Tagarchief: sterrenkunde

Johannes Kepler, Duits astronoom op zoek naar harmonie in een bewogen leven

De Duitse astronoom Johannes Kepler (1571-1630) bedrijft naar eigen zeggen ‘nieuwe astronomie, gebaseerd op oorzaak en gevolg, of natuurkunde van de hemel’. Hij ontdekt dat planeten niet in cirkels maar in ellipsen om de zon draaien. In zijn tijd is die ontdekking controversieel. Ellipsvormige banen gaan in tegen de gedachte dat het heelal volmaakt en rond is. Ook Keplers idee dat de snelheid van de planeten niet constant is, valt slecht, vooral ook omdat Kepler zelf ook niet goed begrijpt welke krachten hier in het spel zijn. Maar zijn idee dat het universum onderworpen is aan wetten die exact en waarschijnlijk eenvoudig zijn, die een fundamentele harmonie van de natuur uitdrukken, heeft ons niet mer verlaten. Op de universiteit van Tübingen had Kepler college van de bekende wiskundige Michael Mästlin (1550-1631), die deel uitmaakt van de zogeheten Tübinger Kreis van Tobias Hess, waar waarschijnlijk de manifesten van de rozenkruisers zijn geconcipieerd.  Lees verder →

Tycho Brahe, Deense astronoom die de weg bereidde voor Johannes Kepler

Het is de grote verdienste van Copernicus , dat hij met zijn ontdekking de weg heeft gebaand voor het werk van Kepler en van Newton. Door de denkarbeid van deze drie grote mannen verkreeg de mensheid een oplossing voor een van de grootste drie problemen waarmee zij zich heeft beziggehouden: dat van de bouw en de inrichting van het zonnestelsel. Maar voordat we iets van Kepler gaan vertellen, moeten we een andere sterrenkundige noemen, die aan hem vooraf ging en die voor een belangrijk deel zijn ontdekkingen mogelijk heeft gemaakt. We bedoelen Tycho Brahe (1546-1601). Lees verder →

Mijn hemel – Willem Beekman op zoek naar sterren en hun verhalen

BESTEL MIJN HEMEL

In de nacht verschijnt boven ons een andere wereld. Duizenden jaren keken mensen omhoog naar de sterrenkoepel en vertelden elkaar verhalen over goden, helden en dieren. Zo ontstonden sterrenbeelden als Orion en de Grote Beer. Dit boek neemt je mee op excursie naar de hemel. Eerst leer je aan de hand van sterrenkaarten en duidelijke beschrijvingen de bekende en minder bekende sterrenbeelden kennen. Hiermee kun je als lezer zelf de weg aan de hemel vinden. Vervolgens is er uitgebreid aandacht voor de sterrenverhalen uit de Griekse, Scandinavische en Egyptische mythologie. Tot slot zijn er verdiepende essays met beschouwingen over het heelal. Daarin lees je ook hoe de nachtelijke hemel kunstenaars door de eeuwen heen heeft geïnspireerd. Lees verder →

De kosmische komedie, science non-fictie op zijn alleraantrekkelijkst van Frank Westerman

BESTEL DE KOSMISCHE KOMEDIE

Sterrenkijken komt voort uit verwondering. Ruimtevaart uit rivaliteit. De kosmische komedie is een filmische vertelling over reikhalzen naar een betere wereld – buiten de dampkring. Met een telescoop of met een raket, de mensheid blijft haar verlangen richten op de kosmos. Uit gemis? Wat verwachten we op de maan of Mars te vinden dat ons op aarde ontbreekt? Lees verder →

Emond Halley, Engelse astronoom naar wie een komeet is genoemd

Met het werk van Isaac Newton (1643-1727) werd een periode in de geschiedenis van de sterrenkunde afgesloten. Het probleem van de planetenbeweging, dat het menselijk vernuft tweeduizend jaen zoveel moeite had gekost, was nu opgelost. Newton had door zijn wet een stevige grondslag gelegd, waarop het gebouw van de sterrenkunde verder kon worden opgetrokken. Maar daar door was er nu ook veel werk te doen. Er moest worden onderzocht, of de gravitatie-wet in staat was iedere bijzonderheid in de beweging van de planeten te verklaren. Daartoe was veel waarnemingsmateriaal nodig over de plaatsen van de sterren, ten opzichte waarvan deze bewegingen werden vastgelegd.  Lees verder →