De symfonie van de aarde – lofzang over onze planeet van Mikhail Naimy uit ‘Gesprek met de Ander’

LEES MEER OVER GESPREK MET DE ANDER

BESTEL GESPREK MET DE ANDER

En temidden van al deze manen, zonnen en sterren,
is er één bol die aarde wordt genoemd,
en U hebt haar tot woning gemaakt, o mijn God,
voor mij en mijn soortgenoten
en voor talloze andere levende wezens:
voor planten en insecten,
vogels en andere dieren.

U hebt ze geschapen
in verschillende soorten, verschillende geslachten,
die in menig opzicht op elkaar lijken
en elkaar aantrekken,
maar veelal ook van elkaar verschillen
en elkaar afstoten.
Alle zijn ze, zonder uitzondering
– van de kleinste tot de grootste –
een vreugde voor het oog en de zinnen,
voor onze waarneming en fantasie.

U hebt de aarde een grootse
en onvoorstelbare pracht gegeven,
met bergen, rivieren en zeeën
en U hebt dag en nacht ingesteld
en seizoenen die elkaar opvolgen,
ieder jaar opnieuw.

U hebt de aarde versierd
met het blauwe firmament –
nu eens glanzend als een spiegel,
dan weer gesluierd
met wolken en nevels.

U hebt deze aarde vervuld
met verrukkelijke stemmen,
die uit de mond van haar bewoners klinken
– Adams zonen of andere levende wezens –
en U hebt deze stemmen in harmonie gebracht
zodat ze een geweldige symfonie vormen,
het is de symfonie van de aarde.

U hebt deze aarde getooid
met talrijke vormen en kleuren,
die oog en hart verblijden
en U hebt haar gevuld
met duizenden geuren.

U hebt haar gelaat met licht gewassen
en haar schoot met vuur gevuld,
dat soms gloeiend omhoog borrelt.

U hebt haar de wind gestuurd
die haar op de lange weg begeleidt;
soms zingen de winden zachte liederen,
soms brullen en huilen ze.
En omdat ik op aarde leef,
wentel ik onophoudelijk met haar mee, onmerkbaar,
ja, het lijkt wel of mijn huis
een onneembare vesting is,
het centrum van de aarde
of van het hele universum.

Uw aarde is prachtig, o God,
en alles wat door haar omsloten wordt:
van het kleinste atoom, de kleinste mug
tot en met de grootste olifant of walvis,
van zandkorrel en waterdruppel
tot en met de hoogste bergen en de grootste oceaan,
van de onopvallendste plant
tot de prachtigste ceder.

En het wonderbaarlijkste
van alle wonderen der aarde
zijn de instincten
die U haar bewoners geschonken hebt;
dankzij de instincten kunnen ze zorgen voor alles
wat ze nodig hebben om te leven,
weten ze waar, hoe en wanneer ze het moeten vinden;
de instincten onderhouden het leven en geven het door,
zodat het leven op aarde niet uitsterft;
door hun instinct weten de bewoners
hoe ze zich moeten verdedigen,
hoe ze hun vrouwen, kinderen en bezit
moeten beschermen,
en ze lezen in het boek van nacht en dag
wanneer ze moeten werken of rusten,
slapen of opstaan.
En in het boek der seizoenen lezen ze
waar ze heen moeten gaan
en zich vestigen.

BESTEL GESPREK MET DE ANDER