BESTEL DE NAG HAMMADI GESCHRIFTEN
De wereld zal veracht worden, deze prachtige wereld van God, dat onvergelijkelijke scheppingswerk, de deugdzame scheppingskracht, veelvormig schouwspel, overvloed die niemand iets misgunt en vol is van al het zichtbare. Dan zal het duister aanlokkelijker zijn dan het licht en men zal de dood verkiezen boven het leven. Niemand zal dan naar de hemel opzien. En de godvruchtige zal krankzinnig worden verklaard, en de goddeloze zal als een wijs mens worden geëerd. De bangerik zal als moedig worden beschouwd. En een goed mens zal als misdadiger worden gestraft.
En wat de ziel en de werken van de ziel betreft, die verband houden met de onsterfelijkheid en al het andere waar ik jullie over gesproken heb, Tat, Asclepius en Ammoon, dit alles zal niet alleen tot mikpunt van spot dienen, maar men zal het zelfs als nutteloos beschouwen. Maar geloof me dat dit soort mensen het gevaar loopt uiteindelijk hun ziel op het spel te zetten.
En een nieuwe wet zal gevestigd worden. Nieuwe standbeelden zullen opgericht worden, niets dat heilig is, niets godvruchtigs, niets dat de hemel, of de hemelgoden waardig is, zal er ooit nog gehoord worden, of zelfs maar verstandelijk geloofd. Het vreselijk vertrek van de goden weg van de mensen voltrekt zich. Alleen de boosaardige engelen zullen overblijven, zich vermengen onder de mensen, hen vergezellen en hen medogenloos aanzetten tot misdaden, oorlogen, goddeloosheid en plunderingen, omdat zij hen (allerlei dingen) leren die vijandig zijn aan de natuur van de ziel.
In die dagen zal de aarde uit balans raken en zal geen mens de zeeën bevaren, en niemand zal nog de sterrenloop aan de hemel herkennen. Heel de heilige stem van Gods woord zal tot zwijgen zijn gebracht en de lucht zal ziek zijn. Zo zal de oude dag van de aarde zijn: goddeloosheid, schandaligheden en het in de wind slaan van edele woorden.
En wanneer dit alles het hevigst is, Asclepius, heeft de Heer, de Vader en God van de eerste en enige, God van de scheppergod (demiurg), toen hij neerzag op al deze gebeurtenissen, zijn plan, dat goed is, tegen de wanorde gericht. Hij nam de dwaling weg en sneed het kwaad uit. Nu eens verzwolg hij het in een zondvloed, dan weer verbrandde hij het in een verzengend vuur, dan weer verpletterde hij het onder oorlogen en dodelijke epidemiën. Dan zal hij de wereld tot haar oude gedaante terugroepen, opdat deze wereld zelf weer eerbaar en bewonderenswaardig zal lijken, en God, schepper en hersteller van zo’n enorm werk, met veelvuldige lofzangen en zegeningen vereerd zal worden door de mensen die er dan nog zullen zijn.
En dit is dan de wedergeboorte van de wereld, de wederkeer van al het goede en de hernieuwing van de goddelijke natuur zelf, dat zal plaatsvinden in een tijdcyclus die nooit een begin heeft gehad, want de wil van God heeft geen begin, zoals zijn natuur, die zijn wil is, geen begin heeft. Want de natuur van God is wil. En zijn wil is het goede.