Wij brengen U dank!
Onze ziel en ons hart is naar U uitgestrekt,
o, onberoerde naam,
die geëerd wordt met de naam ‘God’
en geprezen met de naam ‘Vader’,
want tot iedereen en tot het al komt de
vaderlijke goedheid, genegenheid en liefde
en al het weten dat zoet en eenvoudig is,
waardoor ons bewustzijn, verstand
en gnosis geschonken wordt:
bewustzijn opdat wij U mogen omvatten,
verstand opdat wij U mogen verklaren,
gnosis opdat wij U mogen kennen.
Wij verheugen ons,
omdat wij verlicht zijn door uw gnosis.
Wij verheugen ons,
omdat u zich aan ons heeft doen kennen.
Wij verheugen ons,
omdat U ons, nog in het lichaam,
door uw gnosis goddelijk heeft gemaakt.
De dankzegging van de mens
die tot U komt is daarvoor:
dat wij U kennen.
Wij kennen U,
o, licht dat inzicht brengt,
o, leven van leven.

Wij kennen U,
o, moederschoot van ieder zaad.
Wij kennen U,
o, moederschoot, zwanger door de aard van de Vader.
Wij kennen U,
o, eeuwige bestendigheid van de verwekkende Vader.
Zo hebben wij uw goedheid vereerd.
Er is een enkele behoeding die wij van U verlangen:
dat wij bewaard blijven in de gnosis.
En er is een bescherming die wij wensen:
dat we niet struikelen in een leven als dit.