De eerste symposia die op het conferentiecentrum Renova in Bilthoven werden gehouden stonden in het teken van spirituele fakkeldragers die leefden omstreeks op het grensvlak van de middeleeuwen naar de nieuwe tijd. De voordrachten van de sprekers zijn gebundeld in de uitgaven van de symposionreeks die wordt uitgegeven door Rozekruis Pers.

In de symposionreeks verschijnen teksten over schrijvers die een belangrijke schakel vormen in de keten van het metafysisch denken. Deze gouden keten heeft de mensheid altijd begeleid en vele namen lichten hierin op. De visie die allen geven op wereld en mensheid komt tot uitdrukking in een kernzin van Hermes Trismegistos: “De mens is een groot wonder, o Asklepios”.

Dit grote wonder werd door alle tijden heen in filosofische scholen en geestesscholen onderwezen, opdat de mens de weg zou gaan tot verwerkelijking van de onsterfelijke Geest-zielemens. Vanuit de klassieke wereld is het hermetisch en christelijk denken tot een synthese gevoerd waarmee een nieuw levensperspectief voor de westerse mens is geopend. De figuren uit de symposionreeks getuigen allen van dit levensperspectief. Hieronder volgt een overzicht van de symposionbundels over bekende schrijvers die spirituele vernieuwing nastreefden.

1. Boehme – een zeer lichte morgenster is opgegaan

Spirituele vernieuwing gaat altijd centraal uit van het hart, en is het resultaat van Kennis, Liefde, Daad. Zo ook in de zeventiende eeuw. Voor het ‘hart’ moeten wij bij Jakob Boehme zijn. Boehme ontving zijn inspiratie en kennis door het schouwen in de diepten van de Geest, die hem de ‘natuur der dingen’ verklaarde. Hij zag de innerlijke noodzaak van al het bestaande; hij begreep hoe de alomvattende goddelijke natuur en de aardse wereld, die hij de ‘wereld van de toorn’ noemde, zich tot elkaar verhouden. Symposionreeks 1

2. Spinoza – wijsgeer uit de zeventiende eeuw

In de mens zelf kan een straal van de goddelijke werkelijkheid openbaar worden, leert Spinoza. Daaruit bloeit op de Rede, een reine, geestelijke liefde tot God. De tweevoudige gelaagdheid van de wereld wordt gezien als een kruispunt van wegen, een tweesprong. Een beslissende keuze dringt zich op: het gaan van de horizontale weg met als oplossing de deugd, voortdurend op de vlucht voor het kwaad, of de verticale weg waarop de vrede en de Rede Gods in je afdaalt.
En alle levensangst valt weg, lost op. Symposionreeks 2

3. Ficino – brug naar de hermetische gnosis

Ficino vergeleek de filosofie van Plato met de leer en heilsboodschap van Christus en vertaalde Hermes, waarmee hij een cruciale impuls gaf aan de synthese van het christendom en het klassiek-hermetische gedachtengoed. Een synthese die culmineert in een hogere werkzaamheid van het hart – de Liefde: ‘In onze pogingen God te leren kennen, beperken wij Hem tot de
omvang en het begrip van onze geest, maar door Hem lief te hebben, breiden we onze geest uit tot de oneindigheid van zijn goddelijke Goedheid’. Symposionreeks 3

4. Paracelsus – een pure hermeticus en gnosticus

Paracelsus was natuurvorser, maar liet de natuur achter zich. Hij was arts, maar liet elke artsenij achter zich. Hij was filosoof, maar liet filosoferen over aan anderen. Hij vond de ene geneesheer, die de innerlijke mens geneest. Zijn universeel geneesmiddel, zie de waarheid, en aanvaard haar, gloeit na als een lichtend spoor in alle landen van Europa. Deze inspirerende figuur was de inspiratie voor een bijzonder symposion.  Symposionreeks 4

5. Bruno – een komeet raasde over Europa

Giordano Bruno (1548-1600) doorbrak de middeleeuwse idee dat de wereld besloten zou liggen binnen kristallen sferen. Voor Copernicus was de zon nog het middelpunt van het eindige universum. Bruno bewees dat het heelal oneindig moet zijn. Daarmee bevrijdde hij de menselijke geest en de wetenschap uit een enge, bedompte kerker. Hij wilde het grenzeloze heelal en de mens daarin als één levend organisme begrijpen en beschrijven. Hij getuigde van het verband tussen macrokosmos en microkosmos en de taak van de mens daarin, ver voordat anderen dat deden. Symposionreeks 6

6. Fludd – in uw licht zullen wij het licht aanschouwen

De alchemie van Fludd is de alchemie van het bewustzijn. Eerst de verdieping van het aardse bewustzijn en vervolgens een overstijgen van dat bewustzijn dat uitmondt in een geestelijk bewustzijn. De mens, als sterveling, komt voort uit de aarde en kan niet anders dan sympathiseren met de aarde. De Mens, als goddelijke vlam, komt voort uit de Schepper en kan
niet anders dan sympathiseren met zijn Oorsprong. Symposionreeks 9

7. Cornelis Drebbel – hermetist, uitvinder, alchemist

God is kenbaar in zijn Schepping. God werkt onafgebroken in de schepping, in de mens en in de kosmos. De mens kan God eerbiedigen, navolgen en verwerkelijken in zijn eigen leven. Van een sterfelijke God wordt hij een onsterfelijke mens. Dat is wat Cornelis Drebbel (1572 – 1633) voor ogen stond. In deze bundel is bovendien opgenomen De Wonder-vondt (1607), met daarin de eerste Nederlandse vertaling van het Corpus Hermeticum. Symposionreeks 12