Tag archieven: schoonheid

Schoonheid is terug van weg geweest – voordracht van Francis Smets op symposion ‘Het Schone, het Goede, het Ware’

LEES MEER OVER HET SYMPOSIONBOEK

BESTEL ‘HET SCHONE, HET GOEDE, HET WARE’ (SYMPOSIONREEKS 42)

Historisch beschouw ik als hedendaagse kunst (omwille van redenen die dadelijk duidelijk worden) de periode die begint in de jaren ’60 van de vorige eeuw en die tot op heden duurt. De jaren ’60 waren ook de periode waarin ik de hedendaagse beeldende kunst begon te volgen en erin betrokken geraakte, soms praktisch maar meestal theoretisch. Wanneer ik deze hele periode overschouw vanuit mijn persoonlijke ervaring, stel ik een aantal merkwaardige coïncidenties vast. Meer bepaald wil ik het over drie verbazingwekkende feiten hebben die Lees verder →

Aphrodite en Venus: godinnen van de liefde, schoonheid en vruchtbaarheid in de Griekse en Romeinse oudheid

Aphrodite, de godin van de liefde, schoonheid en vruchtbaarheid, één van de twaalf Olympische hoofdgoden, in de Romeinse tijd geïdentificeerd met de godin van Romeinse origine, Venus. De verering van Aphrodite heeft naar men aanneemt haar oorsprong in het Oosten en heeft via Cyprus haar weg gevonden naar Griekenland. Bij Homeros is Aphrodite de dochter van Zeus en Dione. Hesiodos verwoordt een andere traditie met zijn verslag van haar geboorte uit het schuim van de zee. Ouranos stond op het punt Lees verder →

Vrijheid, schoonheid en serendipiteit: drie van de vele onderwerpen uit ‘Levenslang verwonderen’

BESTEL LEVENSLANG VERWONDEREN

Hieronder volgen 3 van de 40 korte teksten uit Levenslang verwonderen – het leven in tekst en beeld van Jaap en Johan Dijkstra. Het is zeer geschikt om als cadeau te geven. Kennis die tot stand komt door zintuiglijke waarneming zonder daar een analyse aan te verbinden. Dus alleen kijken zonder te bedenken wat je ziet, of voelen zonder te bedenken wat je voelt of proeven zonder te bedenken wat je proeft. Dat is lastig, heel erg lastig zelfs maar niet onmogelijk want het kan je zomaar, plotseling overkomen. Lees verder →

Het universele lichtprincipe – Rachel Ritman over Boehme, Fludd, Gichtel en Comenius

De fysicus David Bohm (1917 – 1992) heeft een mooie definitie van de ‘waarheid’ als een volstrekt begrip. Hij ging ervan uit dat wat we zien als ‘realiteit’ in feite een relatieve waarheid is, omdat er immers altijd meer is dat we niet weten dan wat we wel weten. De totaliteit van het universum is volgens hem te veel om te worden gevat in welke kennis dan ook. Die ‘totaliteit’ duidt hij daarom aan met het begrip ‘waarheid’, dus als iets dat zich voorbij de kenbare ‘realiteit’ bevindt en dat alles betreft dat is. De essentie van ‘waarheid’ kunnen wij, omdat Lees verder →