BESTEL FRAGMENTEN TER BEZINNING
De baan verwekt en doet ‘Het’ groeien,
Ontwikkelt, voedt, en vervolmaakt;
Rijpt, en behoedt, doet sterven, bloeien,
In wieling-reis, die nimmer staakt.
Zij is de macht die alle dingen leidt,
En niets bezit dan ‘t eigen diepe leven;
Niets doende, ademt zij de eeuwigheid;
Zij is ‘t geheim dat nimmer werd omschreven.
Voor ons bewustzijn staat nu te stralen de mens, die alles van de dialectische natuur heeft afgelegd. Hij is gestorven en herrezen! Niets doende, ademt hij de eeuwigheid. De mens van deze natuur is altijd in beweging, vol actie; immers, hij wil doen! De pelgrim op het pad gaat het geheim doorgronden van Lao-Tze’s woorden: “niet doen”.
Niet het ik-wezen de boventoon laten. Hij is het, de Heer van alle Leven, Die beide in u werkt, zowel het willen als het doen. Als de leerling opnieuw aan ‘het’, aan Tao, aan de Gnosis, gebonden wordt, staat hij in vrije gehoorzaamheidsbinding met de Eeuwige, met het Koninkrijk Gods in hem, met de Jezusmens in hem.
En dan is het zo dat de Andere – die niet uit deze natuur te verklaren is – doet, leeft en is. Het ik-wezen is heengegaan; het is gestorven, om niet meer te wezen in der eeuwigheid!
Uit: Transfiguratie door Catharose de Petri
Hoofdstuk: Tao
Citaat opgenomen in: Fragmenten ter bezinning
BESTEL FRAGMENTEN TER BEZINNING
