Ode aan het pentagram, lofdicht over de vijfpuntige ster

Wonderbaarlijk symbool van mijn laatste openbaring
voor de grote en totale verandering,
Pentagram: ik groet u!

O, stralende vijfpuntige ster,
u bent voor mij het symbool van mijn ontwaken
in de onzichtbare tempel
En zie, hoe tijdens het volgende uur van mijn verlossing
de vlammende God in mij geboren wordt.
Pentagram: beschermend symbool
van het eeuwige in mij,
die de lagere krachten uit mijn ziel bant
en mij bevrijdt: straal in mij!

Magisch beeld van de kosmische mens: pentagram!
Uw vijfvoudige centrum is het tehuis van mijn ziel.
Het is ‘het verre oosten’,
vanwaar het licht komt dat mij verlicht,
vanwaar de vlammende geest in mij ontwaakt,
om zich met God te verenigen.
Zend uw stralen naar omhoog,
o, symbool van het licht,
tot ge verandert in de piramide
en ge de slapende God in mij bevrijdt.

pentagram ode

Nog ben ik een sfinx,
slechts voor de helft getransfigureerd.
Ik ben een centaur, half dier, half God-mens.
Toch, Almachtige, straal nu in mijn hart
het teken van de zoon des mensen.

En steeds sterker wordt de glans
van de stralen van de vijfpuntige ster,
die het omvangen worden van de microkosmos
in God aankondigt.

Ik roep u aan, o vlammende ster,
om in mijn hart te ontvlammen.
U die aankondigt dat de
Christus in mij zal opstaan.

Zuiver beeld van mijn terugkeer tot God
en van de zekerheid
dat ik in God zal worden opgenomen.

De opneming in de harmonie-van-het-al
vervult mijn bestemming…
Want God wil in mij opstaan!

Heil U, o mysterieuze ster van de sfinx,
die mij mijn eigen mysterie ontsluiert:
de sfinx in mij, de onbekende God.

De geest van God staat op uit mijn diepten
en glanst in stralende vijfvoudige pracht
over alle wateren van mijn ziel.

Slechts voor hem die u niet kent
bent u een gesluierd mysterie.
Voor mijn ogen, vol van goddelijk licht,
verandert uw beeld in een leven vol beweging.

Mijn hart begreep uw ineigen bedoeling.
Mijn hart ervoer uw verborgen wezen.
Mijn hart weet dat ook gij een van mysteries bent,
een der goddelijke namen,
evenals alle symbolen dit zijn.

Geen enkel licht-van-buiten heeft mij verlicht.
Slechts mijn liefde voor u, o Pentagram,
ontstak het licht in mij
en veranderde alle duisternis
in een volkomen weten.

Mijn liefde voor u, o Sfinx,
die zich eeuwig opnieuw openbaart,
veranderde mijn wezen in uw innerlijke leven
en in de kennis van de diepe mysteriën
van mijn bestaan.

Ik neem de blinddoek nu af,
o eeuwige weetgierige sfinx
die in mijn wegen de wijsheid
van alle mysteriën verbergt.

Ik buig mij voor de diepten
van het licht van uw hart.
Ik luister naar de zachte fluisteringen
van uw eeuwige leringen:

‘Ik ben degene die bewust steeds wederkeert.
Ik ben degene die was, die is en komen zal.’

Bron: Tijdschrift Pentagram 1979, nummer 1, opnieuw gepubliceerd in Pentagram 2019 nummer 4