Lege witte wereld,
geen kleuren, geen geluiden.
In oneindige ruimte
valt het denken weg.
Tijdloze ruimte zonder woorden,
zonder wortels, zonder richting.
Erbarmelijk kwetsbaar in eenzaamheid.

Onmetelijke leegte zonder centrum.
In totale absolute stilte
wordt de geest waarnemer.
Keuzeloze aandacht zonder ik,
openheid, vertrouwen en overgave.

Dan krijgt de stilte een stem
die ik kan horen in mijn hart.
Smeltende sneeuw, warm licht,
onaangetast, nieuw leven.
Groei in schoonheid en onschuld.

Schepping in explosie van liefde.
Tijdloze gelukzaligheid.
Vervulling in opperste eenheid
met het grenzeloze, heilige, stille Zijn.

Bron: Draden van licht door Truus Waszink (het boek is helaas uitverkocht)