuin van Fausto – fraai Nederlandstalig prentenboek met een moderne fabel van Oliver Jeffers

BESTEL HET FORTUIN VAN FAUSTO

De zelfingenomen Fausto denkt dat hij alles in de wereld kan opeisen. Over die bezittingen kan hij dan lekker de baas spelen. Totdat hij koers zet naar zee. Die laat hem weten dat Fausto de zee niet bezit, omdat hij niet van de zee houdt. Fausto’s ongetemperde woede betekent zijn ondergang. De naam Fausto is natuurlijk een knipoog naar de eeuwenoude sage van Johann Faust die zijn ziel verkocht aan de duivel in ruil voor onbeperkte rijkdom, kennis en macht. Mede dankzij Goethe is die legende  deel geworden van de wereldliteratuur. 

Fausto is een personage waar de meeste lezers geen sympathie voor zullen voelen. Voor hem is maar één ding belangrijk: hoe Lees verder →

Orpheus en Euridice: het drama van de onmogelijke liefde

Het verhaal van Orpheus en Eurydice, dat op veel manieren valt uit te leggen, heeft een aantal componisten – Monteverdi, Gluck en Offenbach – geïnspireerd tot het op muziek zetten van wat wel genoemd wordt het drama van de onmogelijke liefde. En niet zonder reden: er is immers geen kunstvorm die zo goed de geest van de goddelijke liefde (Orpheus) benadert als de toonkunst. Evenals de geest is muziek vol verrukking en vervoering, maar tegelijk vluchtig en ongrijpbaar. Evenals de geest heeft muziek geen verleden of toekomst maar komt zij in het directe nu tot leven, tot werkzaamheid. En evenals bij een geestelijke aanraking kunnen in muziek vonken overspringen, vonken van goddelijke vuur. Lees verder →

Hoe de sage over Faust zich heeft ontwikkeld: van vervloekte tot verloste mens

BESTEL FAUST, EEN TRAGEDIE

In Europa en in daarmee verwante cultuurgebieden zijn hele generaties op gegroeid met Goethes Faust. In de twintigste eeuw leerden schoolkinderen in Duitsland de Faust nog uit hun hoofd. Leraren in de Duitse taal in andere landen poogden hun leerlingen delen uit de Faust te laten citeren als blijk van vaardigheid in de Duitse taal. Nog altijd is het zo dat vooral voor de oudere generaties de taal van Goethe en zijn uitbeelding van het drama van Doctor Faust een literair hoogtepunt is. Maar de tijd gaat verder en de moderne mens richt zich niet alleen naar het verleden en tracht ook het heden en de toekomst te grijpen. Hetzelfde wat Goethe (fakkeldrager van het Rozenkruis 11) heeft gedaan. Ook hij trachtte het verleden met zijn eigen tijd te verbinden en Lees verder →

Het begin van een sage van de heilige graal – koning Arthur en de ridders van de tafelronde

Tegen de steile hellingen van de heuvel klom de stad Camelot, het ene gekleurde dak boven het andere, aan alle zijden omhoog. Om de voet van de heuvel legde de rivier zijn glinsterende, zilveren lus, en hoog in het hart van de stad rees het paleis van koning Arthur op. In de grote zaal van Arthurs paleis stond de ronde tafel, waar honderdvijftig ridders konden aanzitten, elk met zijn naam in het zuiverste goud op de hoge rug van zijn zetel geschreven. Zij waren de ridders van de tafelronde. De tafelronde was gevormd toen Arthur nog jong was en nieuw in zijn koningschap, om in het hele land recht en goedheid en ridderlijkheid te verbreiden en rechtvaardigheid te handhaven tegenover macht.

Waar de ridders op andere tijden ook mochten zijn – want ieder had zijn eigen leven te leiden en eigen ridderdaden te volvoeren – het was altijd hun gewoonte op de Lees verder →