BESTEL DE MENS ALS KRUISPUNT TUSSEN TIJD EN EEUWIGHEID
Hugo van Hooreweghe, verzorgde op zaterdag 17 oktober 2021 de slotvoordracht op het symposion De mens als kruispunt tussen tijd en eeuwigheid dat Stichting Rozenkruis organiseerde op het landgoed Renova in Bilthoven. De voordracht is via de bovenstaande audio-speler te beluisteren en hieronder volgen de introductie door dagvoorzitter Carolien Croon en de afsluitende tekst van de voordracht.
De Vlaamse Hugo van Hooreweghe promoveerde aan de Radboud Universiteit Nijmegen op onderzoek naar de mysteriewijsheid als achtergrond in de dieptepsychologie van Carl Gustav Jung. Daarvoor had hij een stevige basis, want hij studeerde theologie in Leuven en Heerlen. Hugo was een heel aantal jaren als freelance docent en auteur actief. U kunt hem tegenkomen als inleider of uitleider in belangwekkende publicaties en Nederlandse vertalingen van werken van Jung. Hij heeft veel gesproken over het Rode Boek van Jung bij allerlei gelegenheden.
HUGO VAN HOOREWEGHE
U moet weten dat de mensheid als geheel maakt nu haar kairos-moment doormaakt. Wij zijn door de omwentelingen van de voorbije maanden werkelijk een nieuwe tijd binnengegaan, waarbij de poorten naar de eeuwigheid wagenwijd open staan. Dan zult u zeggen: daar gaan we met ons allen doorheen. Dat is niet nodig want de eeuwigheidskrachten komen ons tegemoet en zijn eigenlijk al bezig om ons hele wezen om te zetten.
Dan zegt u misschien: dan had dat verhaal van hiervoor achterwege kunnen blijven, want dat gaat over het verleden. De les zit hierin, dat wij gewoontedieren zijn. Dat wij dat verleden toch maar blijven meeslepen in een ontmoeting met het nieuwe dat op ons af komt.
Laten wij ons van nu af aan leiden door een geest van vernieuwing, en onze angst opzij zetten. Wij hebben een statische opvatting van eeuwigheid, een beetje met dank aan onze religieuze opvoeding. Een beeld van een lege plaats waar niets meer gebeurt, en waar je je waarschijnlijk ontzettend moet vervelen. Net zo als de tijdelijkheid is de eeuwigheid ook geen constante factor , maar een heel dynamisch ontwikkelingsproces, want wij gaan van eeuwigheid tot eeuwigheid verder.
In die eeuwigheid worden steeds weer nieuwe werelden geschapen omdat wij als mede-schepper daarin onze rol zullen te spelen hebben. Misschien ontmoeten wij dan wel andere levensgolven die in ander bewustzijnszones hun eigen ontwikkeling hebben doorgemaakt. Dit kan dus een heel boeiend verhaal worden. Wat is dan onze basis? Wij dragen de kiem in ons eigen hart.
Hartelijk dank, wat een prachtige, humorvolle en hoopvolle lezing! Last but not least!!
Wat een prachtige lezing Hugo , en wat een mooi slot!!
Dank je wel