Springmuis is een zinrijk verhaal van de Noord-Amerikaanse vlakte-indianen dat heel geschikt is om mee te werken tijdens de kinderboekenweek 2017 over griezelen, die wordt gehouden van 4 t/m 15 oktober 2017. Het verhaal is interessant voor jong en oud – er wordt zelfs mee gewerkt in leiderschapstrainingen – en is ideaal om in de klas mee te werken in de onderbouw (groep 1 t/m 4) van de basisschool.
‘Wil je wat Toverkracht? voeg Kikker.
‘Toverkracht? Ik?’ vroeg Kleine Muis.
‘Ja, graag als dat mogelijk is!’
‘Kniel dan zo laag als je kunt en spring dan zo hoog mogelijk!
Je zult dan Toverkracht hebben!’ zei Kikker.
Kleine muis deed wat hem gevraagd was.
Hij knielde zo laag mogelijk en sprong.
En toen zagen zijn ogen de Heilige Bergen.
Kleine Muis kon nauwelijks zijn ogen geloven.
Maar daar waren ze!
Toen viel hij omlaag en belandde in de rivier!
Kleine Muis werd bang en krabbelde naar de kant.
Hij was nat en stond doodsangsten uit.
‘Je hebt me voor de gek gehouden,’ riep Kleine Muis tegen Kikker.
‘Wacht,’ zei Kikker. ‘Je bent niet gewond.
Laat angst en woede je niet verblinden. Wat zag je?’
‘Ik … ik …’ stamelde Muis, ‘…ik zag de Heilige Bergen!’
‘En je hebt een nieuwe naam!’ zei Kikker.
‘Springmuis.’
‘Dankjewel. Dank-je-wel,’ zei Springmuis, die het nu begreep.
‘Ik wil nu teruggaan naar mijn volk en hun vertellen wat mij is overkomen.’
‘Ja. ga maar.’ zei Kikker.
‘Ga terug naar je volk. Het is eenvoudig hen te vinden.
Bewaar het geluid van de Medicijnrivier in je achterhoofd.
Loop tegengesteld aan het geluiden je zult je muizenbroeders vinden.’
Springmuis keerde terug naar de wereld van de muizen. Maar teleurstelling wachtte hem. Niemand wilde naar hem luisteren. En omdat hij nat was en het niet had geregend waren velen van de andere muizen bang voor hem.
Ze zeiden dat hij was uitgespuugd door een ander dier dat had proberen op te eten. En ze wisten het allemaal zeker: als Springmuis niet eetbaar was voor het dier dat hem wilde opeten, dan zou hij zeker ook voor hen vergif zijn.
Springsmuis leefde weer te midden van zijn volk, maar hij kon zijn visioen van de Heilige Bergen niet vergeten. De herinnering brandde in het hart en het hoofd van Springmuis, en op een dag ging hij weer naar de oever van de rivier. Springmuis ging helemaal naar de rand van de plek waar de muizen woonden en keek uit over de Prairie.
Bron: Springmuis
