LEES MEER OVER DE HEILIGE NACHTEN EN DAGEN VAN DE KERSTPERIODE

De derde heilige nacht in de kerstperiode, die van 26 op 27 december, correspondeert met het dieren rijk, het astrale lichaam en het sterrenbeeld Vissen of Pisces. In het bovenstaande schilderij beeldt Johfra (1919-1998) kenmerken van dit teken uit, en in de onderstaande tekst geeft hij een toelichting. 

Vissen of Pisces is een negatief teken, het laatste van de waterdriehoek, dus water in werkelijkheid. In dit teken staat de zon eind februari, de sprokkelmaand, waarin de laatste afgestorven resten vna de winter worden opgeruimd en de natuur zich langzamerhand op het begin van een nieuwe kringloop voorbereidt. De heersende planeet is Neptunus. Vóór 1846, toen deze planeet werd ontdekt, was het Jupiter. 

Het teken Vissen vormt de laatste fase in de ontwikkelingsgang van de mens door de twaalf zodiakale tekens. Verder gaande op zijn pad zal hij de cyclus opnieuw gaan doorlopen, maar dan in een hogere spiraal. In het teken Vissen vindt de oplossing van de vorm plaats. Ook de grenzen tussen zelf en niet-zelf vallen volkomen weg.

Werden deze in het vorige teken Waterman onophoudelijk overschreden, hier verdwijnen ze uit het bewustzijn. Vanuit de stoffelijke wereld wordt dit vrij worden van de vorm als een offer en een sterven gezien. Vanuit de geest beschouwd is dit echter een bevrijding en een geboorte in een nieuwe wijdsere ruimte. In dit teken worden de ervaringen, die in de afgelopen cyclus werden doorleefd, geabstraheerd. De inhoud wordt hier van de feitelijke vorm gescheiden. Slechts de essentie van het beleefde wordt behouden.

Het kenmerk van het teken Vissen is dus synthese, oplossen, loslaten, wat tot uitdrukking komt bij de mysticus, die zich van de wereld van de verschijnselen afwendt en verzinkt in de oergrond van alle dingen, waar hij zelf eens uit tevoorschijn kwam. De cirkel is hier gesloten. Eens kwam het leven uit de oer-oceaan. Nu keert het, bewuster en rijker aan ervaring, in de diepte terug. 

Is het niet begrijpelijk dat Neptunus, de god van de zee, als heerser aan dit waterteken werd toegewezen? Jupiter, de vroegere heerser, verklaarde wel de mildheid, de goedertierenheid en het voedende aspect van dit teken, maar men moest wachten op de ontdekking van de planeet neptunus om de drang tot zelfopoffering en het opgaan in de levenszee van de onder dit teken geboren mysticus te verklaren. 

In het begin werd het teken Vissen verbeeld door één vis of ook wel door de vis-mens Jonas. Maar in Mesopotamië veranderde het beeld in ‘de riem’, een snoer of koord waarmee twee vissen, die elk een tegengestelde richting uitzwommen, werden verbonden. 

Ik heb dit laatste symbool gecombineerd met het Chinese Yin-Yang-teken: de uitbeelding van het absolute evenwicht en het eeuwige spel tussen het mannelijke en het vrouwelijke principe binnen de geopenbaarde eenheid. Het stelt de in dit laatste zodiakale teken volkomen geworden mens voor. 

De riem die beide delen verbindt, wordt gevormd door de twaalf zodiakale tekens die zijn gepasseerd. De rode vis, die het actieve deel van de mens voorstelt, richt zich naar beneden, duikt onder in zijn innerlijke wereld. De blauwe vis, het passieve deel, wordt aan de buitenwereld getoond, want de mens heeft geen interesse meer in de wereld van de verschijnselen, die voor hem onwerkelijk is geworden. Zijn enige realiteit is de onmetelijke rijkdom van de oeroceaan van zijn innerlijke wereld.

Linksboven staat het teken van Neptunus. Rechtsboven staat dat van Jupiter en midden onder is het symbool van het teken Vissen te zien.   

Bron: Johfra astrologie – de tekens van de dierenriem door Johfra