LEES MEER OVER DE HEILIGE NACHTEN EN DAGEN VAN DE KERSTPERIODE

De twaalfde heilige nacht in de kerstperiode, die van 4 op 5 januari, correspondeert met cherubijnen, de geest in de mens (atman) en het sterrenbeeld Boogschutter of Sagittarius. In het bovenstaande schilderij beeldt Johfra (1919-1998) kenmerken van de Boogschutter uit, en in de onderstaande tekst geeft hij een toelichting. 

De Boogschutter of Sagittarius is een positief teken, het laatste van de drie vuurtekens, dus vuur in werkelijkheid. Het is het teken waarin de zon eind november staat, de slachtmaand, de periode waarin ook het dierenrijk de winterslaap, de rust en afsterving ingaat, maar waarin tevens het innerlijkste geestelijke leven zijn hoogtepunt bereikt. De heersende planeet is Jupiter. 

Nadat de ervaringen in het teken Maagd zijn geanalyseerd en in de Weegschaal in onderlinge verhoudingen zijn gebracht, onder de Schorpioen geschift (het vluchtige van het vaste gescheiden), wordt in het teken Sagittarius het eigen ik op dit materiaal geprojecteerd en daarbij omgevormd tot iets geheel nieuws – als ideaal voor een nieuw mensbeeld. 

De Boogschutter is een idealist bij uitstek, die zijn pijlen op een verheven doel richt. De Sagittarius dompelt zich onder in de verkregen ideeën, wat in de Chinese zodiak wordt voorgesteld als de zon die ondergaat. In de moderne Chinese dierenriem is het de tijger, die gebruikt wordt om dit vurige teken te symboliseren. 

In de Boogschutter worden het zelf en het niet-zelf verenigd tot het al-zelf, waardoor de dualiteit uit het teken Tweelingen wordt opgelost. Hier ontstaan de eerste vruchten van bewustwording. Het motto van de Sagittarius is synthese. Hierop duidt het beeld van de centaur, de paardmens. Terwijl de Schorpioen doorlopend strijd moest leveren tegen het dierlijke in zijn wezen (de heerser van de Schorpioen is Mars), is dit conflict in de boogschutter harmonisch opgelost (de mildheid van de heerser Jupiter). 

Het instinctieve wordt hiet logisch met het geestelijke verbonden. Het wordt het voertuig, het rijdier ervan. Daarom heeft de kerk het feest van de winterzonnewende, van Sagittarius, gekerstend door er heiligen voor in de plaats te stellen die allen te paard zitten, zoals Sint Nicolaas en Sint Maarten. Het zijn ook bij uitstek heiligen van de goede gaven (Jupiter). 

De drang tot éénheidsbeleving bij de Sagittariusmens uit zich vooral in zijn grote liefde voor de natuur en vooral voor dieren  (paarden). Hij is tenslotte zelf half paard. Hij zal steeds de binding met zijn afkomst in stand houden en hoewel hij met zijn idealen hoog mikt, blijft hij zelf veilig op de moeder aarde die hij nimmer verloochent. 

Het is vooral de mildheid van Jupiter die hem bezielt. Het is Jupiter die, als oppergod in de wolken tronend, met zijn hemelvuur de pijlen van het idealisme ontsteekt en het is de Boogschutter die het niet kan laten ze af te schieten. Het is dezelfde goedertierenheid van Jupiter (deze planeet is geassocieerd met Chesed, de vierde sefira op de rechterzuil van de boom des levens, die van genade) die heerst over de weelderige groei van het plantenrijk. Deze jupiterkracht heb ik uitgebeeld in de vorm van plantenbezielende dryaden en elfen terwijl de luchtgeesten, de sylfen, de jupiterkrachten in de vorm van regenwolken door de atmosfeer dragen. 

Als de Sagittarius zich heeft ontwikkeld door zijn hengstenlijf in zijn geestdrift te vergeten (want geestdrift sluit zinnendrift uit) wordt dit wit en sereen. Dan is het de eenhoorn geworden, het aloude symbool van de kuisheid. Hij is dan tevens de mythologische centaur Chiron, de leraar van Asclepius, de god van de geneeskunde en van veel helden zoals Hercules, Achilles en Aeneas. 

Hij wordt dan de heremiet of kluizenaar van de negende tarotkaart, die als een rondtrekkende wijze met de lamp van zijn onderricht de weg voor anderen verlicht. Hij wordt dan de vierkante deur van de grot van inwijding in de mysteriën, het ‘vierkant van bouw’, waarheen vier treden voeren, want vier is het getal van Jupiter. Als trofee draagt hij over zijn arm het gulden vlies, de huid van de Ram, het eerste vuurteken dat in het laatste vuurteken Sagittarius zijn uiteindelijke vervulling heeft gevonden, doordat de vuurkracht in plaats van op het zelf nu op het niet-zelf wordt gericht. 

De magische zegels zijn de volgende: op de deur het symbolische teken voor Sagittarus. Daarboven, in het midden van de halfcirkelvormige bekroning, het astrologische teken van Jupiter. Links in de boog het teken van de planeetgeest Hismaël. Rechts dat van de planeetintelligentie Yophiël. Links beneden in het kader op een cartouche in het rood het zegel van de olympische planetaire geest Bethor. Daaronder in zwart het teken van Sachiël. Geheel rechts onderaan in een cartouche is het eigen zegel van de planeet Jupiter geplaatst. 

Bron: Johfra astrologie – de tekens van de dierenriem door Johfra