Op het psychologisch juiste moment komt de aanraking met de Hiërofanten der Mysteriën. Wat is dat? Een occulterig, griezelig experiment, met wachters op de drempel en ademhalingsoefeningen? Het is datgene wat de Apostolische Geloofsbelijdenis, de mystieken en de gnostieken ‘de gemeenschap der heiligen’ noemden; de dagelijkse continuïteit met de in het leven, dóór het leven geheiligden, de dagelijkse verbondenheid met de kracht van de Witte Tempel.

En zij, die in deze gemeenschap der heiligen leven, zij vertellen ons van die grote verrukking getild te worden in de gemeenschap der heiligen. Het is als de eeuwigheid in de tijd, je bewust één te weten met al die witte rozen, die gedrenkt werden in het hartenbloed van Jezus Christus. Het is de grote Broederbond van Godsdienaren, die als enige voorwaarde van lidmaatschap vragen het redelijk-zedelijke zielenbeginsel, ontloken in de arbeid van Goedheid, Waarheid en Gerechtigheid.

Kunt ge u de sprakeloos-makende blijdschap voorstellen van hen, die voor het eerst de kristallijnen poort dezer Godsgemeenschap mogen doortrekken? Deze vereniging met de Hiërofanten is óf mondeling óf schriftelijk indien er enige verhindering is. Er zijn twee uitingen en ontwikkelingen van eerstehands kennis, die in de Fama Fraternitatis R.C. worden aangeduid als de mondelinge en de schriftelijke.

De mondelinge heeft betrekking op het persoonlijk kennende, het geestelijk-zintuiglijk-waarneembare esoterische vermogen, de schriftelijke op de ontmoeting met de Hiërofanten via het spinale geestvuur.  De laatste methode wordt gevolgd, wanneer de leerling zo aan zijn arbeid als vrije metselaar in de wereld gebonden is, dat hij de methoden om zijn voertuigen in de vereiste staat te brengen om mondeling contact te maken, niet kan toepassen zonder zijn arbeid in de steek te laten.

Daarbij zult u wel begrijpen dat hij hier geen keuze heeft. De arbeid is primair; daardoor ontwikkelt zich heiliging, in overeensremming met de mogelijkheden die in vorige levens zijn opgebouwd. Zo mogen wij u dan roepen tot deze gemeenschap der heiligen, in overeenstemming met de Apostolische geloofsbelijdenis.

‘Ik geloof in God den Vader,
de almachtige schepper des hemels en der aarde,
uit Wien, door Wien en tot Wien alle dingen zijn.
Ik geloof in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon,
Die tot de mensheid is doorgebroken
om het Godslicht in de mensen te ontsteken;
Die ontvangen is uit den Heilgen Geest,
de kracht der verwerkelijking;
geboren uit de Maagd Maria,
het daarmee corresponderende menselijke principe;
Die geleden heeft onder Pontius Pilatus,
het aardse recht der driedimensionale gespleten natuurorde;
gestorven en begraven is, nedergedaald ter helle,
vervullende de etherische sfeer der stofwereld,
daarmede zij liefdeoffer volkomen makende
en de gebroken natuurorde herstellende;
ten derde dage weder opgestaan van de doden,
opgevaren ten hemel, zittende ter rechterhand Gods,
des almachtigen Vaders, gloriërend in alle gebieden van geest en stof;
vanwaar Hij komen zal om te oordelen de levenden en de doden;
vanwaar Hij door de kracht van al Zijn kinderen het kwade aan zal steken ter vernieuwing.
Daarom geloof ik in den heiligen Geest der vormgeving aan de Godsidee.
Daarom geloof ik in een Heilige Universele Christelijke kerk,
die het resultaat zal zijn van Goedheid, Waarheid en Gerechtigheid,
en die mij door zal voeren tot de gemeenschap der heiligen,
de gemeenschap met de Hiërofanten der Mysteriën;
vergeving der zonden, omzetting van de lagere waarden
tot een kernwaarde des geestes;
wederopstanding des vlezes.
Overwinning op de wet van de dood en daardoor een waarachtig, eeuwig leven.’

‘Ik jaag ernaar of ik het ook grijpen mocht, waartoe ik van Christus gegrepen ben.’

Bron: De Roep der Rozenkruisers Broederschap van Jan van Rijckenborgh