BESTEL HET BOEK KOM IK LAAT JE DE KOSMOS ZIEN

BESTEL CD KOM IK LAAT JE DE KOSMOS ZIEN

Via de bovenstaande audiospeler is een verhaal te beluisteren uit het nieuwste boek van het jeugdwerk van het Rozenkruis: Kom, ik laat je de kosmos zien. Hieronder volgt de tekst.  

IEDEREEN ANDERS

In een fris dennenbos ligt een weide waar de mooiste wilde bloemen bloeien die je je maar kan voorstellen. Het is zo’n weide waar je het liefst de hele zomer met een campinggasje en een boomstammetje als stoel zou willen doorbrengen. Een zomerse bries blaast over de weide en alle bloemen dansen heen en weer. Zie je het al een beetje voor je? Goed, dan gaan we verder.

Daar waar de zonnestralen de kleuren van de bloemen nog feller en mooier maken, woont een kleine, maar hele grappige bloemenvriendengroep. Kom maar eens wat dichterbij, dan hoor je ze met elkaar praten.

‘Ooo, o, o, ik heb het nog zo gezegd: die rode bloem daar verderop is geen klaproos, ik zei het toch.’ Dit is Zonneke de Zonnebloem. Zij denkt alles beter te weten, omdat ze boven iedereen uitsteekt. En ja, ze heeft wel een beetje gelijk, want ze kan ook wel erg ver kijken. Helemaal naar de andere kant van de weide! Ze heeft zelfs een keer gezien dat Bas het Boterbloempje zei dat hij niet thuis was, terwijl hij gewoon vrolijk stond te zwieren in de wind! Nou goed, Zonneke had dus weer eens gelijk en Marjan de Margriet had het fout.

Nu kunnen we het natuurlijk zielig vinden voor Marjan de Margriet, maar die kan er zelf ook wat van! Marjan de Margriet vertelt namelijk aan iedereen die het horen wil dat zij een hart van goud heeft.

‘Nou ja, eigenlijk van geel,’ zegt ze er dan snel achteraan. Als er een vreemde vlinder of libelle – die helemaal niet op de weide woont – voorbijkomt, wil ze altijd even laten weten hoe leuk ze is.
Ah! Daar komt Paardenboem de Paardenbloem aan. Dit is wel handig om te vertellen: Paardenboem de Paardenbloem heeft een beetje moeite met het uitspreken van de L. Dat zorgt vaak voor ingewikkelde situaties. Gisteren bijvoorbeeld, probeerde Paardenboem duidelijk te maken dat er een hele grote wok aankwam, waardoor Henriëtte het Chinese Hoefblad ontzettend zin kreeg in een lekker wokgerecht. ‘Nee ik bedoel een wok! Een wok in de lucht!’ Je snapt: het werd nog veel onduidelijker en chaotischer dan het al was.

De laatste vriend uit de kleine, maar grappige bloemenvriendengroep is Jan de Smalle Weegbree. Met zijn kroonbladen, zijn kelkbladen en zijn meeldraden voelt hij zich heel wat. Als er in de weide een discussie plaatsvindt tussen alle bloemen en ze er niet uitkomen, laat Jan de Smalle Weegbree subtiel weten dat hij echt gelijk heeft. Waarom, vraag je je af? Omdat hij het bijzonderst van alle bloemen is! Hij heeft namelijk een geneeskrachtige eigenschap: als een mens wordt geprikt door een insect, kunnen zijn bladeren gebruikt worden tegen de jeuk.
‘Nou, poeh poeh!’ roepen Zonneke de Zonnebloem, Bas het Boterbloempje, Marjan de Margriet, Paardenboem de Paardenbloem en Henriëtte het Chinese Hoefblad dan.
Ssst, er gebeurt iets in de weide. Laten we wat dichterbij gaan staan en meeluisteren, dit wordt vast heel vermakelijk.

‘Hee, horen jullie dat ook?’ vraagt Jan de Smalle Weegbree aan de andere bloemen. ‘Piep, piep, piep! Hallo jongens, ik ben er ook nog, hè!’ klinkt het zachtjes, ergens onderaan de stengels.
‘Daar gaan we weer,’ zucht Zonneke de Zonnebloem, ‘daar staat Rietje het Vergeet-mij-nietje.’
‘Waarom doe je nou toch altijd zo sneu en niet bij?’ vraagt Paardenboem de Paardenbloem.
‘Ik ben toch helemaal geen bij? Ik ben een bloem!’

