Het bovenstaande schilderij en de onderstaande tekst komen uit het boek ‘Oude wijze sterke vrouwen’ uit 1995. Daarin staan twaalf schilderijen die schilderes Diana Vandenberg (1923-1997) maakte van ‘aardemoeders’ die zij bewondert. Het laatste portret is een zelfportret dat ook gebruikt is voor het omslag van het boek, dat niet meer in druk verkrijgbaar is.
In de geschiedenis van de mensheid was er nooit eerder een periode zo interessant als de onze. Door de eeuwen heen hebben mensen gedacht en gezegd dat hun tijd de tijd was, maar ze hadden ongelijk: het is nu! We beleven het einde van veel oude cycli tegelijkertijd, en dus ook hun nieuwe begin.
- We staan op de overgang van het Vissen Tijdperk naar het Aquarius Tijdperk, een cyclus van 2160 jaar.
- We beleven het einde van een polaire cyclus, en dus ook het nieuwe begin, een cyclus van 26.000 jaar
- Er komt nu een einde aan de cyclus van maangodinnen, en dus staan we aan het begin van een nieuwe cyclus met de jonge witte maangodin, een cyclus van 40.000 jaar.
- De Brahma Kumaris spreekt van de Confluence tijd, de overgangsperiode tussen de IJzeren Tijd en de Gouden Tijd, een cyclus van 5000 jaar.
- Het Urantia boek zegt: de aarde, staat nu trillend op de drempel van een van haar verbazingwekkendste en boeiendste tijdperken van sociale nieuwe orde, vernieuwde moraal en spirituele verlichting: de vijfde tijd van openbaring (21ste eeuw)
- De gezegende Kumara’s, heren van de vlam van Venus storten in deze chaotische tijd hun sterk vergrote stroom van liefde, wijsheid en energie uit over de aarde. Cyclus van 2500 jaar.
- De Maya’s zeggen dat de menselijke geschiedenis vooreen groot deel is gevormd door een galactische straal waar de aarde en de zon de laatste 5000 jaar doorheen trekken, en dat ons een groot moment van transformatie wacht aan het einde van de straal in 2012.
Dat deze tijdperken ongeveer tegelijkertijd ten einde lopen, gebeurde nooit eerder. Chaos en duister is verbonden met het einde. Maar de cycli starten nu opnieuw, met een uitstorting van nieuwe energie, nieuwe mogelijkheden, nieuw bewustzijn, transformatie. Een reinigende kracht breekt baan die harmonie terugbrengt op moeder aarde.
We zien ons leven totaal veranderen: oude waarden van wetenschap en techniek, oude denkwijzen en oude religieuze dogma’s worden afgebroken. Een voorbeeld daarvan is de kwantumfysica, die meer en meer verweven raakt met mystiek. Het is alsof de geest, die door de moderne natuurkunde angstvallig buiten het laboratorium en buiten hun theorieën werd gehouden, door een achterdeur binnen komt wandelen, terug van even (enkele eeuwen) weggeweest.
Een bijzonder aspect daarvan is de ontdekking van de zogenaamde ‘zwarte gaten’. Volgens de astronomen ontstaat een zwart gat, wanneer een grote ster door zijn eigen zwaartekracht ‘in elkaar valt’: alle stermaterie valt naar de kern toe. Daar wordt de materie zo sterk in elkaar gedrukt, dat alle ruimte binnenin de atomen verdwijnt. een speldepuntje materie weegt daar duizenden tonnen. De zwaartekracht is zo intens, dat zelfs het licht er niet meer uit kan ontsnappen, wandaar de naam ‘zwart gat’.
Materie die zo zwaar is, kan niet meer bestaan in onze tijdruimte, ons universum. De ruimte kromt zich eromheen en stoot haar uit naar een andere tijdruimte met eigenschappen die tegengesteld zijn aan die van ons. In onze tijdruimte neemt de mate van wanorde (entropie) steeds toe. In die andere tijdruimte is dat omgekeerd; daar vindt een voortdurende ordening plaats (negentropie). Ordening en geheugen zijn bijna synoniem, zonder geheugen kan er geen ordening zijn. Vandaar dat we in de eigenschappen van die andere tijdruimte de essentie herkennen van wat wij geest noemen: geheugen, ordening, communicatie en het vermogen iets in onze tijdruimte te doen (Jean Charon). Zo heeft de fysica opeens de grondstof van de geest ontdekt zowel op grote schaal (zwarte gaten) als op kleine schaal (binnenin de elektronen).
Een zwart gat zoals dat in het zelfportret is geschilderd, is dus het begin van het bewustzijn, het is geest in materie. In feite zegt het, dat geest en materie identiek zijn. Dit heelal is opgebouwd uit geestmaterie en wijzelf zijn een geestlichaam, innig verbonden met de ons omringende natuur. Het uitgangspunt van de westerse wetenschap, de absolute scheiding tussen lichaam en geest is daarmee weersproken.
Bron: ‘Oude, wijze, sterke vrouwen’ van Diana Vandenbergh
Als je oud geworden bent, hoef je niet meer naar school, je hoeft geen kinderen meer op te voeden of carrière te maken. Dan komt er ongelooflijk veel energie vrij, waarmee je alle kanten op kunt. De enige voorwaarde is, dat je niet napraat wat de maatschappij je wil doen geloven, namelijk dat oud synoniem zou zijn met gebrekkig lichaam of geest. Als je dat gelooft, gebeurt het ook. Maar als je dat nu eens niet voetstoots aanneemt, dan is oud zijn: vrijheid, ruimte, een uitdaging.
Vrouwen dragen van oudsher de kennis met zich mee van cyclische processen: geboorte en sterven, ziekte en gezondheid, natuur, milieu en ecologie. Deze twaalf portretten van ‘aardemoeders’ weerspiegelen hun wijsheid en kracht, en hun grote waarde voor de nieuwe tijd.
- Elisabeth Kübler-Ross (1926-2004), Zwitsers-Amerikaanse arts en psychiater
- Marion Derockbraine (geboren in 1915), Indiase Sioux Elder, Kit Fox Clan
- Hella S. Haasse (1918-2011), Nederlandse auteur
- Dadi Janki (1916), Indiase adjunct hoofd van de Brahma Kumaris World Spiritual University
- Polly Wiley (geboren in 1900), Amerikaanse lerares spiritualiteit
- Lilian Roblez (geboren in 1916), Indiase Elder Wolven Clan
- Ruth-Inge Heinze (1919-2007), Duits-Amerikaanse sjamane, Southeast Asia Studies, Universiteit van Californië
- Klazien Rotstijn (1919-1997), Nederlandse kruidenkundige
- Zicsa Cartola (1913-2003), Braziliaanse moeder van alle kinderen
- Tamozan (geboren in 1908), Japanse behoedster van de natuur
- Dina Rees (geboren in 1925), Duitse arts en dichteres
- Diana Vandenberg (1923-1997), Nederlandse schilderes