Eén van de leden van de kring van Tübingen was Christoph Besold (1577-1638), die zeer geïnteresseerd was in de kabbalah en droomde van een Europa zonder godsdienstige verdeeldheid, waarin het ware christelijke geloof gecombineerd was met kunst en wetenschap. Besold, die protestant was, was in 1610 hoogleraar in het recht aan de universiteit van Tübingen geworden, waar Johann Valentin Andreae een student van hem was. Hij was zeer belezen, kende negen talen en schreef talloze boeken. Zijn bibliotheek was vermaard en zeer omvangrijk. In 1635 bekeerde hij zich tot het katholicisme en twee jaar later aanvaardde hij een leerstoel in Romeins recht aan de universiteit van Ingolstadt. Nog voordat hij een professoraat in het Italiaanse Bologna kon aanvaarden, overleed hij in 1638. 

In de kring zaten ook Tobias Adami en Wilhelm Wense. Deze waren weer discipelen van de Italiaanse broeder Tommasso Campanella, die het utopische verhaal Stad van de Zon had gepubliceerd, waarin een ideale maatschappij, geleid door hermetische priesters, beschreven werd. Dit denken over een utopistische orde droeg ertoe bij dat in de Tübinger Kring de ideale atmosfeer werd geschapen waarin de rozenkruisersmanifesten naar buiten konden worden gebracht, wat niet zeggen wil dat in deze kring meteen ook de echte auteur moet worden gezocht. Voor de aandachtige lezer van dit boek zal het ondertussen duidelijk zijn geworden, dat dit volgens de auteur niemand anders kan zijn dan Francis Bacon, de grootmeester van de rozenkruisersbroederschap. 

Dat Duitsland in die tijd een geschikt land was om de manifesten naar buiten te brengen, blijkt uit het feit dat in dat land al groeperingen bestonden die verwantschap vertoonden met de rozenkruisers. Daartoe behoorden de ‘Orden der Unzertrennlichen’, die in 1577 gesticht was en die later samenging met de ‘Fruchtbringende Gesellschaft’. 

Bron: Het mysterie rond Francis Bacon door Jaap Ruseler