BEKIJK MEER POËZIE-VIDEO’S OP HET YOUTUBE-KANAAL GOUDEN ROZENKRUIS
De bovenstaande video met de onderstaande tekst van Claude van de Berge is ontwikkeld voor de website rozenkruis.nl .
Poëzie is de volmaakte taal.
Poëzie is de volmaakte mens,
en daarom de volmaakte wereld.
Poëzie is niet de verdubbeling van de werkelijkheid,
maar de overstijging van de alledaagse wereld
en de verwerkelijking van de onzichtbare,
geheime of hogere werkelijkheid.
Poëzie is niet de uiting van onze persoonlijkheid
of de weergave van anekdotes of emoties,
maar de onderwerping aan het bovenpersoonlijke
en de verhoging van het bewustzijn
tot de poëtische gesteldheid
die de volmaakte gesteldheid is.
Poëzie is de verhoging van de taal
tot de poëtische taal
die de volmaakte taal is,
de taal van het ritme van de onzichtbare werkelijkheid,
levend in het ritme van de adem,
de hartslag,
de seizoenen,
de getijden en de kosmos.
Poëzie is de openheid
of het opengaan
van het woord,
de openheid die gevuld wordt
met het kosmische,
de openheid van het kosmische contact van het woord.
Poëzie is de menselijke identiteit
in haar meest ideale vorm,
namelijk haar kosmische vorm,
zodat de meest bovenmenselijke poëzie
ook de meest menselijke is,
Poëzie is geen versiering of vermaak,
geen sentiment of weekheid,
maar kracht,
zielskracht en levenskracht,
omdat ze essentie is,
en de aanblik van de essentie,
het visioen.
Poëzie is het ritme van het visioen.
Poëzie is het visioen van het ritme.
Poëzie is de heiliging van de taal.
Poëzie is het spreken van de stilte.
DE MENS IN DE STER IS NIET MEER NIEUW VERKRIJGBAAR
Gebed tot de leegte vormt een eenheid van lyrische, filosofische en verhalende gedichten. Het ritme van de taal wekt het gevoel van een aanwezigheid. Een aanwezigheid die als een leegte wordt ervaren. Steeds meer onthult deze leegte zich als een onbegrensde onuitsprekelijkheid.
Taal en onzegbaarheid worden aan elkaar gelijk.
Gebed tot de leegte is poëzie die spreekt over het wezen van de poëzie.
Of het gedicht dat, zich onttrekkend aan de psychotische activiteitsdwang van de economie, door zijn traagheid, rust en stilte, als een kosmologie van de taal de vorm aannneemt van meditatie.
Claude van de Berge studeerde Dramatische Kunst aan het Conservatorium van Gent. Poëzie van hem werd opgenomen in allerlei tijdschriften in
Nederland en Vlaanderen, zoals Het Liegend Konijn en Poëziekrant. Vertalingen werden opgenomen in buitenlandse bloemlezingen.