‘Ho, ho, ho,’ zegt Henriëtte het Chinese Hoefblad snel, ‘dit gaat he-le-maal fout. Wat Paardenboem probeert te vragen, is waarom je altijd zo sneu bent en niet bLij.’ ‘Nou ik ben zo pieppieppiep klein, dat Zonneke de Zonnebloem ervoor zorgt dat ik helemaal in de schaduw sta!’

‘Oké lieve Rietje het Vergeet-mij-nietje, ik zal ervoor zorgen dat ik nog een stukje verder draai, zodat jij weer in de zon staat. Jongens en meisjes,’ concludeert Bas het Boterbloempje, ‘wat zijn we toch lief samen! We zijn een beetje als broertjes en als zusjes: we vinden elkaar soms ontzettend irritant, maar we zouden nooit zonder de anderen willen.’

Het knappe van deze kleine, maar grappige vriendengroep is, dat hoeveel ze ook aan het mopperen zijn in die hele mooie weide, ze ook weten dat ze allemaal anders zijn, en dat dat alleen maar goed is. Want ja, een heel veld met alleen maar rode klaprozen? Dat is toch nogal saai? En trouwens, de bijen zouden er heel snel op uitgekeken zijn. Die zouden snel naar een andere weide vliegen, waardoor de weide van de vriendengroep er binnen de kortste keren verlept bij zou staan.

Eigenlijk zijn wij rozenkruisers net als de bloemenvriendengroep in de weide. Ook in onze groep is iedereen verschillend. Dan bedoelen we niet of je een kleine neus hebt of blauwe ogen. We bedoelen onze persoonlijkheden. Wist je, dat weleens gezegd wordt dat er 49 soorten persoonlijkheidstypes zijn? Dat zijn allerlei verschillende combinaties van persoonlijkheidskenmerken: of je misschien verlegen bent, of juist heel erg op de voorgrond staat. Heel actief, of juist wat rustiger.

Wij allemaal hebben dus, net als de bloemen, persoonlijkheidsdingetjes waarmee we ons enorm bezig kunnen houden. Als we vooral naar de verschillen blijven kijken, worden we beziggehouden door de problemen die die verschillen met zich meebrengen. Dat zou jammer zijn, want dat houdt onze groei tegen. Dan zullen we altijd aan dit lage aardeveld gebonden blijven.

Nee, de verschillen zijn juist nodig! Als we allemaal hetzelfde boterbloempje zouden zijn, zouden we niks van elkaar leren. Ieder type mens is nodig, want op die manier vormen we samen een geheel. Die 49 soorten persoonlijkheden zijn samen een totaal. Een totaal van mensen dat nodig is om het lichtwerk hier op aarde te kunnen doen.

Het bijzondere is, dat er zeven keer zeven, dus 49 verschillende stralen, vanuit de Liefde de wereld in worden gezonden. Dat is voor elk menstype dus een eigen, precies passende straal. Dit zorgt ervoor dat iedereen op een andere manier wordt aangeraakt door de Liefde. Ook jij wordt dus aangeraakt op de manier die het beste bij jou past.

In de tempel in Haarlem zijn boven het podium 49 gouden stralen te zien, en op Renova zitten die 49 stralen in het plafond verwerkt. Tel ze maar een keer! Ook in de Noverosatempel straalt de Lichtkracht met al haar 49 stralen. Voor ieder verschillend persoon is er een straal die precies in zijn of haar hart straalt. Zo zijn we in de tempel allemaal met elkaar verbonden: via de
49 stralen uit de ene Zon.

Hoe verschillend we ook zijn, en hoe uniek we allemaal ook worden aangeraakt door de Liefde – we zijn allemaal gelijk en vormen een echte groep. Ieder van ons is een doorgever van die Liefdestralen. Daarom zijn er 49 soorten mensen nodig, zodat de 49 soorten stralen via ons verspreid kunnen worden in de wereld.

Dit was het verhaal over de kleine, maar grappige bloemenvriendengroep. Je snapt nu dat alle soorten mensen nodig zijn. Om van elkaar te leren, alle Liefdestralen te ontvangen en ze te verspreiden. Samen zijn we een eenheid en kunnen we worden opgetild uit dit aardse bloemenveld naar het veld van de Liefde. Is dit niet wat we verlangen?

BESTEL HET BOEK KOM IK LAAT JE DE KOSMOS ZIEN

BESTEL CD KOM IK LAAT JE DE KOSMOS ZIEN

LEES OVER DE BOVENSTAANDE BOEKEN VAN HET JEUGDWERK VAN HET ROZENKRUIS